همایش ملی آموزش تاریخ، یک جریان بالنده آموزشی است

جواد عباسی، عضو هیئت علمی دانشگاه ابوریحان و مولف کتاب‌های درسی در یک پیام صوتی ضمن سپاس‌گزاری از انجمن تاریخ در بخشی از سخنانش بیان کرد: باید پذیرفت که زندگی علمی و آموزشی با فضای مجازی از فرصت‌های کم‌نظیری برای توسعه خود برخوردار شده‌اند؛ می‌توان گفت فرصت‌های ایجاد شده در فضای مجازی در برابر تهدیدات آن، دوچندان است؛ وجود فضای مجازی اجتناب‌ناپذیر است و نادیده گرفتن این فضا به معنای دور شدن از خطرات نخواهد بود. در چنین فضایی یک معلم تاریخ می‌تواند به جای منفعل بودن، نقش هدایتگری را بر عهده بگیرد. 

در ادامه جواد فتحی، معاون دوره متوسطه آموزش و پرورش پاکدشت و دانش‌آموخته تاریخ بیان کرد: یکی از نکاتی که در سال گذشته موجب افزایش بهای تاریخ در مدارس شد، برگزاری امتحانات نهایی بود. پیش از این برخی از همکاران ما بدون تخصص و با پیش‌زمینه کم‌‌اهمیت بودن این درس، به تدریس آن می‌پرداختند اما امروز نهایی بودن این درس و سایر دروس در امتحانات نهایی، بر اهمیت آن برای دانش‌آموز افزوده است. تلاش ما در اداره آموزش و پرورش این است که انسان‌های متخصص را برای آموزش تاریخ به کار ببریم.

وی اشاره کرد: همه ما امروزه از ویدیوهای آموزشی و هوش مصنوعی در امر تدریس استفاده می‌کنیم؛ اما باید دید چند درصد از این محتواهای آموزشی مورد تایید و نظارت دانش‌آموختگان تاریخ است؟ گاهی برخی از این محتواها مخرب است. بنابرین تولید محتوای الکترونیکی توسط متخصصین تاریخ باید در دستور کار قرار بگیرد.

فتحی در ادامه بیان کرد: احساسات باید در آموزش تاریخ جدی گرفته بشود. ما باید به دانش‌آموز یاد بدهیم که چگونه کشورش را دوست بدارد. ما در کلاس‌های تاریخ با احساسات گوناگونی همچون تردید، افتخار، هیجان‌زدگی و خجالت در دانش‌آموز مواجه هستیم و آموزگار باید بتواند آن را مهار کند.

در ادامه شهرام یوسفی‌فر، استاد دانشگاه تهران در ادامه با حضور در جایگاه بیان کرد: خوشبختانه امروز آموزش تاریخ در مدارس به یک رویه نهادمند تبدیل شده است. برگزاری این همایش در شهرهای مختلف و با حضور افراد گوناگون دارای ضوابط و چشم‌اندازی شده است که این یک جریان بالنده است.

وی افزود: در باب آموزش تاریخ در مدارس چند لایه وجود دارد. نخست باید ببینیم که معلمان تاریخ در خصوص آموزش این درس چه می‌اندیشند، چه سوالات، مشکلات و نیازهایی در بین آنها وجود دارد. یکی از اهداف چنین همایش‌هایی همواره آسیب‌شناسی و شناسایی پاسخ‌ها به چنین سوالاتی است. در لایه دوم، باید در حوزه تولید دانش‌ تاریخ به این مسائل توجه بشود. در لایه سوم نیز با پدیده‌ای افسارگسیخته و بدون سازمان به نام  «آموزش غیررسمی تاریخ» مواجه هستیم.

این مدرس دانشگاه تهران در ادامه گفت: نکته‌ای که در تمام این حوزها اهمیت دارد، راهبردهایی‌ برای چگونگی روایت و پرداخت به تاریخ و ضوابط و چهارچوب‌های آن است. تامل نکردن در بحث سیاست و تاریخ آسیب‌زا است. 

یوسفی‌پور در بخشی از سخنانش گفت:  همه تولیدات و بحث‌های تاریخی در راستای تربیت نسلی است که واجد کمال مطلوب در این حوزه باشد. مهم‌ترین موضوع موردبحث تاریخ توانمند کردن انسان‌ها و تربیت‌ آن‌ها در تراز انسان‌ امروزی است. همه این‌ها در آموزش تاریخ متجلی می‌شود و کاربرد دارد. ما از انسانی که نمی‌داند در چه ساحتی زندگی می‌کند و فاقد بینش و تربیت است، در رنج هستیم؛ مهم‌ترین مجرای تاریخ در جامعه تربیت انسان‌هاست. تاریخ همچنین یکی از مهم‌ترین پشتیبان‌های پویاسازی، بازسازی و ارتقا ظرفیت‌های هویت ملی ماست.

همکاری بی‌نظیر آموزش و پرورش پاکدشت ستایش مسئول اجرایی را برانگیخت

فاطمه تقوایی، دبیر اجرایی همایش با بیان گزارش‌هایی، بیان کرد: سلسله‌ همایش‌های آموزش تاریخ، یکی از عمده‌ترین برنامه‌هایی‌ است که در دهه گذشته در گروه آموزش و پرورش انجمن ایرانی تاریخ متولی برگزاری آن شده است. در هفتمین همایش آموزش تاریخ، نزدیک به هشتاد چکیده و شصت و پنج مقاله از معلمان دریافت کردیم که پس از پشت‌سر گذاشتن دوره کرونا، آمار قابل‌قبولی به حساب می‌آید. همچنین محل برگزاری پردیس ابوریحان پاکدشت انتخاب شد تا در یک فضای دانشگاهی شاهد برگزاری چنین همایشی باشیم. 

تقوایی افرود: من میخواهم در اینجا با افتخار اعلام کنم که در برگزاری این همایش، همکاری بی‌نظیری از آموزش و پرورش پاکدشت را شاهد بوده‌ایم. بسیار خوشحالم که همکارانم در این سازمان بی‌هیچ‌سوالی، پای کار ایستادند.