مهد دموکراسی فروریخت

بسیاری از کارگران و طبقات و قشر پایین جوامع اروپایی احساس می‌کنند که دولت‌های اروپایی به سمت نهادینه کردن جریان سرمایه‌داری و افزایش حجم نقدینگی در دست یک مجموعه خاصی هستند که مورد اعتراض طبقات فرودست جوامع اروپایی شده است. فرانسه به عنوان یکی از کشورهای تاثیرگذار اروپا همواره مردمی دارد که نگاه نسبتا دقیقی به رخدادهای منطقه و جهان دارند. سیاست‌هایی که در دوران مانوئل مکرون اتخاذ شده و همنوایی و همخوانی سیاست‌های دولت فرانسه با سیاست‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور افراطی آمریکا موجب شده که جامعه فرانسوی مخصوصا طبقات کارگری احساس کنند که مکرون درحقیقت اجراکننده سیاست‌های کاخ سفید و دنباله‌روی سرمایه‌داری بی‌هدف و سیاست‌های افسارگسیخته آمریکایی است. لذا به نظر می‌رسد سیاست‌های مکرون سیاست‌های کاملا منفعلانه و غیرواقعی است که به‌ضرر قشر کارگر و حقوق‌بگیر فرانسه تمام شده است.

این جنبش قطعا یک جنبش پایدار و طولانی‌مدت خواهد بود که در آینده نزدیک به کشورهای دیگری در اروپا و حتی کشورهای اروپای شرقی هم سرایت خواهد کرد. فلذا به نظر می‌رسد جنبش ضد سرمایه‌داری فرانسه جنبشی است که می‌تواند دولت مکرون را هم ساقط کرده و تغییرات اساسی در سیاست‌های فرانسه ایجاد کند. متاسفانه شیوه برخورد دولت مکرون با تظاهرکنندگان و جنبش ضد سرمایه‌داری فرانسه خشن است که انتظار نمی‌رفت فرانسه‌ای که مدعی مهد دموکراسی و دفاع از حقوق بشر است، اینگونه با خشونت با معترضان رفتار کند.

در واقع جایگاه کشور فرانسه به عنوان یک کشور طرفدار دموکراسی در اذهان عمومی جهان سقوط کرد و این مقدمه‌ای است برای فروپاشی دیگر نظام‌های سرمایه‌داری جهان. از طرفی تظاهرکنندگان مطالبات اساسی و ریشه‌ای دارند؛ افزایش حقوق و کاهش مالیات بر درآمدها یک مستمک و زودگذر است و تاثیر چندانی در وضع معیشتی اقشار کم‌درآمد نخواهد داشت. مکرون با حیله‌کاری و سیاست‌بازی سعی کرد به صورت موقت این جنبش را به حاشیه براند و متوقف کند درحالی که بسیاری از تظاهرکنندگان مطالبات کاملا اساسی و مهمی دارند. به نظر می‌رسد مکرون هرچه هم عقب‌نشینی کند در مقابل تظاهرکنندگان به دلیل شناختی که از سیاست‌های دولت مکرون دارند، سقف مطالبات خود را افزایش می‌دهند. این نشان می‌دهد که تظاهرکنندگان دارای یک ایده کاملا پخته برای تقابل با سرمایه‌داری و همچنین تسلط برخی سرمایه‌داران فرانسوی بر سرنوشت کارگران و طبقات و اقشار کم‌درآمد هستند که این مسأله بخشی از مطالبات تظاهرکنندگان است که باید مالیات از سرمایه‌داران گرفته شود، نه از طبقات ضعیف و کم‌درآمد.

بنابراین تظاهرکنندگان همچنان در خیابان‌ها باقی خواهند ماند و سقف مطالباتشان را افزایش خواهند داد و دولت ناچار خواهد شد در مقابل خواسته‌های آنان عقب‌نشینی کند. این نشان می‌دهد دولت فرانسه طی سال‌های اخیر اشتباهات زیادی مرتکب شده که الان تلاش می‌کند این اشتباهات را جبران کند. در واقع همان اتفاقاتی که در کشورهای عربی رخ داد، اکنون به سمت و سوی کشورهای اروپایی کشیده شده و در حقیقت آنچه به نام بهار عربی یا جنبش‌های عربی در شرق رخ داد، الان دامنگیر کشورهای اروپایی شده است.

منبع: ارمان

* تحلیلگر مسائل بین‌الملل