در گفت‌وگو با پانا مطرح شد؛
کارشناس تعلیم و تربیت: آموزش و پرورش باید خود را برای روز مبادا آماده کند
تهران (پانا) _ علیرضا رحیمی، کارشناس تعلیم و تربیت عقیده دارد آموزش و پرورش با ایجاد زیرساخت‌هایی برای آموزش از راه دورِ تعاملی باید خود را برای مواقع بحران آماده کند.
اپیدمی ویروسی اخیر که منجر به تعطیلی دراز مدت مدارس کشور شده است بار دیگر ضرورت ایجاد زیرساخت‌هایی برای آموزش غیرحضوری را به دستگاه تعلیم و تربیت کشور یادآور شده است. تلاش همه‌جانبه آموزش و پرورش در جبران تعطیلی کلاس‌های درس از طریق آموزش‌های جایگزین این پرسش را مطرح می‌کند که از بین مدیوم‌های تلویزیون، شبکه‌های اجتماعی، اپلیکیشن‌های آموزشی و سایر ابزارهای آموزشی کدام‌یک می‌توانند نقش موثرتری در فرایند آموزش غیرحضوری ایفا کنند.
علیرضا رحیمی مدرس دانشگاه و کارشناس تعلیم و تربیت در گفت‌وگو با پانا درباره "اهمیت آموزش‌های غیرحضوری در وضع بحران" توضیحات خود را درباره ماهیت این نوع آموزش‌ها آغاز کرد و گفت: «به نظر من بهتر است به جای واژه "آموزش غیرحضوری" از کلمه "آموزش از راه دور" یا همان "آموزش از دور" استفاده کنیم. این شیوه آموزشی در روزهای تعطیلی مدارس می‌تواند جبران‌کننده نبودِ کلاس‌های رسمی باشد، اما به هیچ‌وجه نمی‌تواند جایگزین آن شود. گرچه زیرساخت‌های آموزش از دور باید در آموزش و پرورش وجود داشته باشد تا نه تنها در مواقع بحران، بلکه در وضعیت عادی هم از امکانات فراگیر استفاده کنیم.»
آموزش از دور باید امکان تعامل میان معلم و دانش‌آموز را فراهم کند
این کارشناس آموزشی درباره مدیوم‌های مورد استفاده در آموزش از دور گفت: «برای آموزش از دور مدیوم‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد که از میان تلویزیون، شبکه‌های اجتماعی، اپلیکیشن‌های آموزشی و سایرین، بهترین ابزار اپلیکیشن‌هایی هستند که امکان تعامل دوطرفه را برقرار می‌کنند؛ مانند اپلیکیشن‌هایی که در دانش‌گاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند به صورت آنلاین و آفلاین به ارائه دروس بپردازند. یعنی آموزش از دور باید امکان تعامل میان معلم و دانش‌آموز را فراهم کند.»
در برنامه تلویزیونی ارتباط یک طرفه است و تعاملی در کار نیست
این مدرس دانشگاه درباره امکانات فعلی آموزش و پرورش در آموزش از دور گفت: «فعلا آموزش و پرورش ما زیرساخت‌های مناسب را در اختیار ندارد و مهم‌تر از آن معلمان ما هنوز آموزش‌های لازم را در این زمینه ندیده‌اند؛ زیرا آموزش و پرورش ما باید خود را برای روز مبادا آماده کند.»
رحیمی با اشاره به برنامه‌های آموزشی تلویزیونی که در بحران اخیر مورد تاکید سیاستگذاران آموزش و پرورش قرار گرفته است گفت: «شیوه‌های آفلاین، مثلا برنامه‌های تلویزیونی، نمی‌توانند تاثیرگذاری لازم را داشته باشند چون دانش‌آموزان باید در جریان تدریس صحبت و نقش ایفا کنند، اما در یک برنامه تلویزیونی ارتباط یک طرفه است و تعاملی در کار نیست.»
این کارشناس تعلیم و تربیت درباره معایب آموزش از دور گفت: «بزرگ‌ترین عیب این نوع آموزش‌ها این است که رابطه عاطفی میان معلم و شاگرد تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد که همین ارتباط عاطفی گاه انگیزه بخش یادگیری است. باتوجه به اینکه در آموزش‌های تلویزیونی رابطه معلم و شاگرد به رابطه میان گوینده و شنونده محدود است و هنوز برنامه‌های آموزشی تحت وب برای تعامل دوجانبه بین معلم و دانش‌آموزان طراحی نشده است؛ فعلا معلمان ما سعی می‌کنند با استفاده از همان اندک امکاناتی که فضای شبکه‌های اجتماعی در اختیار آنها می‌گذارد ارتباط با دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان را حفظ کنند و جریان آموزش را تداوم بخشند. البته اگر برنامه‌هایی طراحی شود که دانش‌آموزان در آن حضور فعال داشته باشند و معلمان نیز آموزش‌های لازم را برای این منظور دیده باشند، آموزش از دور می‌تواند امکان یادگیری فعال را فراهم کند. »
ارسال دیدگاه