مکتب امام صادق (ع) اجرای بند بند قرآن کریم بود

به گزارش ایرنا، حجت‌الاسلام والمسلمین مجتبی بیرانوند عنوان کرد: امام صادق(ع) به‌خاطر صداقت و روراستی که در بیان حقایق داشتند به صادق شهرت یافت.

وی ادامه داد: در تاریخ آمده است که امام صادق(ع) چهار هزار شاگرد در زمینه‌های مختلف علمی را تربیت کرده است که هرکدام به نوبه خود در رشته ای که فعالیت داشتند نمونه بودند و به نوعی می توان گفت دنیا پیشرفت و توسعه خود را مدیون امام صادق(ع) و شاگردان بزرگوار ایشان است.

بیرانوندبیان کرد: آن امام همام در زمانی زندگی می کرد که حکومت ظلم و جور بر جامعه حاکم بود، در زمان پدر بزرگوار ایشان امام محمدباقر(ع)، زمینه برای اشاعه علم باز شد از این رو آن بزرگوار را باقرالعلوم یعنی شکافنده علم نامیدند، و پس‌از ایشان فرزند بزرگوارشان راه او را پیش گرفته و با تربیت شاگردانی در راه تبلیغ و ترویج دین قدم های بلند و مؤثری برداشتند.

این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه یکی از ابعاد شخصیتی امام صادق(ع) شخصیت علمی ایشان است، ادامه داد: این امام همام در این زمینه به برگزاری کلاس‌های درسی و احکام پرداخت به طوری که یکی از شاگردان ایشان به نام جابرابن حیان را می توان به عنوان کاشف اسیدسولفوریک که بنای علم شیمی بر آن نهاده شده است، نام‌ برد.
وی تصریح کرد: می توان به نام باسوادترین و معتبرترین پزشکان مانند ابوعلی‌سینا و محمد قاضی به‌عنوان شاگردان امام صادق(ع) اشاره کرد که نام و آثار و تصویر آنان در معتبرترین دانشگاه های پزشکی دنیا وجود دارد و پزشکی شان را از طب صادق آموخته اند.

بیرانوند با اشاره به اینکه اگر ریشه پیشرفت کشورهای غربی و اروپایی را بررسی کنیم می بینیم که هر آنچه که دارند از اسلام و کشورهای اسلامی آموخته اند، ادامه داد: نکته قابل توجه اینجاست که خود ما از اسلام الگوگیری نکرده ایم و دلیل پیشرفت نکردن ما می تواند همین عدم الگوپذیری از اسلام و تقلید از دنیای غرب باشد و این در حالی است که غربیان از اسلام الگو می گیرند.

صبر؛ یکی از بارزترین ابعاد شخصیتی امام صادق(ع)

این استاد حوزه و دانشگاه عنوان کرد: این امام همام به دنبال پیشرفت شیعه بودند و مکتب شیعه را که جد بزرگوارشان امیرالمؤمنین علی(ع) بنیان گذاری کرده بودند پس از سال ها با برگزاری کلاس هایی و با بیان احکام دین و مباحث علمی مختلف احیا کردند و در زمان ایشان بود که راه علم باز شد.

وی ادامه داد: امام جعفر صادق(ع) جمع کننده مذهب جعفری بود، جد بزرگوار این امام همام امام سجاد(ع) با توجه به اینکه موقعیت مناسبی برای تبلیغ دین و مسائل علمی نداشت، صحیفه سجادیه را به یادگار گذاشت و حقوق را در قالب دعا بیان کرد.
بیرانوند با اشاره به اینکه آنچه از تشیع و شیعه به یادگار مانده از دوران امام صادق(ع) و پدر بزرگوار ایشان امام محمد باقر است،تصریح کرد: این دو بزرگوار از فرصتی که به‌دست آوردند استفاده کردند و آن‌چه را که از جد بزرگوارشان حضرت محمد مصطفی(ص) به آن‌ها رسیده بود را در قالب آموزش و روایت به ما رساندند.

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: این فرصت در زمان امام صادق(ع) و پدر بزرگوارشان امام محمدباقر(ع) به‌دست آمد و آن‌چه ما اکنون از اسلام در دست داریم همه به‌عنوان گفتار امام صادق(ع) است و مکتب تشیع را امام محمدباقر(ع) پایه‌گذاری کرد، این دو بزرگوار به‌دنبال ترویج مکتب غنی تشیع و اسلام بودند که این رواج را در سایه تربیت افرادی به‌عنوان شاگرد می‌دانستند که هر کدام در یک رشته تخصص داشتند و برای بیرون کشیدن جامعه از انحراف تربیت شده بودند.

وی آن‌چه را که در زمان امام صادق(ع) اتفاق افتاد مکمل زحمات و کارهای زمان امام محمدباقر(ع) دانست و افزود: در این زمان بود که امامان شریف فرصت را برای کادرسازی مناسب دانسته و با تربیت شاگردان زیادی با هدف ترویج فرهنگ اسلام و شیعه که پایه‌گذار اول آن امیرالمؤمنین علی(ع) بود، گام بلندی در ریشه‌گذاری شیعه برداشتند، به طوری که اکنون فقه جعفری هم بر اساس قال صادق(ع) و قال باقر(ع) است.

بیرانوند با بیان اینکه آنچه در سیره عملی و رفتاری امام صادق(ع) ایشان را به‌عنوان عبد خداوند و فرد مقرب درگاه او معرفی می کند همان شاخصه نماز است، تصریح کرد: در روایات داریم که امام علی(ع) به امام حسن(ع) و سایر ائمه‌اطهار(ع) سفارش می‌کنند که نماز را ترک نکنید و شفاعت خود را منوط به خواندن و اقامه نماز می‌دانند.

نماز؛ برجسته‌ترین رکن زندگی ائمه(ع)

این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه ائمه‌اطهار(ع) به نماز اهمیت ویژه داده و بقیه مباحث را پیرو انجام آن می‌دانند، بیان کرد: همان‌گونه خداوند متعال در آیه ۵۴ سوره عنکبوت به اهمیت نماز اشاره داشته و می‌فرماید: «اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ» قرآن‌کریم برای نزدیکی بنده به خداوند نماز را تجویز می‌کند.

وی افزود: با تدبر در حادثه کربلا و نگاهی عمیق به زندگی امام علی(ع) و امام حسن(ع) و مناجات‌های امام سجاد(ع) به این موضوع می‌رسیم که این ائمه بزرگوار بهترین راه را برای نزدیکی به خداوند نماز می‌دانند.

بیرانوند تاکید کرد: روش امام صادق(ع) عمل کردن به بندبند قرآن‌کریم بود در این راستا روایتی از امام صادق(ع) داریم که می‌فرماید: «کلام ما را با قرآن مقایسه کنید، اگر مخالف بود آن‌را به دیوار بزنید».