رضا زنگوئی*
از کوچه طلاق، فرزند فردا بیرون نمی‌آید
چه بر سر زندگی‌های ما آمده است که مثل کرباسِ پوسیده، تکان نخورده، پاره می‌شود؟ چه شده است که طلاق، این زشت‌ترین حلال دارد زندگی‌ها را در خود حَل می‌کند؟
چه اتفاقی افتاد که از "ابغض الاشیاء" دارد مثل راحت الحلقوم از گلوی زندگی پایین می‌رود و فراوان در فراوان زوج‌هایی که پا در جاده فراق می‌گذارند؟ واقعا چه شده است؟ این را از خود و شما و حضرات مسئولان می‌پرسم. چه شده است که به اینجا رسیده‌ایم؟ نمیدانم آمار و نمودار طلاق را این روزها خوانده و دیده‌اید یا نه. اما با هزار تأسف باید بدانید از ابتدای سال١۴٠٢ تاکنون ۷۹۲۶۰ ازدواج و ۳۷۷۰۱ طلاق ثبت شده است. یعنی از هر دو زندگی که شکل گرفته، حداقل یک زندگی نابود شده است. نمودار هم که نگاه کردنش زلزله در جان آدمی می‌اندازد. نموداری که پلکان طلاق را تا 72 پله بالا برده است.
در استانی مثل البرز نسبت طلاق به ازدواج بیش از 72درصد است. یعنی به ازای هر 4 ازدواج حدود 3 طلاق اتفاق می‌افتد. این آمار در استان ما به نسبت البرز خیلی پایین‌تر است. ما با 32 طلاق به ازای هر 100 ازدواج، در قیاس با البرز روزگار بدی نداریم اما اگر خراسان جنوبی را بشناسیم و انگاره‌های فرهنگی و پندارهای اخلاقی‌شان را بشناسیم درخواهیم یافت که حال و احوال ما هم نه تنها خوب نیست که بد است. مردمی که باور دارند زندگی مشترک باید بین دو لباس سفید باشد، شنیدن این خبرهای سیاه هم برایشان مثل زلزله وحشتناک است.
با لباس عروسی که پا به خانه گذاشتی، با کفن باید بیرونت بیاورند. اما امروز می‌بینیم همان لباس عروسی می‌شود کفنِ زندگی. همان سال‌های نخست، آتش در دامن زندگی‌ها می‌افتد. دریغا که بزرگان که باید نقشِ آتشنشان را داشته باشند، گاه آتشفشان‌های تازه را هم فعال می‌کنند. البته همه تقصیر را نباید به گردن بگومگوها انداخت. چالش‌های اقتصادی و بیکاری و.... امروزه نقش بسیار برجسته‌تری دارند. اینجا جایی است که باید از مسئولان محترم به جد خواست که هرچه در توان دارند بگذارند تا با بهبود اوضاع، از سیاهچاله طلاق به سوی روشنی عبور کنیم. بخشی از مشوق‌های فرزندآوری را بگذارند برای نگهداشت زندگی‌ها در سال‌های اول. این‌که به قوام رسید، فرزندان هم خواهند آمد و الا وقتی زندگی از هم بپاشد و همسری نباشد، پدر و مادری هم نخواهد بود. بی وجود پدر و مادر که نمیتوان منتظر زادن فرزند بود حتی اگر همه دنیا را یک جا برایش کادو کنند. پس برای توسعه و قوام سنت رسول اعظم الهی(ص) همت کنیم تا زندگی‌ها پا بگیرد و فرزندانی بیایند که دست ایران عزیز را در فردای روزگار بگیرند.
*کارشناس رسانه
ارسال دیدگاه