من همرنگ طبیعت بودم، همرنگ جماعت شدن در توان من نبود

محیط زیست و منابع طبیعی به عنوان یکی از سرمایه‌های طبیعی و حیاتی است، که بشر همواره برای زندگی کردن به آنها نیاز دارد و در واقع حفاظت از محیط زیست به اقداماتی گفته می‌شود که به حفظ آن کمک کند.

موسی عسگری، فعال محیط زیست، درگفت و گو با پانا اظهار کرد: «جهان در لبه پرتگاه بحران محیط زیستی قرار دارد و انسان با دستیابی به فناوری‌های مختلف تسلط خود را بر طبیعت افزایش داده و در مقیاس‌های گسترده محیط زیست خود را تخریب می‌کند و این شرایط متأسفانه در ایران هم وجود دارد.»

او ادامه داد: «میزان تخریب محیط زیست از ظرفیت تحمل زمین فراتر رفته؛ از جمله بحران های زیست محیطی می‌توان به نابودی لایه ازن، باران های اسیدی، تغییرات اقلیمی، آلودگی های رادیواکتیویته، جنگل زدایی، فرسایش خاک، تخریب زیستگاه‌های حیوانات و موارد بسیاری دیگر اشاره کرد.»

عسگری در رابطه با اخلاق زیست محیطی مردمِ ایران، بیان کرد: «در ایران متاسفانه بحث اخلاق زیست محیطی شکل نگرفته است و مردم و مسوولان آنطور که باید آگاهی و آشنایی لازم را در مورد محیط زیست خود و استفاده های بهینه ای که می‌توانند از منابع طبیعی و زیست محیطی داشته باشند، ندارند در واقع من همرنگ طبیعت بودم همرنگ جماعت شدن در توان من نبود.»

او افزود: «مصادیق آن آلودگی‌های مستمر دریای خزر از طریق منابع انسانی و کارخانه‌ای، آتش‌سوزی‌های پی در پی جنگل‌ها و سرمایه‌های ملی، شکارهای بی رویه و از بین رفتن گونه‌های نادر زیستی و آلودگی هوا که روز به روز بیشتر آن را تنفس می‌کنیم.»

فعال محیط زیست در رابطه با اهداف فعالان محیط زیست، عنوان کرد: «فعالان محیط زیستی از طیف‌ها، طبقات و اقشار گوناگون جامعه‌اند، اما یک هدف آنها را به هم پیوند می‌دهد که آن ضرورت و اولویتِ امرِ حفاظت از محیط زیست در راستای اهداف توسعه‌ پایدار است.»

او ادامه داد: «از اهداف سازمان محیط زیست می‌توان به ترمیم اثرات سوء گذشته در محیط زیست، پیشگیری و ممانعت از تخریب و آلودگی محیط زیست، نظارت مستمر بر بهره‌برداری از منابع محیط زیست، برخورد فعال با زمینه‌ها‌ی بحرانی محیط زیست شامل آلودگی‌های بیش از ظرفیت قابل تحمل محیط اشاره کرد.»

موسی عسگری خاطرنشان کرد: «به زودی فصل میوه‌های هسته‌دار مثل هلو، آلو، زردآلو، گیلاس و آلبالو می‌رسد، ما دوستداران طبیعت درخواستمان این است که هسته این میوه ها را دور نیندازید، هسته‌ها را بشورید و خشک کنید و آنها را در یک دستمال نگه دارید و در ماشین‌تان بگذارید و هر وقت که به گردش و یا به سفر می روید۷ الی ۱۰ سانت زمین را کنده و دانه‌ها را چال کنید،(بهتر است که نزدیک به آب باشد) اگر هم آب در نزدیکی نبود مهم نیست شما فقط آنها را به طبیعت تحویل بدهید و نگهداری دانه را به خود طبیعت بسپارید.»

او تاکید کرد: «اینطور می‌شود شمار درختان میوه را در سرتاسر کشور افزایش داد و ایجاد و تکثیر درخت در طبیعت با این روش ساده از فرسایش خاک، جاری شدن سیل، تغییر اقلیم، خشک شدن هوا و آلودگی هوا و انتشار ریزگردها... جلوگیری می‌کند.»

خبرنگار دانش‌آموز : زهرا شرفی‌نیا