معلم باید در کلاس مانند یک رهبر، دانش‌آموز را هدایت کند

حجت الاسلام علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه در حاشیه برگزاری همایش سلام معلم ( گردهمایی نومعلمان جوان استان البرز) در گفت و گو با پانا عنوان کرد:«معلمی کردن شغل رهبری برای یک جامعه است و آن جامعه یک کلاس و دانش آموزانی است که سر کلاس هستند. پس می توان گفت که معلم، رهبر یک جامعه کوچک است و در واقع در کلاس تمرین رهبری و هدایت نوجوانان و جوانان را انجام می دهد.»

وی افزود: «رهبری کردن و رهبر در معنای دینی کلمه امامت و ولایت است. یعنی معلم باید طوری یک کلاس را مدیریت کند که دانش آموزانش هم به او کمک کنند و در واقع آن جمع فعالانه در سرنوشت خودشان دخالت کنند و این ویژگی یک معلم واقعی است.»

حجت‌الاسلام پناهیان تاکید کرد: «در واقع هدف اصلی معلمی کردن و شغل معلمی در یک مدرسه، آموزش جمعی زندگی کردن به دانش آموزان است به طوری که دانش آموز مشکلاتش را با جمع در میان گذاشته و این مشکل به کمک دوستانش حل شود و این باعث می شود که معلم بتواند از آموزش زندگی جمعی دادن به اهدافش یعنی تعلیم و تربیت برسد.»

وی با اشاره به اینکه معلمی شغل انبیا است، تصریح کرد: «اگر معلم در آموزش و زندگی، الگویش را انبیا و امامت قرار دهد، می تواند به بهترین شیوه هدایت گری و معلمی کند و خودش هم از نظر فکری با دانش آموزانش ارتقای ذهنی پیدا کند و اگر این ادامه پیدا کند وقتی دانش آموز وارد مدرسه می شود یک زندگی اجتماعی را شروع می کند و به تعبیر دقیق تر می توان گفت یک زندگی جمعی موفق و دقیق را هم تمرین و هم تجربه می کند.»

وی اظهار کرد:«اگر در مدرسه ای دانش‌آموزان، یک زندگی جمعی خوب و همدلانه را تجربه کنند به گونه ای برای زندگی در یک جامعه‌ بزرگتر آماده می‌شوند و قطعا در آن جامعه تحولی ایجاد خواهد شد و پیشرفت خواهد کرد.»

پناهیان افزود :«مدرسه واقعاً باید محلّ «آموختن زندگی» باشد و مسئولان مدرسه باید سعی کنند که مدرسه را محلّ تجربه‌های مهم که در زندگی به‌کار می‌آید، قرار بدهند. البته بچه‌ها ضمن پیدا کردن تجربۀ صحیح از زندگی و ضمن تمرین یک زندگی خوب، آگاهی‌هایی هم پیدا می‌کنند. نباید مدرسه را صرفاً محلّی برای دریافت چند آگاهی در موضوعات مختلف تلقّی کرد.»

حجت‌الاسلام پناهیان در پایان خاطرنشان کرد:« وقتی امتحان‌ها، حافظه‌محور باشند مدرسه چیزی جز دریافت چند دیتا (آگاهی) نیست. باید مدرسه را محلّ تمرین زندگی جمعی و محلّ ارتباط گسترده با طبیعت قرار دهیم. وقتی دانش‌آموز به آزمایشگاه می‌رود یا در باغچۀ مدرسه، روی زمین کار می‌کند و یک گیاه می‌کارد و طبیعت را تجربه می‌کند، اینجا محلّ آموختن طبیعت می‌شود و این خود یک پیروزی است، زیرا نوید یک آینده بهتر و تحول را می دهد.»

دانش آموزخبرنگار: ابوالفضل جانی پور