کشورهای زیادی درگیر بحران کرونا شده‌اند و به علت ناشناخته، ناگهانی و فراگیر بودن این ویروس، سیاست‌های متفاوتی دنبال شده است. تبعات منفی کرونا و ماندگاری آن بحرانی جهانی رقم زده است. بعد از پنج ماه سیاست‌گذاری دولت ایران در بحران کرونا چگونه بوده است؟ ۱- ارزیابی سیاستی: بعد از دوره‌ای غافلگیری و موازی‌کاری نهادهای عمومی در بحران کرونا، اراده سیاسی به‌صورت تشکیل ستاد ملی مبارزه با کرونا شکل گرفت.
شهروندان اراده خویش را به نهادهای حکومت واگذار کرده‌اند تا دولت بر اساس حاکمیت مطلقه بتواند صیانت نفس، حفظ مالکیت و رفاه آنان را تضمین کند. در تاسیس دولت، نیاز به شرّانگاری اتباع به قصد برقراری امنیت است؛ اما در روند تکوین نیاز است حکومت‌مندی روی دهد که اگر این امر اتفاق نیفتد، حکومت با گفتار و اقدامات مانعی بر تحقق زیست رفاهی شهروندان خواهد بود.
آیا اگر همه کار خود را انجام دهند و در نقش خود بهترین باشند کشور به آبادانی خواهد رسید؟ گاهی دولت-کشور متخصص‌ترین و باتجربه‌ترین سیاستمداران را دارد، اما اهدافی که مشخص شده است محقق نمی‌شود.
