در گفت‌وگو با پانا مطرح شد:
برنامه‌ریزی برای آینده شغلی دانشآموزان با سنجش مهارتی و سالیانه مدارس و هنرستان‌ها
تهران (پانا) - یک کارشناس آموزش و پرورش با بیان اینکه آموزش عالی و آموزش و پرورش با همکاری هم باید بتوانند مهارت زندگی و کار کردن را به دانشآموزان منتقل کنند عنوان کرد که اگر راهکار دقیقی برای سنجش مدارس در طول یک سال ارائه شود خانواده به‌راحتی متوجه می‌شود که دانش‌آموزش با طی کردن مسیر مدرسه چه آینده شغلی خواهد داشت.
محمد رحمانی، کارشناس حوزه آموزش و پرورش در گفت‌وگو با پانا با اشاره به اینکه ساختار نظام آموزشی و جامعه باید هم‌راستا با هم باشند، گفت: «باید برنامه‌ای باشد تا این دو به هم وصل شده و یک ارزشی ایجاد شود. با این پیوند هم آدم‌ها آسیب کمتری می‌بینند و هم جامعه، مخصوصاً در بخش اقتصادی استفاده بیشتری می‌برد.»
همه آموزش‌ها لزوماً مهارت‌پروری ندارد
رحمانی با اشاره به اینکه آموزش عالی و دانشگاه لزوماً مهارت‌پروری ندارد، عنوان کرد: « به‌جایی رسیده‌ایم که برخی از دانشآموزان به این نتیجه می‌رسند که آموزش و پرورش و آموزش عالی کمکی به آینده شغلی آنها نمی‌کند. حتی اگر این تعداد کمتر از انگشتان یکدست هم باشد باز مهم است و باید بررسی شود که چنین موضوعی به ذهن دانش‌آموز خطور می‌کند.»
کارشناس آموزش و پرورش گفت: «اگر به آمار تعداد پسرها و دخترهایی که می‌خواهند کنکور بدهند نگاهی بیاندازیم، متوجه می‌شویم تعداد دخترها بسیار بیشتر است. تفاوت میان تعداد دخترها و پسرهای شرکت‌کننده معنادار است. این درحالی است که تعداد دخترها و پسرهای ما برابر است. پس بقیه پسرها کجا هستند؟ این سؤال معتبری است و مطالعاتی که انجام شده نشان می‌دهد دخترها نوعاً انتخاب دیگری ندارند و تنها راه‌شان این است که به دانشگاه بیایند. پسرها می‌بینند انتخاب‌های دیگری برای کار کردن آنها وجود دارد. اکنون در نگاه یک طیفی از جامعه ما، دانشگاه رفتن و درس خواندن کار بی‌معنی است و این موضوع مهمی است که باید بررسی شود.»
افرادی هستند که ترک تحصیل می‌کنند تا نانی دربیاورند
رحمانی ادامه داد: «خروجی‌های نظام تحصیلی را بررسی کنیم متوجه می‌شویم درصدی از ورودی‌های مقطع ابتدایی به مقطع دبیرستان نمی‌روند و می‌گویند خداحافظ، این نظام آموزشی برای من مناسب نیست. می‌روند تا مهارتی یاد گرفته و نانی دربیاورند. البته این مسیر را دانشجوها نیز تجربه می‌کنند و معتقدند در دانشگاه مدرک می‌گیریم ولی برای یادگیری مهارت باید بیرون از این فضاها بروند.»
این کارشناس آموزش و پرورش با بیان اینکه نظام آموزشی باید مهارت برای زندگی و کار را به دانشآموزان منتقل کند، اظهار کرد: « آموزش عمومی و عالی باید به این مسئله توجه کنند تا جامعه برای خودش مسیر دیگری را برای یادگرفتن در پیش نگیرد.»
جای خالی سنجش مدارس و هنرستان‌ها و مراکز فنی و حرفه‌ای در آموزش و پرورش
رحمانی با اشاره به اینکه جای خالی سنجش مدارس و هنرستان‌ها و مراکز فنی و حرفه‌ای در آموزش و پرورش به چشم می‌خورد، اظهار کرد: «ما اگر یک نظام منسجمی داشتیم که سالی یک‌بار می‌رفت مدارس را ارزیابی می‌کرد تا مشخص شود آموزش در این مدارس تا چه اندازه با هدف موردنظر آموزش و پرورش منطبق است که می‌تواند شامل مهارت‌های کمی و کیفی و غیره باشد و بعد این گزارش‌ها منتشر می‌شد که فلان مدرسه توانسته به سطح عالی برسد، در این صورت افرادی که تصمیم می‌گرفتند دانش‌آموزشان را ثبت‌نام کنند یک شاخصی برای تصمیم‌گیری داشتند. برای مثال می‌دانستند که دانش‌آموزشان در این مدرسه یا هنرستان یا مرکز فنی و حرفه‌ای چه آینده‌ای برای ورود به بازار کار دارد.»
وی گفت: «برای اینکه از یک وضعیت خراب به یک وضعیت درست برسیم لازم است که کلیت مسئله را بفهمیم و یک برنامه اجرایی که اجزا را هدف قرار می‌دهد و به‌صورت تدریجی اصلاحاتی ایجاد می‌کند بفهمیم و طراحی و دنبال کنیم.»
ارسال دیدگاه