کشف شکاف‌های زندگی مشترک در آینه بی‌تعارف قرنطینه

به گزارش ایسنا، در روزهای قرنطینه که سوغات ذره ای میکروسکوپی است که اینروزها بر جهان سلطه کرده، اختلافات زوجین افزایش یافته است و اینروزها در کنار نگرانی برای کرونا باید نگران پایه های زندگی زناشویی نیز بود.

چند روز قبل مدیرکل مشاوره و امور روانشناختی سازمان بهزیستی کشور از افزایش سه برابری تماس های مربوط به اختلافات خانوادگی در دوران قرنطینگی از سوی زوجین خبر داد.

این افزایش تماس ها که گویای کاهش تاب آوری افراد جامعه و نداشتن مهارت ارتباطی است می تواند آلارم ها و هشدارهای جدی را برای متولیان اجتماعی بهمراه داشته باشند.

یک مشاور خانواده مهمترین دلایل این تماس ها با مرکز 1480 بهزیستی و افزایش سه برابری تماس ها را نبود مهارت زندگی مشترک در میان زوجین دانست و گفت: متاسفانه افراد هم خود را به خوبی نمی شناسند و هم شناخت درستی از همسر خود ندارند و براساس انتظارات، طرز تفکر و اولویت های عاطفی و روانی خودشان رفتار می کنند.

سمیه بهزادی پور با بیان اینکه زوجین شناخت درست و دقیقی از نیاز همسران خود ندارند، افزود: دختران و پسران جوان بدون شناخت از طرف مقابل خود(بدون آگاهی از جنسیت زن به لحاظ روحی و روان شناختی و بی اطلاعی از نیازهای مردان) آنچه در این زمینه فکر می کنند را درست قلمداد می کنند، در حالی که نمی دانند نیاز عاطفی مرد و زن به صورت جداگانه چیست.

وی تصریح کرد: به عنوان مثال زن فکر می کند با درست کردن غذا، مرتب کردن منزل و رسیدگی به فرزندان وظایف خود را انجام داده است درحالی که این شرایط مرد را اقناع و ارضا نمی کنند و همین امر اختلافات و مشاجره و در نهایت تماس های ناشی از این اختلافات با بهزیستی یا دیگر مراکز مشاوره را افزایش می دهد.

این روانشناس با تاکید بر اینکه افزایش سه برابری تماس های ناشی از اختلافات زوجین در واقع یک زنگ خطر و هشدار و تلنگر جدی و کلیدی برای مسئولان است، گفت: بعد از افزایش آمار طلاق در کشور، این افزایش اختلافات زوجین نیز دومین زنگ خطری است که نشان می دهد زوجینی که در کنار هم زندگی می کنند زندگی باکیفیتی ندارند، لذت نمی برند و رفتارهای آنها باعث اقناع و ارضا طرفین نمی شود.

وی با بیان اینکه این آمار سه برابری زنگ خطری برای افزایش روابط فرازناشویی و خیانت محسوب می شود، بیان کرد: زندگی زناشویی و علل بروز اختلاف یک مقوله چندوجهی است و باید برای حل مشکلات موجود، به آن نگاهی چند جانبه و با توجه به همه عوامل اقتصادی، اجتماعی، روحی و روانی داشت و راهکارهای مختلف را ارائه کرد، اینکه صرفا مشاوره رایگان 1480 را به این امر اختصاص دهیم قطعا کافی نیست بلکه باید راهکارهای جدی را در نظر گرفت.

بهزادی پور اظهار کرد: همانطور که در روزهای قرنطینه نگران دانش آموزان هستیم و به آنها فشار می آوریم که آموزش آنلاین برای دانش آموزان و دانشجویان در نظرگرفته شود، باید فکر کنیم که برای زوجین چه باید کرد؟ برای ارتباط والدین با فرزندان باید چه کرد؟ این شرایط، وجود خلائی را در سیستم مدیریت بحران کشور نشان می دهد، مدیریت بحران تنها به تامین مسائل بهداشتی و غذایی و ... منحصر نمی شود، بلکه مباحث آموزشی نیز می تواند در سیستم مدیریت بحران کشور مورد توجه قرار گیرد.

وی با اشاره به تاثیر مثبت و نقش اثرگذار رسانه های مختلف در ارائه آموزش های روانشناختی، چگونگی رفتار و ارتباطات با همسر و ارتباط والدین با فرزندان در روزهای قرنطینه، افزود: مسلما در کنار این آموزش ها ارائه مشاوره رایگان می تواند کمک کننده باشد. بسیاری از مردم هنوز نسبت به فعالیت این مرکز اطلاع ندارند و باید آگاهی بخشی در این خصوص صورت گیرد، چراکه این خدمات حتی اگر به حل مسئله ختم نشود، با بیان مشکلات، به تخلیه روحی و روانی افراد کمک می شود.

این مشاور خانواده با بیان اینکه متاسفانه آموزش های پیش از ازدواج بی کیفیت است، گفت: بارها در جریان مراجعه کنندگان و زوجین جوان که برای جدایی خواستار مشاوره بوده اند، دیده ام که مشاوره پیش از ازدواج آنها کیفی نبوده است و حتی در مواردی با پیدا کردن یک آشنا و امضا کردن فرم مشاوره پیش از ازدواج این پروسه را پشت سر گذاشته اند در حالی که این اتفاق خیانت است، مشاوره پیش از ازدواج باید ادامه دار باشد و نباید فقط باید به چند جلسه قبل از ازدواج خلاصه شود. آیا در چند جلسه جوان تمام مهارت های زندگی را برای مواجهه با زندگی واقعی که هزاران مشکل دارد می آموزد؟

وی تصریح کرد: از جوانان فاقد مهارت حل مسئله، مهارت مدیریت خشم، استرس و ارتباطات موثر چگونه می توان انتظار داشت که در مقابل همه مشکلات تاب آوری داشته باشند. به همین دلیل باید قبل از ازدواج به آموزش های کیفی و مستمر توجه ویژه داشت.

بهزادی پور با اشاره به مشکلات اقتصادی موجود در جامعه بیان کرد: وقتی خانواده نمی تواند از پس نیازهای اولیه خود برآید، مسلما افراد دچار فشارهای عصبی، پرخاشگری، بهانه گیری، مشاجره و حتی متارکه می شوند، بنابراین یکی از مهمترین مباحث که باعث به چالش رسیدن زوجین می شود، نبود حداقل امکانات است در حالی که اگر حداقل ها فراهم باشد زوجین می توانند روابط خود را در مسیر درست هدایت کنند، اما دغدغه زندگی روزمره متاسفانه خانواده ها را به ورطه از هم پاشیدن سوق می دهد و مصداق این موضوع آمار بالای درخواست طلاق ویژه کارگران کارخانجات کشور است که پس از تعدیل نیرو، رقم خورده است.

در دورانی زندگی می کنیم که اعضای خانواده بویژه پدر و مادر برای امرار معاش و گذران زندگی و فراهم کردن رفاهیات برای فرزندان خود تمام وقت خود را صرف کار می کنند و همین امر همواره مورد نقد روانشناسان و جامعه شناسان بوده است چراکه فرصت کنار هم بودن را ندارند، قرنطینه شاید فرصتی بود که خانواده ها بیشتر در کنار هم باشند و معاشرت کنند، اما خلاءهای مهارت زندگی باعث شده است که این فرصت عملا به تهدیدی برای پایه های زندگی قلمداد شود.

شاید باید قرنطینه را اگرچه دوستش نداریم و زندانی خودخواسته را برایمان تداعی می کند، برای اینکه فرصت با هم بودن را هرچند در حد یک توفیق اجباری برایمان فراهم کرده قدر بدانیم، فرصتی که وقتی وضعیت سلامتی سفید بود نداشتیم و از نبودش گلایه می کردیم .

در هر صورت باید زنگ خطر اختلافات زوجین را جدی گرفت و تلاش کرد که زندگی های زوجین امروز و زوج های آینده بر پایه های محکمی بنا شود تا یک قرنطینه چند هفته ای نتواند این پایه ها را سست کرده و بلغزاند.