گزارشی درباره برخی آموزشگاه‌های هنری در کشور
آموزشگاه‌های بازیگری؛ صحنه‌ای که هیچ ناظری ندارد
تهران (پانا) - بازیگرشدن و ورود به دنیای بازیگری که این روزها رویای بسیاری از جوانان و نوجوانان شده است زمینه را برای ایجاد و توسعه واسطه‌هایی به نام «آموزشگاه‌های بازیگری» فراهم کرده است. در سال‌های اخیر با رشد قارچ‌گونه این موسسات روبه‌رو بوده ایم؛ موسساتی که ادعا دارند درهای دنیای سینما را به روی مشتاقان آن می‌گشایند و چشم‌اندازی از شهرت، ثروت و محبوبیت در مقابلشان قرار می‌دهند.
نکته اینجاست که هیچیک از هنرجویان هنگام ثبت‌نام در این موسسات از مسئولان آموزشگاه‌ها نمی‌پرسند که چه افرادی از این موسسه به مدارج عالی حرفه‌ای راه پیدا کرده‌اند و پرسش مهم‌تر این است که آموزشگاه موردنظر در بین تعداد پرشمار موسسات مشابه از چه اعتباری برخوردار است و مجوزهای لازم از سوی چه نهادی برای تاسیس این آموزشگاه صادر شده است.
در سال‌های اخیر، علاقه شدید نوجوانان و کودکان برای حضور در عرصه بازیگری و گرفتن یک نقش کوتاه در فیلم‌ها باعث شده است که عده‌ای سودجو با شیوه‌های تبلیغاتی جدید و انتشار آگهی‌هایی باعنوان کلاس‌های بازیگری در مطبوعات و فضای مجازی سعی در جذب این علاقه‌مندان داشته باشند.
مهدی عطاران، بازیگر جوان سینما درباره هنرجویان این آموزشگاه‌ها می‌گوید: آنطور که من شنیده‌ام هزینه‌های گزافی بابت آموزش در این آموزشگاه‌ها دریافت می‌شود که گاه به خاطر معتبر نبودن این آموزشگاه‌ها و مدرسان نه چندان خوب در آنها نتیجه مطلوبی هم حاصل نمی‌شود. البته نباید استعداد و علاقه را در موفقیت هنرجویان نادیده گرفت. قطعا اگر این آموزشگاه‌ها معتبر باشند و استادان مناسبی برای آموزش در نظرگرفته شود، بدون شک نتیجه خوبی از آن حاصل می‌شود.
وی ادامه داد : نظارت اسمی سازمان‌های مرتبط بر این آموزشگاه ها وجود دارد اما در واقعیت هیچ نظارتی روی آنان نیست اصلا معلوم نیست که بسیاری از این آموزشگاه‌ها بر اساس چه اعتباری به هنرجویان مدرک می‌دهند و بر چه اساسی قیمت‌های بالای این کلاس ها تعیین می‌شود. قاعدتا این آموزشگاه ها باید از وزارت ارشاد مجوز داشته باشند اما بر آنان نظارت چندانی ندارند. نتیجه این می‌شود که این موسسات به دنبال منفعت خودشان هستند و تنها از منظر مادی به ابن ماجرا نگاه می کنند.
طناز دهقان، بازیگر سینما نیز درباره ورودش به عرصه بازیگری می‌گوید: من از طریق آقای ایرج قادری که در ترکیه ملاقاتشان کردم به آقای کمال تبریزی برای سریال شهریار معرفی شدم و اصلا از طریق کارگاههای بازیگری اقدام نکردم.
وی افزود: برای ورود به این عرصه استعداد حرف اول را می‌زند، اما نمی‌توان از لابی‌هایی که اتفاق می‌افتد چشم‌پوشی کرد؛ همین لابی‌ها یکی از راه‌های اصلی در گرفتن نقش است.
دهقان ادامه داد: رفتن به این آموزشگاه‌ها برای افراد بااستعداد به تثبیت توانایی ها و رفع ضعف‌های این افراد منجر می‌شود اما این آموزش‌ها برای افراد بی‌استعداد تاثیر چندانی ندارد.
محراب کاظمی، بازیگر جوان سینما و تلویزیون، درباره ورودش به این عرصه و همچنین افرادی که به نوعی خروجی آموزشگاه‌های بازیگری هستند گفت: من از طریق کانون‌های فرهنگی هنری وابسته به آموزش و پرورش وارد سینما شدم و تابه حال به هیچ آموزشگاهی نرفته‌ام. کسانی که از این آموزشگاه‌ها بیرون آمده‌اند گاه خوب بوده‌اند، اما نه به آن میزان با کیفیت و نه بچه‌های دوره زمانه الان! کسانی که چندین سال قبل از طریق این آموزشگاه‌ها وارد عرصه بازیگری شده اند در مقایسه با نوجوانانی که اخیرا وارد شده اند سطح بالاتری داشته اند.
وی افزود: این کلاس‌ها خروجی مناسبی ندارند برای اینکه قضیه کاملا مادی است و کسانی هم که به این آموزشگاه ها می روند گاه به دلیل بی استعدادی و گاه به دلیل نداشتن لابی‌ها و ارتباطات لازم به جایی نمی‌رسند.
کاظمی تاکید کرد: استعداد و لابی بسیار مهم است و کمتر کسی است که بدون لابی وارد این عرصه شده باشد. ورود به عرصه بازیگری قانون‌مند و در چارچوب درستی نیست و به همین دلیل لابی در این کار حرف اول را می‌زند.
گرچه طی سال‌های اخیر بازیگران مستعد بسیاری به واسطه آموزشگاه‌های بازیگری پا به این عرصه نهادند، تعداد موسساتی که به نام آموزش بازیگری تنها در پی منافع مادی بوده، نگاهی ابزاری به جوانان علاقه‌مند به بازیگری دارند در این میان بسیار است. بنابراین هوشمندی جوانان در انتخاب این آموزشگاه‌ها و نظارت دستگاه‌های ذیربط بر تاسیس و عملکرد این قبیل موسسات می‌تواند دست سودجویان را از این بازار کوتاه کند و به سالم‌سازی فضای سینمای کشور و ایجاد فرصت مناسب برای راهیابی استعدادهای جوان به سینمای کشورمان منتهی شود.
ارسال دیدگاه