«بچه نهنگ» با الهام از سوره زلزال روی صحنه رفت
تهران (پانا) - نمایش عروسکی «بچه نهنگ» از تولیدات خانواده فرهنگ و هنر امید، این روزها با روایتی شیرین، آموزنده و متأثر از آموزه‌های قرآنی در حال اجراست.
به گزارش روابط عمومی خانواده فرهنگ و هنر امید، این نمایش با کارگردانی احسان مجیدی و بر اساس داستانی الهام‌گرفته از سوره مبارکه زلزال تولید شده است. به همین بهانه، با کارگردان این اثر به گفت‌وگو نشستیم تا از ایده، مراحل تولید و نگاه محتوایی آن بیشتر بدانیم.
جایی که داستان کودکانه و آموزه‌های قرآنی به هم می‌رسند
احسان مجیدی، کارگردان نمایش، درباره خاستگاه ایده «بچه نهنگ» می‌گوید: «چند سال پیش داستانی از انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به نام "نهنگ" خوانده بودم که برایم بسیار تأثیرگذار بود. مفهومی که این داستان منتقل می‌کرد، مفهوم مهمی بود: قانون علت و معلول یا همان نتیجه اعمال. وقتی دوستانم در حوزه هنری کودک و نوجوان پیشنهاد ساخت نمایشی بر اساس آیات سوره زلزال را مطرح کردند، این داستان مجدد در ذهنم تداعی شد. آنجا بود که نقطه شروع این نمایش شکل گرفت.»
او ادامه می‌دهد: «سوره زلزال وعده‌ای روشن از جانب پروردگار است؛ اینکه هر کار نیکی یا بدی—در حد ذره‌ای—پاسخ داده خواهد شد. باور به این حقیقت، پایه تربیتی مهمی است که به نظرم باید از سنین کودکی در ذهن‌ها نهادینه شود. هدف این نمایش هم دقیقاً همین است؛ یادآوری و آموزش این پیام بزرگ به زبان کودکانه و با بیانی شیرین و قابل لمس.»
مسیر شکل‌گیری نمایشنامه تا اجرای صحنه‌ای
مجیدی درباره روند تولید نمایش توضیح می‌دهد: «بعد از رسیدن به طرح کلی و ساختار قصه، تصمیم گرفتم نمایشنامه را به خانم زیبا برجی فلاح بسپارم. با قلم و نگاه فانتزی ایشان آشنا بودم و مطمئن بودم می‌توانیم به سلیقه‌ای مشترک برسیم. کار ایشان بسیار دقیق، با وسواس و پر از بازنویسی‌های پی‌در‌پی بود تا در نهایت متنی شکل بگیرد که هم از نظر محتوایی غنی باشد و هم از نظر نمایشی زنده و جذاب.»
به گفته او، رابطه کارگردان با نمایشنامه باید فعال و خلاق باشد: «من بارها و بارها متن را می‌خوانم تا بتوانم فضای کلی اثر را کشف کنم؛ از طراحی صحنه گرفته تا موسیقی، نور، لباس، گویش بازیگران، گریم، و حتی جنس روابط میان شخصیت‌ها. همه این‌ها باید در خدمت رساندن پیام اصلی باشد.»
جنوب ایران؛ بستری واقعی برای داستانی تخیلی
یکی از نکات قابل توجه در نمایش «بچه نهنگ»، انتخاب اقلیم جنوب ایران به عنوان فضای جغرافیایی اثر است. مجیدی در این‌باره می‌گوید: «حضور نهنگ در داستان، ما را به سمت دریاهای وسیع برد. خلیج فارس، به عنوان بخشی از آب‌های اقیانوسی و زیستگاه طبیعی نهنگ‌ها، بهترین انتخاب برای باورپذیری قصه بود. از طرفی، لهجه و گویش مردم صمیمی و نجیب جنوب ایران، با گرمای خاص خود، توانست پیوند عاطفی بین مخاطب و شخصیت‌ها را عمیق‌تر کند.»
او می‌افزاید: «مخاطب باید خودش را در دل داستان ببیند، با شخصیت‌ها بخندد، همراهی کند و همدل شود. برای همین، بومی‌سازی داستان از ابتدا یکی از تصمیم‌های اصلی بود. در این مسیر، از همکاری صمیمانه و تخصصی خانم مارال ایزدبخش در آموزش گویش جنوبی به بازیگران بسیار بهره بردیم.»
پیامی از دل قرآن برای ذهن‌های جوان
در پایان گفت‌وگو، مجیدی بر مأموریت محتوایی نمایش تأکید می‌کند: «این تئاتر نه صرفاً برای سرگرمی، بلکه برای انتقال مفهومی ژرف طراحی شده است؛ اینکه هر انسانی نتیجه اعمال خودش را می‌بیند. این پیام اگر با زبان هنر، آن هم از سنین کودکی منتقل شود، اثرگذاری‌اش چندین برابر خواهد بود. نمایش «بچه نهنگ» تلاش دارد همین پیام را با زبانی شیرین، فضایی فانتزی، و ساختاری حرفه‌ای به مخاطب کودک منتقل کند.»
نمایش «بچه نهنگ» از اول خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۹:۳۰ در تالار هنر به روی صحنه خواهد رفت و علاقه‌مندان می‌توانند برای کسب اطلاعات بیشتر و رزرو بلیت به سایت تیوال به آدرس tiw.al/۷۸pD مراجعه یا باشماره ۰۹۹۱۷۸۶۸۰۳۷ تماس حاصل نمایند.
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه