در گفت‌وگو با پانا
مسئله ما تئاتر انسان ساز است
تهران (پانا) - یک کارگردان تئاتر کودک می‌گوید نمایش کودک می‌تواند تاثیر عمیقی روی ذهن مخاطب خود بگذارد و به نوعی انسان ساز باشد.
فاطمه خدابنده‌لو کارگردان تئاتر کودک و نوجوان در گفت‌وگو با پانا درباره نقاط ضعف تئاتر کودک و نوجوان گفت:«در مرحله اول مشکلی که وجود دارد مساله نمایشنامه خوب است ما درواقع تعداد کمی نمایشنامه خوب با محتوای در سطح مناسب و یا حداقل قابل‌قبول برای حوضه کودک داریم.»
وی ادامه داد: «در مرحله دوم دغدغه ما، کار کردن و بیان مشکلات حوزه کودک و همچنین دغدغه‌های والدین یا فرزندان آن‌ها است اما متأسفانه این کار به‌خوبی پرداخت نمی‌شود، مشکل بعدی که وجود دارد کلیشه‌ای شدن و کلیشه‌ای کار کردن تئاتر کودک است برای مثال تغییر صداهای بی‌مورد و یا موارد دیگر ازاین‌دست جزو ضعف‌های تئاتر کودک امروز ماست.»
خدابنده‌لو در ادامه به کمبود سالن‌ها و وضعیت بد آن‌ها اشاره کرد و گفت:«مشکل اصلی ما سالن‌های تئاتر هستند ،ما سالن‌های استانداردی نداریم برای نمونه تالار هنر که یک فضای مناسب داشت اما با قاب گرفتن آن فضا به شکلی سقف سالن کوتاه‌تر شده و سالن از حالت استانداردش خارج‌شده است.»
وی اضافه کرد: «برخی سالن‌ها هستند که زیر نظر شهرداری فعالیت می‌کنند که این سالن‌ها احتیاج به بازسازی دارند تا بتوان از آن‌ها استفاده کرد این سالن‌ها بیشتر در فرهنگسراها هستند و با بازسازی آن می‌توان گروه‌های نیمه‌حرفه‌ای و جوان را که اشتیاق بسیاری برای خلق یک اثر نمایشی دارند را در این مکان‌ها دید.»
خدابنده در ادامه درباره احتیاج اهالی هنر به‌خصوص هنر نمایش به آموزش و برگزاری کارگاه‌ها اشاره کرد و گفت: «باید در هر حوزه‌ای که فعالیت داریم باید سواد کاری خودمان را افزایش دهیم ،یک کارگردان یا یک بازیگر باید سواد خودش را در این حوزه افزایش بدهد تا بتواند کار خوبی ارائه بدهد. امروز ما با ضعف مسائل پایه روبه‌رو هستیم و این ضعف‌های اولیه باعث ایجاد مشکلات بزرگ‌شده است.»
وی اضافه کرد: متأسفانه فکرمیکنیم که اگر با زرق‌وبرق کار را پوشش دهیم و از مخاطب خنده بگیریم کار خوبی ساختیم درحالی‌که این‌طور نیست ما باید به جزئیات و کلیات در کنار هم بپردازیم زیرا همه این‌ها مکمل هم هستند.»
این کارگردان تئاتر کودک در ادامه به دیگر مشکلات نمایش کودک اشاره کرد و افزود:«مساله بعدی همبستگی بین هنرمندان این حوزه است، فضای حاضر به‌شدت رقابتی شده و همبستگی بین اهالی تئاتر کودک وجود ندارد اگر ما این فضای رقابتی را بشکنیم و محیطی دوستانه ایجاد کنیم و در کنار رقابت با یکدیگر ارتباط داشته باشیم می‌توانیم کارهای ارزشمندی برای کودکان بسازیم.»
وی خاطرنشان کرد: باید به کیفیت کار فکر کنیم با رقص و دست زدن به‌تنهایی نمی‌شود محتوای خوبی برای کودک تولید کرد و ما پارها این دغدغه را بیان کردیم اما به‌جایی نرسیدیم و همچنان فکر می‌کنیم تئاتری که خنده می‌گیرد و رقص و آواز بر آن غالب است تئاتر خوبی است درصورتی‌که تئاتر انسان‌ساز به این شکل نیست.یک نمایش کودک تأثیر عمیقی روی ذهن مخاطب کودک خود می‌گذارد زیرا مخاطب با این اثر بزرگ خواهد شد و شاید روزها به آن نمایش فکر کند.»
وی همچنین ادامه داد:«یک تئاتر کودک تأثیرات مثبت و منفی زیادی بر روی کودک به‌جا می‌گذارد و ما باید این تأثیرات مثبت را به 99% برسانیم و آن‌یک درصد باقی درصدی است که مدیران و مسئولان ما باید به این مسئله بپردازند و ازنظر مالی کار را تأمین کنند برای مثال یک کار خوب ممکن است 500 میلیون هزینه داشته باشد اما کمک‌هزینه‌ای که در اختیار این گروه قرار می‌گیرد 20 میلیون هست و این کمک‌هزینه جوابگوی یک کار خوب و با محتوای درخور نیست و انرژی گروه از بین می‌رود.»
خدابنده لو ادامه داد : اگر بودجه‌ای میان گروه‌ها تقسیم شود و حمایتی از گروه‌های هنری بشود،همه گروه‌ها نه‌فقط یکسری گروه خاص این امر سبب می‌شود کاری درخور و با محتوای مناسب برای کودکان و والدینشان ساخته شود، مشکل ما مساله پایه نمایش کودک هست، وقتی ما پول‌نداریم نمی‌توانیم محتوای مناسب با بازیگرهای خوب و عوامل خوب‌روی صحنه ببریم.»
ارسال دیدگاه