انتخاب آگاهانه

اکنون که درپایان دوره دهم مجلس شورای اسلامی قرار داریم ، باید دید آیا نمایندگان منتخب مردم در ادوار گذشته تا چه حد توانسته اند به وظایف خود در این جایگاه که قانونگذاری ونظارت بر حسن اجرای آن است ،عمل کنند وانتظارات مردم ازمنتخبان مجلس یازدهم چیست؟

آنچه یک نماینده منتخب مردم باید با نشستن روی کرسی بهارستان که متعلق به مردم است داشته باشد، تعهد نسبت به بسیاری از معیارها، ارزشها ،هنجارها و مهمتر از همه مطالبات به حق مردم و تخصص در راستای دفاع از این حقوق، توان ایفای نقش وبه کارگیری این تخصص درجهت رفع کمبودها وکاستی ها وبه ویژه محرومیت زدایی با نگاهی رو به رشد ، توسعه وپیشرفت است.

آنچه مهم و مد نظر مردم است، این است که در ادوار گذشته نمایندگان از وظیفه ذاتی خود که قانونگذاری ونظارت بر آن است منحرف شده که باید دید دلیل این امرچیست؟

شهرستان پلدختر از مناطقی است که همیشه تنور انتخابات نسبت به سایر شهرها در آن داغ‌تر و نمایندگان مطرح ،هنگام تبلیغات با راه اندازی کارناوال ها درسطح شهروروستا با نهایت شلوغی، صحنه هایی فراتر از رقابت ایجاد می کنند.

نمایندگان درتجمع های مختلف مردم از توانایی‌ها و برنامه‌های خود سخن به میان می‌آورند، اما شاید کمتر کسی است که نماینده خود را برای طرح‌ قوانین کلی و ارایه سیاست‌های کلان انتخاب می کند.

اکثر مردم متاسفانه به دلیل محدودیت انتظارات و تنزل سیاسی خود فراتر از تمایلات قومی، محلی و شاید شخصی فکر نکرده و بدون توجه به شعارهای توسعه محور به جای شایسته گزینی ،نماینده خود را با گرایش به تعصب و قوم گرایی ،انتخاب می کنند.

نمایندگان نیز پس از ورود به مجلس به جای طرح قوانین کلی در جهت محرومیت‌زدایی و رفع مشکلات منطقه از جمله بیکاری ، مشکلات حوزه کشاورزی و دامداری و مانند آن تلاش های خود را بیشتربه رفع نیازهای یکسری از افراد به صورت محلی گرایی و بومی گرایی سوق می دهند و شاید این تمرکز گرایی نیز موجب عدم توسعه و رفع محرومیت و مشکلات کلی مردم شده است.

تاکنون هر نماینده‌ای که روی کرسی ملت در حوزه پلدختر نشسته ، بخش زیادی از فعالیت‌ها و تمرکز خود را روی عزل و نصب‌ها معطوف کرده که نه تنها درحیطه وظایف نماینده نیست بلکه در برخی موارد باعث ایجاد نگرانی هایی در مردم شده است.

این در حالی است که در این برهه از زمان که مشکلات اقتصادی مهمترین مسئله پیش روی مردم به ویژه منطقه محروم پلدختر بوده، نیاز به ارائه راهکارهایی تخصصی است تا بتوان محرومیت را به حداقل رساند.

امروز انتظار ملت از نمایندگان به ویژه مردم محروم پلدختر که سیل مشکلات آنها را مضاعف ساخته، کشاورزی و دامداری از رونق افتاده و بیکاری جوانان بیداد می کند و مهمتر این که بسیاری از خانواده‌ها و جوانان به دنبال کار به شهرهای دیگر مهاجرت کرده اند ، این منطقه بیشتر از توسعه به رفع محرومیت ازچهره خود نیاز دارد.

مسئله مهم دیگری که نمایندگان به جای عمل به وظایف اصلی خود به آن می‌پردازند، شمردن پروژه‌های اجرایی و نسبت دادن آن صرفاً به تلاش‌ها و فعالیت‌های خود در جهت جذب نیروی وابسته به خود و جمع کردن رای در انتخابات بعدی است.

درحالی که این طرح‌ها از وظایف قوه مجریه و هزینه آن را نیز دولت می‌پردازد این موضوع و عزل و نصب های بی مورد که بخشی از وظایف تعریف نشده برخی نمایندگان را تشکیل می دهد ،متاسفانه دربین شلوغی ها و تنور داغ انتخابات، رقابت های سالم را گاه بر اثر یکسری قوم‌گرایی ها به تبلیغات جنجالی و سوء تبدیل و خرابی‌های به بار می‌آورد که پسند هیچ کس نیست.

کسی منکر خدمات و زحمات نمایندگان نیست اما تا کنون نمایندگان منطقه در سطح کلان و در جهت توسعه و رفع محرومیت کار شایان توجهی نکرده اند و چه بسا رقابت ها و یارکشی های آنان برای جذب آرا منجر به ایجاد ۲ دستگی و مقابل هم قرار گرفتن مردم شده است.

از این رو انتظار مردم این است که نماینده دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی، فارغ از سایر خصوصیات تعهد و تخصص خود را با نگاه ایده‌آل گرایانه ،عملکردی در راستای ارتقای سطح رفاه اجتماعی، رفع بیکاری و توسعه همه جانبه داشته و متعلق به همه مردم باشد.

امروز مردم باید فراتر از نیاز توسعه و ترقی ، برای تحقق عدالت اجتماعی در جامعه، کاهش فاصله طبقاتی بین اقشارو پایه گذاری سیاست های بلند مدت و مدون، نماینده ای کارآمد و با تخصص کافی به مجلس بفرستند.

مردم باید برای مجلس شورای اسلامی در تراز انقلاب اسلامی ،منتخبانی ولایتمداروهمسو با سیاست های نظام که بتواننددر برابر استکبارایستادگی،با فساد و بی عدالتی مبارزه و از حقوق ملت تمام قد دفاع کنند،راهی خانه ملت نمایند.

پس بیاییم در انتخابات پیش رو، نماینده ای کارآمد با تخصص های لازم و درک صحیح از نیازهای امروز جامعه انتخاب کنیم که سرنوشت پلدختر را با محرومیت زدایی به سوی تحول و شکوفایی رقم بزند.