زینب طلوع*
روایتگری دانش‌آموز خبرنگار پانا از اردوی جلیقه داران بی‌ریا
اردوی جلیقه داران برایم با بقیه اردوها زمین تا آسمان فرق داشت. اردو، دانش‌آموزی بود. نه تنها همه دعوت شدگان دانش‌آموز بودند، بلکه کادر اجرایی اردو نیز دانش‌آموز بودند. برای من به عنوان تجربه اول که جزو کادر اردو باشم، دلچسب بود.
دورادور مربی ها و مسئولان ما را حمایت می کردند، اما ما دم از استقلال طلبی می‌زدیم و می‌خواستیم اردو را خود دانش آموزان بگردانند.
کنترل کردن ۴۰ دانش آموز خبرنگار هم سن و سال خودمان، آسان نبود. اولش سخت می‌گذشت اما از زمانی که رضایت بچه ها نسبت به اردو را شنیدیم، سختی هایش هم شیرین شد.
اینک من و دوستانم، از این تجربه درس می‌گیریم و تمام تلاشمان را می کنیم تا پرچم اردوهای اینچنینی تمام دانش آموزی بالا باشد. این اردو موجب شد، یک‌بار دیگر ما در بستر بزرگ سازمان دانش‌آموزی یک پله به رشد خویشتن نزدیک شویم.
پایان اردو مثل یک تراژدی غمگین است که هیچکس دل رفتن ندارد اما باید رفت، جنگید و ساخت تا ثابت کنیم عاشق پانا هستیم و پرچم پانا همیشه و همه جا باید بر فراز قله ها بدرخشد. برای این عشق اگر لازم باشد مثل فرهاد، کوه هم خواهیم کند. در پایان از تمامی کسانی که ما را در برگزاری این اردو یاری کردند، از جمله عوامل سازمان دانش‌آموزی خراسان‌رضوی، معاونت پرورشی و فرهنگی اداره کل آموزش و پرورش استان و معاونت پرورشی و فرهنگی ناحیه ۵ مشهد سپاسگزاریم.
*دانش آموز خبرنگار
ارسال دیدگاه