شهادت امام حسین (ع)؛ چراغی در تاریکی تاریخ
لالجین(پانا) -در دل تاریخ، روزی چون عاشورا با قلمی از خون و شجاعت نگاشته شده است؛ روزی که آسمان کربلا به رنگ سرخ شهادت درآمد و زمین از اشک‌های یاران حسین(ع) سیراب شد.
در این روز، صحرای کربلا شاهد حماسه‌ای بود که در آن عشق و ایمان در برابر ظلم و ستم قد علم کردند.این روز، همچون چراغی در تاریکی، راهنمایی برای نسل‌های آینده است تا در برابر ظلم و ستم، سر تسلیم فرود نیاورند و همواره در پی حقیقت و عدالت باشند.
.در این روز، کربلا به مثابه یک آینه، حقیقت وجودی انسان را به تصویر می‌کشد؛کربلا، سرزمین عشق و ایثار، در این روز به صحنه‌ای تبدیل شد که در آن خون پاک شهیدان، زمین را رنگین کرد و آسمان را به عرش رساند
یاران امام حسین (ع)، چون ستارگانی درخشان در آسمان کربلا، هر یک با قلبی آکنده از عشق و وفاداری، به استقبال شهادت رفتند. حضرت عباس(ع)، علمدار کربلا، با قامتی چون سرو و دلی چون دریا، برای آوردن آب به سوی فرات شتافت و در این راه، جان خود را فدا کرد. حضرت علی‌اکبر(ع) ، جوانی که شجاعت و زیبایی‌اش یادآور پیامبر بود، با لبخندی بر لب و ایمانی در دل، به سوی میدان رفت تا نشان دهد که عشق به حق از هر چیز دیگری بالاتر است.
چهره امام حسین (ع) همچون ماه درخشان در شب تاریک، نور امید را برای آزادگان جهان به ارمغان آورد.عاشورا، نه تنها یک واقعه تاریخی، بلکه درسی است برای تمام آزادگان جهان؛ درسی از عشق، ایمان و استقامت در مسیر حق و حقیقت
ارسال دیدگاه