در گفت‌و‌گو با پانا:
خیابان تریبون خاموش مردم است، ما فقط بلندگوی آن‌ها می‌شویم
تئاتر خیابانی تریبون خاموش مردم است
تهران (پانا) - فاطمه رنجبر؛ کارگردان و بازیگر تئاتر خیابانی، معتقد است این گونه نمایشی نه‌تنها آگاهی‌بخش است، بلکه می‌تواند جرقه‌ای برای کنش‌های اجتماعی باشد. او خیابان را بستری زنده و بدون واسطه برای انتقال پیام‌های اجتماعی و اعتراضی می‌داند و از تجربه‌ها، چالش‌ها و راهکارهایش برای اثرگذاری در این عرصه می‌گوید.
فاطمه رنجبر، کارگردان و بازیگر تئاتر خیابانی در گفت‌و‌گو با پانا نمایش در فضای عمومی را «کنشی زنده در دل جامعه» توصیف کرد و گفت: «در خیابان، جایی که مردم بدون آمادگی قبلی حضور دارند، پیام را مستقیم منتقل می‌کنیم. برای انتقال پیام‌های اجتماعی یا اعتراضی به استعاره، نماد و زبان بدن تکیه می‌کنم. خیابان تریبون خاموش مردم است و من فقط بلندگوی آن‌ها می‌شوم.»
وی تئاتر خیابانی را در شرایط فعلی جامعه بیش از پیش آگاهی‌بخش می‌داند و معتقد است این نوع اجرا می‌تواند مسائل مهمی همچون تبعیض، فقر و خشونت را به دغدغه مخاطب تبدیل کند: «گاهی حتی فراتر از آگاهی، به کنش جمعی منجر می‌شود؛ مثل امضای یک طومار یا پیوستن به مطالبه‌ای اجتماعی.»
رنجبر انتخاب مکان اجرا را مهم و مؤثر دانست و گفت: «خیابان فقط یک بستر فیزیکی نیست؛ خودش شخصیت دارد. اگر موضوع کار درباره کودکان کار باشد، اجرای آن در منطقه‌ای که آن‌ها حضور دارند، تأثیرگذاری را چند برابر می‌کند.»
وی در مورد واکنش‌های غیرقابل پیش‌بینی رهگذران توضیح داد: «واکنش‌ها بخشی از بازی‌اند. یک‌بار پیرمردی پس از تماشای نمایشی درباره فراموشی سالمندان، جلو آمد و گفت "شما صدای من بودید". این لحظه، رسالت کار ما را معنا کرد.»
به گفته این کارگردان، تئاتر خیابانی با وجود محدودیت‌ها، جایگاه خود را در رویدادهای مهم هنری پیدا کرده و در جشنواره‌هایی همچون فجر و مقاومت حضوری جدی دارد. با این حال، چالش‌های قانونی، فرهنگی و اجرایی همچنان پابرجاست؛ از نیاز به مجوز گرفته تا کمبود امکاناتی چون نور و صدا.
رنجبر تأکید کرد: «این گونه نمایشی در ایران بیشتر دغدغه‌محور است تا درآمدزا، اغلب اجراها نیمه‌داوطلبانه‌اند و با حداقل امکانات، برای حداکثر اثرگذاری انجام می‌شوند.»
وی خطاب به جوانان علاقه‌مند به این عرصه توصیه کرد: «برو خیابان و بشنو! مردم را بشناس، بعد قلم به دست بگیر. اجرای خیابانی جسارت، انعطاف و عشق می‌خواهد. تمرین زیاد، شناخت جامعه و تیمی وفادار، سه کلید موفقیت هستند.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه