57 نماینده مجلس طرحی با عنوان «رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور» ارائه کرده‌اند که یک مقدمه توجیهی، شش ماده و 10 تبصره را دربر گرفته و هزار و 465 کلمه است. این طرح به دلیل ارتباط با حوزه آموزش، از جنس سیاست‌گذاری فرهنگی است. نشان خواهم داد که این طرح چگونه عمق فاجعه در سیاست‌گذاری کشور به‌طور کلی و سیاست‌گذاری فرهنگی به‌طور خاص را نشان می‌دهد.
شواهد نشان می‌دهد روزنامه‌ها بیشتر و مجلات شاید کمتر، نوعی اضمحلال و مرگ تدریجی را تجربه می‌کنند. سیاستگذار و حکمرانی که به ساختن جامعه‌ای توسعه یافته، با شاخص‌های تمدن، دموکراسی و مبارزه با فساد و توسعه فرهنگی می‌اندیشد باید از شنیدن چنین گزاره‌ای نیز بر خود بلرزد و عمیق اندیشه کند.
شهردار تهران به کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو پیوسته و دیروز 16 آذر 1397 با دوچرخه سر کارش رفت و شب هم با دوچرخه به خانه بازگشت. غلامحسین کرباسچی شهردار سابقه تهران (از دی 1368 تا فروردین 1377) به او خرده گرفته است که به جای رفتار پوپولیستی با دوچرخه رفتن، صبح زود با ماشین سر کارش برود و آزادسازی واگن‌های معطل مانده مترو را پیگیری کند. این ازجمله اولین حمله‌های تفکر «عمران بتونیستی» کارگزاران سازندگی به شهردار تهران است.
مرحوم دکتر سیدتقی نوربخش -رئیس سازمان تأمین اجتماعی- و معاونش در حادثه رانندگی به دیار باقی شتافتند. خدای‌شان رحمت کند.
شما هم حتما شنیده‌اید که برخی بالاخص مدیران دولتی، درباره علم اقتصاد و نسبت آن با مسائل اقتصادی ایران می‌گویند«اینها مال اقتصادهای غربی(یا خارجی) است، در ایران کار نمی‌کند.» آنها چنان حرف می‌زنند انگار اقتصاد ایران به کلی متفاوت است و علم اقتصاد دیگری می‌طلبد که هنوز چنین علم اقتصادی اختراع نشده است!
تب پوشک یکباره همه را گرفت. فضای مجازی از لطیفه‌های پوشکی پر شد و جماعت تازه انگار یادشان آمد که در این مملکت مواد اولیه ساخت پوشک هم وارداتی است. جماعتی دیگر یادشان افتاد پوشک را با موشک مقایسه کنند و خلاصه پوشک به نماد تحقیر فناوری، اقتصاد، جامعه و حیثیت ایرانی بدل شد. رسانه هم بر این تحقیر دمید و نخبگان سکوت کردند و همراه شدند. غرور ملی تحقیر (پوشک‌مال) شد.
بزرگان قوم یک بار در برنامه سوم توسعه -سال 1379- تصمیم گرفتند «حساب ذخیره ارزی» راه‌اندازی کنند تا اضافه درآمدهای نفتی به عنوان سرمایه نسل‌های آینده در آن ذخیره شود. هدف ایجاد ثبات اقتصادی و حفظ سرمایه‌ها بود و دولت علی‌الظاهر می‌توانست تا سقف 50 درصد از منابع حساب را صرف تامین اعتبار فعالیت‌های تولیدی صادرات‌گرا کند.
آدمی وقتی کم می‌آورد می‌تواند به دامان هنر پناه ببرد. ناامیدی که غلیظ بشود هنر می‌تواند راه نجات باشد. فیلم‌های جاودان در تاریخ سینما غالبا چنین خاصیتی دارند و یکی از آنها «رستگاری در شاوشنک» به کارگردانی فرانک دارابونت و با بازی تیم رابینز و مورگان فریمن است. فیلم را سال‌ها پیش دیده بودم اما دوباره با دیدنش انرژی گرفتم. بیخود نیست که این فیلم را سال‌هاست در برخی رتبه‌بندی‌ها برترین اثر تاریخ سینما شناخته‌اند.
وضعیت امروز جامعه ایران را چگونه توصیف کنیم؟ چه مفاهیمی برای توصیف و بعد توضیح دلایل و علل بروز این وضع مناسب هستند؟ تحلیلگران زیادی برای این کار تلاش می‌کنند و مفاهیم مختلفی را به‌کار می‌گیرند و من هم معتقدم یکی از خصوصیت‌های مهم جامعه امروز ما را می‌توان در مفهوم «آگاهی انکار» وصف کرد. «آگاهی انکار» وضعیتی است که جامعه اغلب ظرفیت‌های مثبت، تلاش‌ها برای بهبود، حرکت برای امیدواری و امیدآفرینی را انکار و نفی می‌کند. این انکار و نفی هم برآمده از آگاه شدن بر «بخش‌هایی مهم از واقعیت» است که…
ورزش خوبی‌های بسیار دارد و یکی از ویژگی‌های خوب آن، شفافیت نسبی است. مسابقات ورزشی -بالاخص فوتبال- پیش چشم ده‌ها هزار نفر در ورزشگاه برگزار می‌شود و عملکرد هر بازیکنی حداکثر در یکی دو بازی آشکار می‌شود.
