سیمرغ درجه دو بر شانه های استاد علی نصیریان!

سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در حالی به کار خود پایان داد که چهره های سرشناس و البته حرفه ای سینمای ایران، همچون استاد جمشید مشایخی و استاد علی نصیریان در سن ٨۴ سالگی، به جمع سینماگران آبروی دوباره بخشیده بودند.
پرسش اساسی و مهم از این جشنواره بین‌المللی، این است که چرا چند سالی است سیمرغ بهترین بازیگر مرد به اشخاصی می‌رسد که به قول خودشان حاضرند برای خنداندن مردم، شلوار خودشان را پایین بکشند!

واکنش استاد جمشید مشایخی به این سخن مبتذل را می‌توانید در اینجا ببینید:

بازیگران فیلم های زرد همچون رضا عطاران، محسن تنابنده، سعید آقاخانی و... که در اکثر فیلم های کمدی، در تیپ هایی مشابه و تکراری ظاهر می‌شوند، چرا و چگونه و با پشتیبانی کدام شخص خاص یا جریان خاصی، سیمرغ بلورین بر دام ابتذالشان گرفتار می‌شود؟
این در حالی است که بازی های درخشان و ممتاز بزرگانی چون آقای سینما استاد علی نصیریان، بعد از چهل سال باید مورد توجه قرار گیرد و در نهایت، برای نقش مکمل مرد در فیلم ممتاز «مسخره باز» که توانست سه سیمرغ را بر بام خود بنشاند، به قول خود استاد، برای اولین بار، سیمرغ بلورین آن هم از نوع درجه دو به ایشان اهدا شود!
به نظر می‌رسد وقتش رسیده علاجی برای این بیماری فراگیر که گریبانگیر نهادهای فرهنگی و هنری علی الخصوص سینمای شریف ایران شده است، پیدا شود‌‌؛ چرا که تمام سیاست های مهم فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی در گرو ایدئولوژی ها و اندیشه هاست.

/ امیر حامد ولیان/