آشنایی با نشانه‌های آتیکی فوبیا

به گزارش پانا؛ شکوفه اویار حسینی کارشناس ارشد مشاوره خانواده اظهار کرد: آتیکی فوبیا (ترس از شکست) در دسته اختلالات اضطراب اجتماعی طبقه بندی می‌شود.

وی بیان کرد: از علائم آتیکی فوبیا می‌توان به ترس و اضطراب چشمگیری اشاره کرد که ناشی از شکست خوردن در موقعیت‌های اجتماعی است که در آن‌ها فرد در معرض ذره‌بین دیگران قرار می‌گیرد. فرد نگران بوده و طوری رفتار می‌کند که نشانه‌های اضطرابش آشکار شود و مورد ارزیابی منفی دیگران مثل تحقیر یا طرد آن‌ها قرار بگیرد.

این کارشناس ارشد مشاوره خانواده افزود: فرد برای پیشگیری از روبرو شدن با ترس از شکست قبل از شروع کار‌ها به دیگران می‌گوید که احتمالاً شکست می‌خورد تا انتظار آن‌ها را کاهش دهد. چنین شخصی هنگامی که شکست می‌خورد نسبت به توانایی و شایستگی هایش شک کرده و این اضطراب که حاصل از شک به خودش است بیشتر از شش ماه طول می‌کشد.

اویار حسینی در خصوص احساس فردی که دچار ترس از شکست است، عنوان کرد: این شخص مرتب نگران است که دیگران در موردش چه فکری می‌کنند و این افکار به صورت چرخه‌ای در ذهنش باعث شده که عملکرد شغلی و اجتماعی اش نقص چشمگیری پیدا کند.

وی تاکید کرد: شخصی که دچار آتیکی فوبیا است از موقعیت‌های اجتماعی دوری می‌کند و برای دنبال نکردن کارهایش به دنبال بهانه‌های جسمی است. در صورتی که این علائم جسمی که نشان می‌دهد ناشی از اضطراب است نه به دلیل عارضه جسمی یا اختلال روانی دیگر. منظور از عارضه جسمی دیگر این است که به طور مثال لرزش دستش به دلیل ابتلا به پارکینسون نیست.

این کارشناس ارشد مشاوره خانواده تصریح کرد: به طور معمول درمان‌های دارویی و روان درمانی (فردی و گروهی) به صورت همزمان برای افرادی که دچار ترس از شکست هستند، انجام می‌شود. در خصوص درمان‌های دارویی روانپزشک بسته به شدت بیماری از دسته داروهای ضد اضطرابی و افسردگی برای کنترل علائم آن‌ها استفاده می‌کند.

اویار حسینی درمان‌های روان درمانی را شامل رویکرد شناختی رفتاری (CBT)، رویکرد درمانی مبتنی بر پذیرش یا تعهد (ACT) و رویکرد مواجهه‌ای دانست و گفت: علاوه بر این رویکرد‌ها باید همزمان مهارت‌های اجتماعی برای روبرو شدن با موقعیت‌های اجتماعی نیز به اشخاصی که از آتیکی فوبیا رنج می‌برند، آموزش داده شود.

وی در خصوص میزان موفقیت درمان مواجهه‌ای در افرادی که دچار ترس از شکست هستند، یادآور شد: در شرایطی که اضطراب فرد شدید باشد درمان مواجهه‌ای به تنهایی باعث تشدید علائم شخص می‌شود. این گروه از اشخاص به سختی وارد فرآیند درمان شده و بیشتر خود درمانی انجام می‌دهند. این خود درمانی سبب می‌شود که با گذشت زمان جنبه‌های شناختی، روانی و فیزیکی اختلال آن‌ها شدت پیدا کرده و غلبه بر این عارضه برای آن‌ها دشوارتر می‌شود.

منبع:باشگاه خبرنگاران