نویسنده، شاعر، پژوهشگر و مدرس ادبیات فیروزکوه به‌مناسبت روز بزرگداشت صائب تبریزی:
صائب تبریزی، شاعر جهانی که تحول عظیمی در ادبیات شعر ایجاد کرد
فیروزکوه (پانا) - نویسنده، شاعر، پژوهشگر و مدرس ادبیات فیروزکوه، صائب تبریزی را شاعر جهانی و بلند آوازه‌ای خواند که تحول عظیمی در ادبیات شعر ایجاد کرده است.
منیرالسادات حسینی، نویسنده، شاعر، پژوهشگر و مدرس ادبیات شهرستان فیروزکوه، در گفت‌وگو با پانا با اشاره به دهم تیرماه روز بزرگداشت صائب تبریزی، گفت: «صائب تبریزی از شاعران بلندآوازه ادبیات فارسی در قرن یازدهم است. وی پایه‌گذار سبک هندی شناخته شده و از او به عنوان شاعری ویژه یاد می‌شود و به سبب سرودن اشعاری که هر بیت آن استقلال معنایی دارد و در به‌کارگیری اصطلاحات و تمثیل و عنایت به اعتقادات مردم عصر خود، تحول عظیمی در ادبیات شعری ایجاد کرده است. میرزا محمدعلی صائب تبریزی از شاعران عهد صفویه است که در حدود سال ۱۰۰۰ هجری قمری در اصفهان و به روایتی در تبریز زاده شد. در جوانی مانند بیشتر شعرای آن زمان به هندوستان رفت و از مقربین دربار شاه جهان شد.»
وی با اشاره به محل تولد و وفات صائب در اصفهان، تصریح کرد: «صائب قسمت اعظمی از زندگی خود را به دلیل بی‌توجهی پادشاهان صفوی نسبت به شعر و ادب پارسی در هندوستان گذراند و دو هزار بیت در وصف اصفهان سرود.»
این مدرس ادبیات با بیان اینکه پدر صائب، در شهر تبریز تاجر بوده است، بیان کرد: «صائب چند صباحی در جوار پدر به تجارت پرداخت، اما به‌دلیل وجود ذوق ادبی در روحش، دست از تجارت می‌کشد و همراه پدر و چند تن از دوستان و تبریزی‌ها به اصفهان می‌آید و در اصفهان در باغ صائب کنونی ساکن می‌شود.»
حسینی افزود: «صائب تبریزی با وجود اینکه تا ۱۲ سالگی در تبریز بوده، اما در اصفهان زبان ترکی خود را تکمیل کرده و از آن در راستای سرودن شعر ترکی نیز بهره برده است. تعداد غزل‌های ترکی صائب در مقایسه با اشعار فارسی او، کمتر است، ولی از نظر کیفی با همان میزان برابری می‌کند و این نیز نشانگر مهارت وی در زبان ترکی است، صائب از زبان فارسی و عربی نیز در سرودن غزل‌های ترکی تاثیر پذیرفته و حسن تعبیر، مضامین عاشقانه و اسلوب معادله از جمله ویژگی‌های شعر او بوده است.»
وی با بیان اینکه صائب، شاعری جهانی است، گفت: «نباید اختلاف به وجود آید که صائب از تبریز است یا از اصفهان، بلکه صائب، جهانی است و از همین رو وی را مولانا صائب می‌خوانیم. همچنین در طول تاریخ، صائب به‌قدری مظلوم واقع شد که هیچ‌کس نمی‌داند صائب، تبریزی بود یا اصفهانی. زمانی صائب به خواب صغیر اصفهانی می‌آید و در عالم خواب به صغیر اصفهانی می‌گوید: «من نه اصفهانی هستم و نه تبریزی، من جهانی‌ام.»
حسینی با بیان اینکه آرامگاه صائب می‌تواند مکانی برای حضور گردشگران و فرهیختگان و ادب‌دوستان باشد، افزود: «باید صائب را بیش از پیش به دنیا معرفی کنیم تا آرامگاه وی یعنی صائبیه به یک مکان گردشگری تبدیل شود.»
این مدرس ادبیات در پایان گفت: «صائب تبریزی در سال ۱۰۴۲ هجری قمری به کشمیر رفت و از آنجا به ایران بازگشت و به منصب ملک‌الشعرایی شاه عباس ثانی درآمد. در زمان پیری در باغ تکیه در اصفهان اقامت کرد و همواره عده‌ای از ارباب هنر گرد او جمع می‌شدند. وی در سال ۱۰۸۰ هجری قمری وفات کرد و در محل باغ تکیه در کنار زاینده‌رود به خاک سپرده شد.»
دانش‌آموز خبرنگار: فاطیما ایلکا
ارسال دیدگاه