مدرسه‌ای که بذر خلاقیت و کارآفرینی را دل دانش‌آموزان کاشت
اهواز (پانا) - کارون، این شهرستان همنام با رودخانه زیبای همجوارش، مدرسه‌ای را دل خود جا داده که این روزها در دل هر دانش‌آموزش، بذری از امید کاشته شده است، جایی که حالا دانش‌آموزانش هرکدام رویای تبدیل شدن به یک کارآفرین را دارند، رویایی که در عرض چند ماه در قلب‌های کوچک دانش‌آموزان جوانه زد تا همچون روزنه نوری، امید به فرداها را در آنها افزایش دهد.
نام مدارس کمتربرخوردار که به گوش می‌رسد، ناخودآگاه ذهن به سمت کمبودها و مشکلات روانه می‌شود. مدارسی که به دلیل قرار گرفتن در منطقه‌ای محروم، میراث‌دار مشکلاتی هستند که بر آنها تحمیل شده است. حکایت تعلیم و تربیت در این مدارس، متفاوت از سایر مدارس دیگر است؛ جایی که یک آغوش بازِ معلمان و مدیران چراغی روشن است در دل تاریکی‌ها؛ آنجا که با لبخندشان بذر امید را دل‌های خسته می‌کارند که اگرچه سخت است اما می‌توان با همتی بلند و استوار تغییر داد آنچه را که نمی‌خواهی.
در دلِ مدارس مناطق کمتر برخوردار، دانش‌آموزانی قرار دارند که به دلایل مختلف اجتماعی و اقتصادی ممکن است در مورد بسیاری مسائل، تجربیات زیسته کمتری داشته‌باشند. همین مساله می تواند زمینه‌ساز چالش‌هایی در مسیر تعلیم و تربیت باشد اما معلمان و مدیران دلسوز و دغدغه‌مندی هستند که رسالت نخست خود را تغییر نگرش و دیدگاه دانش‌آموزان خود می‌دانند؛ که یاد دهند برای برداشتن محدودیت‌ها از سر راه در زندگی، در ابتدا باید این محدودیت‌ها را از ذهنشان برداند چراکه دنیا سراسر فرصت است و زیبایی.
در کارون، این شهرستان همنام با رودخانه زیبای همجوارش مدرسه‌ای قرار دارد که حالا دانش‌آموزانش هرکدام رویای تبدیل شدن به یک کارآفرین یا مسئولی کارآمد را دارند، رویایی که در عرض چند ماه در قلب‌های کوچک دانش‌آموزان جوانه زد تا همچون روزنه نوری، امید به فرداها را در آنها افزایش دهد.
حیاط مدرسه "شهید اشرفی‌اصفهانی" در شهرستان کارون این روزها بیش از پیش شاهد جنب‌وجوش دانش‌آموزانش است. مدرسه‌ای که نه تنها در ظاهر زیباتر شده بلکه درحال پرورش ذهن‌های زیبا و خلاق نیز هست.
داستان از دفتر مدیریت این مدرسه آغاز می‌شود جاییکه مدیر در پی یافتن راهیست که شور و شوق را در زندگی دانش‌آموزانش پررنگ کند، مدرسه را به محل زیباتری برای تحصییل تبدیل کند، دانش‌آموزان ترک تحصیل را به مدرسه بازگرداند و از همه مهمتر قدمی در راه خودشناسی و خودباوری این آینده‌سازان بردارد.
زینب عباسی عبیات با ۱۳ سال سابقه فعالیت در آموزش‌وپرورش، در گفت‌وگو با خبرنگار پانا بیان کرد: « سه سال سابقه مدیریت دارم یکی از مسائلی که در زمان تدریس و اکنون در زمان مدیریت من را آزار می‌داد بی‌انگیزگی برخی دانش‌آموزان بود تعدادی از آنها به دلایل مختلف خانوادگی، اجتماعی یا اقتصادی گویی امید و آرزویی نداشتند و این مساله برای من غیرقابل تحمل بود.»
وی ادامه داد: « به دنبال راهی بودم تا بذر امید را در دل این دانش‌آموزان بکارم و در ناگاه جرقه‌ای به ذهنم خطور کرد که اگر می‌خواهم به آنها خودباوری را آموزش دهم باید مثالی ملموس در نزدیکی محل زندگی آنها بیابم و چه نمونه‌ای بهتر از کارآفرینی که روزگاری از همین فضا و شرایط حالا به موفقیت رسیده‌است. هماهنگی برای دیدار با این کارآفرین را آغاز کردم اولین قدم بهتر از آنچه تصور می کردم پیش رفت.»
عباسی عبیات توضیح داد: « در ابتدا هدفم آن بود که دانش‌آموزان بدانند هر فرد موفق برای رسیدن به جایگاه امروزی چه مشکلاتی را پشت سرگذاشته و با استمرار و امید به آن دست یافته‌است. پس از این دیدار به دنبال شناسایی کارآفرینان و صاحبان کسب‌وکار رفتم در گام بعد مساله را برای آنها بازگو می کردم. خداوند نیز همواره پشتیبان و یاور من بود و گویی مسیر را برای من هموار می‌کرد.»
وی ادامه داد:« شرایط به گونه‌ای پیش رفت که در مدت حدود سه ماه دانش‌آموزانم با بیش از ۲۵ کارآفرین، صاحبان برندهای تجاری، مسئولین مختلف مانند نمایندگان مجلس شورای‌اسلامی، شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر دیدار کردند.»
به گفته این مدیر مدرسه، رفتارهای اجتماعی دانش‌آموزان در این مدت روز به روز بهتر می‌شد در دلِ همین دیدارها با بسیاری از آداب و رسوم آشنا شدند. شروع به رویاپردازی و تصویرسازی کردند حالا هرکدام از آنها با انتخاب یکی از این افراد به عنوان الگو، تلاش می کند تا شبیه او شود.
وی اضافه کرد: « یکی دیگر از نتایج این بازدیدها، به نوعی ارتباط دادن علم و اقتصاد با یکدیگر بود. در هنگام بازدید از مراکز علمی مانند مرکز رشد دانشگاه شهید چمران اهواز متوجه اختراعات بسیاری کارآمدی شدیم که برای صاحبان برخی مشاغل مانند صاحبان رستوران‌ها فرصت‌های بهتری فراهم می کرد پس این کارآفرینان را به مراکز رشد وصل کردیم.»
به گفته عباسی عبیات، اگر در زمان بازدید از مجموعه‌های مختلف به ویژه مجموعه‌های گردشگری و غذایی، متوجه می‌شدم که به نیروی کار نیاز دارند از میان اولیاء دانش‌آموزانم که به دنبال کار بودند به آنها معرفی می‌کردم.
وی ادامه داد: « آغاز آشنایی دانش‌آموزان با مشاغل مختلف آن هم به صورت هدفمند، به قدری برای کارآفرینان و مسئولان جالب بود که باوجود تمام مشغله کاری که داشتند در زمان حضور دانش‌آموزان کنار آنها می نشستند و در محیطی صمیمی با آنها از مسیر کاری خود صحبت می‌کردند، اینکه برای رسیدن به این موفقیت چه تلاش‌هایی کرده‌اند.»
مدیر مدرسه با اشاره به اینکه در اجرای این ایده همواره لطف خداوند شامل حالم شده‌است، بیان کرد: « یکی از بهترین نتایج این حرکت بازگشت به تحصیل دانش‌آموزانی بود که دیگر درس و مدرسه را ترک کرده‌بودند. وقتی خبر به گوش اهالی منطقه و اولیاء رسید تعدادی از دانش آموزان که ترک تحصیل کرده‌بودند و یا بین درس وقفه‌های طولانی داشتند در مدرسه به صورت مستمر و هر روز حاضر شدند. حالا حتی از محله‌های دیگر نیز متقاضی نام‌نویسی در مدرسه داریم.»
وی ضمن قدردانی از همراهی و تلاش‌های همکاران و اولیای دانش آموزان در این مسیر، خاطر نشان کرد: « از طریق اطلاع رسانی فعالیت‌های صورت گرفته، تعداد بسیار زیادی از همکاران فرهنگی که استعدادهای هنری و علمی دارند نیز آمادگی خود را برای پذیرش دانش‌آموزان اعلام کردند.»
عباسی عبیات در پایان گفت: «اگر می‌خواهیم تعلیم و تربیت در جامعه به جایگاه اصلی خود برسد باید ضمن انجام مسئولیت‌های بنیادینی که برعهده داریم، همواره به دنبال خلاقیت باشم. ایده‌های بسیاری در مسیر تعالی و پیشرفت دانش‌آموزانم دارم که امیدوارم با همراهی مسئولین به ویژه مسئولین آموزش‌وپرورش بتوانم آنها را اجرایی کنم.»
این روزها حالِ دلِ مدرسه "اشرفی اصفهانی" بهتر است، گویی با هر بذر امیدی که در دل یک دانش‌آموز جوانه می‌زند، لبخندی بر دیوارهای حیاط مدرسه نقش می‌بندد.
ارسال دیدگاه