امید نوروزی: محمد بنا معمار نسل طلایی کشتی فرنگی بود

امید نوروزی، قهرمان کشتی فرنگی المپیک لندن و رقابت‌های جهانی، با بازخوانی فراز و نشیب‌های دوران قهرمانی‌اش، از فرصت‌های از‌دست‌رفته، حاشیه‌های مخرب، نقش بی‌بدیل محمد بنا در موفقیت تیم ملی و سختی‌های مسیر قهرمانی گفت.

نوروزی با اشاره به نخستین حضورش در تیم ملی اظهار داشت: از سال ۲۰۰۹ و رقابت‌های جهانی دانمارک عضو تیم ملی شدم. در همان سال با وجود عملکرد خوبم، به‌دلیل بی‌تجربگی و دریافت یک اخطار و پوئن، مبارزه‌ام مقابل کشتی‌گیر روس از دست رفت و در نهایت هشتم شدم. جالب اینجاست که در سال بعد، همان کشتی‌گیری که من به‌راحتی شکستش داده بودم، به فینال رقابت‌ها رسید.

وی ادامه داد: اگر پیش از رقابت‌های جهانی فرصت شرکت در چند میدان بین‌المللی برای محک خوردن داشتم، احتمالاً نتیجه دیگری رقم می‌خورد. خودم و بسیاری از کارشناسان معتقدیم که توانایی کسب حداقل ۱۲ مدال جهانی و المپیک را داشتم. اما متأسفانه بخشی از این فرصت‌ها به‌دلیل حاشیه‌ها از بین رفت. حاشیه‌ها قاتل قهرمانان ما هستند. حداقل ۴ تا ۵ مدال طلای ۱۰۰ درصدی را قربانی همین مسائل کردم.

قهرمان المپیک لندن درباره روند پیشرفتش گفت: در سال ۲۰۱۰ پخته‌تر شده بودم. در بازی‌های آسیایی گوانجو با قرعه‌ای بسیار سخت مواجه شدم. در گروه من، کشتی‌گیر ژاپنی، قهرمان المپیک حضور داشت. او بسیار باتجربه بود و سبک خاصی داشت. من هم با دقت میلیمتری مبارزه کردم و اجازه اشتباه ندادم. در مسابقات جهانی همان سال در روسیه، تنها به خاطر یک اخطار و یک امتیاز مبارزه را واگذار کردم و باز هم هشتم شدم.

نوروزی در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به نقش کلیدی مربیان سازنده در رشد قهرمانان عنوان کرد: مربیان سازنده سراسر کشور با فداکاری و گذشت از زندگی شخصی خود، نقش بزرگی در رشد ما داشتند. آنها بدون چشم‌داشت، قهرمانان را برای تیم ملی آماده کردند و باید همیشه قدردان آنها باشیم.

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به نقش ویژه محمد بنا در ساخت تیم رویایی کشتی فرنگی ایران اشاره کرد و افزود: سال‌ها در کنار محمد بنا و تیمش در کمپ کشتی فرنگی ورزشگاه آزادی اردو داشتیم. ۸ تا ۹ ماه از سال را در اردو می‌گذراندیم و در کنار هم زندگی می‌کردیم. همین همدلی و درک متقابل باعث شد تیم ما شکل بگیرد و به یک خانواده تبدیل شود؛ خانواده‌ای که یک دهه بر کشتی فرنگی دنیا سلطه داشت. محمد بنا نه‌تنها یک مربی، بلکه معمار یک نسل طلایی بود.

نوروزی ادامه داد: در آن دوران، رقبا از قرعه‌خوردن با کشتی‌گیران ایرانی در قرعه‌کشی‌ها هراس داشتند. در اوزانی مثل وزن من، حمید سوریان، سعید عبدولی، بشیر باباجان‌زاده، قاسم رضایی، امید اخلاقی و دیگران، همه کشتی‌گیران ایران جزو بهترین‌های جهان بودند.

وی همچنین به فشار بالای تمرینات تیم ملی اشاره کرد و گفت: در برخی هفته‌ها تا ۱۸ یا حتی ۲۰ جلسه تمرین داشتیم. به دلیل مشکلات وزنی، روزم را با سه دور دویدن دور دریاچه آزادی و رفت‌وبرگشت به ۲۰ تپه شروع می‌کردم. بعد از آن صبحانه، دوش، تمرین صبح و مجدداً تمرین عصر. گاهی روزانه بین ۶ تا ۷ هزار کالری می‌سوزاندیم. این فشار بالا باعث می‌شد همیشه در اوج آمادگی بمانیم.

نوروزی در پایان گفت: دوران قهرمانی من و هم‌نسلانم با ریاضت، تلاش، درد و فداکاری همراه بود. اما از اینکه نتیجه آن سال‌ها باعث شادی مردم و افتخار برای کشور شد، بسیار خوشحالم. امیدوارم نسل جدید هم با دوری از حاشیه‌ها و تمرکز بر تمرین، بتوانند دوباره کشتی فرنگی ایران را به جایگاه شایسته‌اش در جهان بازگردانند.

.