روایت کامران رسول‌زاده از چگونگی جریان موسیقی در ایران

کامران رسول‌زاده خواننده موسیقی پاپ، شاعر، ترانه‌سرا و نویسنده در گفت‌وگو با پانا درباره فعالیت‌های موسیقییایی اش در سال 98 گفت:«از نگاه من مسئله هنر مسئله ضرورت است، هنرمند در زمان ضرورت اثر تولید می‌کند یا اگر صلاح ببیند تولید نمی‌کند و البته مفهوم هردو بسیار گویاست.»
وی ادامه داد:«فضای جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، ذائقه موسیقیایی مردم و مسائل دیگری که از این دست هستند بر حس و حال هنرمندان تاثیر می‌گذارد، چه در اوقاتی که سکوت پیشه کرده‌ایم چه زمانی که اثر هنری ارائه می‌دهیم. درباره خودم می‌توانم بگویم آن چیزی که اخیرا با نام جریان موسیقی از آن یاد می شود اصلا مطابق میلم نبوده و احساس می‌کردم سکوتم معنادارتر است و به آرامشم بیشتر کمک می‌کند.»
رسول‌زاده همچنین درباره دلایلی که هنرمند را به سمت واسطه‌گری می‌کشاند گفت:«احساس می‌کنم یکی از مؤلفه‌هایی که هنرمند را ناخواسته و ناخودآگاه به سمت واسطهگری برای خلق اثر هنری هدایت می‌کند رساندن آرامش و عشق به مخاطبان و جهان اطرافش است. گاهی فضای جوامع به شکلی پیش می‌رود که روند فعالیت گردانندگان عرصه‌های هنری یعنی همان کسانی که به هنر در قامت یک حرفه که مشاغل جانبی زیادی دارد می‌پردازند و آن را مدیریت می کنند، مانع از اعمال سلیقه‌ و نگاه‌های گوناگون می‌شود بنابراین فقط بر یک ژانر، نگاه و جریان خاص سرمایه‌گذاری می‌شود.»
این هنرمند با اشاره به برنامه‌هایی که برای سال 1399 دارد عنوان کرد:«به شکل جدیتری به کارهای ترکیبی مثل موسیقی نمایش و کنسرت‌های خاص با استفاده از متدولوژی‌های روز دنیا فکر می‌کنم و امیدوارم بتوانم در ایران کارهایم را ارائه کنم اما اگر نشد هم در خارج از ایران حتما برنامه‌هایم را دنبال خواهم کرد.»