نغمه ای از دل تاریخ و فرهنگ شهداد

سنت دیرینه نقاره‌زنی با صدای دلنشین نقاره که از سال‌های دور توسط خانواده آقای شجایی در این منطقه رایج بوده، به عنوان یک علامت برای اعلام فرا رسیدن مناسبت‌ها و جشن‌ها و عزاداری محرم محسوب می‌شود‌ این سنت دیرینه از قدیم ایام در بین خانواده آقای شجایی رایج بوده و امروزه فرزندان ایشان این سنت دیرینه و تاریخی را ادامه می‌دهند ، این سنت هروز قبل از غروب آفتاب در حرم مطهر امام زاده زید انجام میشود و هر ساله در ایام سوگواری محرم صدای نقاره ها قبل از شروع مراسم روضه خوانی گوش هارا نوازش میدهد 

تاریخچه این سنت دیرینه: نقاره زنی در شهداد به دوران شاهان و حکام قدیم برمی‌گردد و به نوعی نماد فرهنگ و هنر بومی مردم شهداد است. این مراسم عموماً در مناسبت‌های ملی، مذهبی و جشن‌های محلی و مراسمات عزاداری برگزار می‌شود

آرایش و اجرای نقاره‌زنی: نقاره‌زنی با استفاده از آلات موسیقی سنتی به نام «نقاره» انجام می‌شود. نقاره‌ها معمولاً از جنس مس یا برنج ساخته می‌شوند و دو نفر به طور همزمان آن‌ها را نواخته و صدای آن‌ها در فضا پخش می‌شود. این آواها احساس شادی و سرزندگی را منتقل می‌کند و تمدن ایران و تاریخی بودن شهداد را به یاد ما می‌آورد 

مناسبت‌ها: این سنت در مراسم‌های خاصی مانند عید نوروز، جشن‌ها و حتی در برخی مراسم تشییع جنازه به عنوان نمادی از عزت و احترام استفاده می‌شود. همچنین در برخی از مراسم مذهبی نیز به عنوان دعوت به جمع آمده و همگان را به تجمع و یادآوری ارزش‌های فرهنگی می‌خواند همان طور که گفته شد قبل از شروع مراسمات روضه خوانی به خانه افرادی که مراسم سوگواری امام حسین دارند میروند و این سنت دیرینه را به جا می‌آورند 

نقش اجتماعی: نقاره‌زنی نه‌تنها به عنوان یک هنر، بلکه به عنوان یک عامل مهم در تداوم فرهنگ و اتحاد اجتماعی مردم شهداد عمل می‌کند. این سنت نیز به همبستگی و نزدیکی اعضای جامعه کمک می‌کند و یک موسیقی قدیمی و زیبا برای شهر می‌باشد 

در کل، سنت نقاره‌زنی شهداد یک بخش مهم از میراث فرهنگی و هنری ایران است و شنیدن آن می‌تواند حس عمیق‌تری از ارتباط با تاریخ و فرهنگ این سرزمین به ما بدهد امید است که این سنت دیرینه همچنان ادامه داشته باشد تا آیندگان از سنت ها و فرهنگ های ایران عزیز و شهرستان های آن همان طور که ما استفاده و لذت بردیم استفاده و لذت ببرند.