قزوین بدون آب فولاد میخواهد چکار؟

این گزارش که بر اساس گفت‌وگو با متخصصان و بررسی اسناد‌ رسمی تهیه شده، نشان می‌دهد ادامه روند فعلی می‌تواند قزوین را با بحران‌های جدی زیست‌محیطی مواجه کند. 
کارشناسان تاکید می‌کنند استان قزوین که تنها یک درصد جمعیت کشور را در خود جای داده، میزبان ۱۰ درصد از صنایع ایران است. این بارگذاری نامتوازن در حالی صورت می‌گیرد که منابع آبی استان پاسخگوی این حجم از فعالیت صنعتی نیست. 
نگرانی اصلی کارشناسان به طرح‌هایی مانند مجتمع فولادی آب‌بر معطوف است که به گفته آن‌ها با اسناد بالادستی توسعه پایدار در تناقض است و همچنین ارزیابی‌های زیست‌محیطی آن مورد تردید است.
بحران صنعتی‌سازی بی‌رویه در قزوین و تهدید منابع آبی را شاید بشود برجسته ترین موضوع در خصوص بحران آب در قزوین تلقی کرد.
استان قزوین با وجود برخورداری از تنها یک درصد جمعیت کشور، میزبان حدود ۱۰ درصد از صنایع ایران است. این بارگذاری نامتوازن صنعتی در حالی ادامه دارد که کارشناسان محیط زیست و برنامه‌ریزی منطقه‌ای نسبت به عواقب جبران‌ناپذیر آن، به ویژه در حوزه منابع آبی هشدار می‌دهند.
پروژه‌های صنعتی آب‌بر مانند مجتمع فولادی در حالی اجرا می‌شوند که با اسناد بالادستی آمایش سرزمین و برنامه‌های توسعه پایدار در تضاد هستند و این یک تناقض آشکار با اسناد توسعه ای استان محسوب میشود‌ و ارزیابی‌های زیست‌محیطی این طرح‌ها از دیدگاه کارشناسان مستقل مورد تردید جدی قرار گرفته است.
بررسی بحران منابع آبی از زوایای مختلف بیانگر آن است که طرح‌های استفاده از پساب‌های شهری برای صنایع، امنیت آبی بخش کشاورزی و باغستان‌های تاریخی منطقه را تهدید می‌کند.
چالش‌های زیرساختی موضوع مهم دیگری است که مبین آن است شبکه حمل‌ونقل استان ظرفیت لازم برای پشتیبانی از این حجم فعالیت صنعتی را ندارد و افزایش تردد ناوگان سنگین، کیفیت هوا و وضعیت راه‌ها را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
متخصصان حوزه محیط زیست و مدیریت منابع آب استان قزوین تاکید کرده‌اند که ادامه این روند می‌تواند در میان‌مدت به بحران‌های غیرقابل جبرانی منجر شود.
از جمله آن می توان به تشدید پدیده جزیره گرمایی،کاهش شدید منابع آب زیرزمینی،تهدید جدی کشاورزی و معیشت روستاییان و افزایش آلودگی‌های زیست‌محیطی اشاره کرد.