کاهش عزت نفس درسایه آرایش کودکان

مهم ترین فعالیت کودکان در این سنین تنها بازی کردن و گذراندن زمان با گروه همسالان خود، زبان‌شناسی و زبان آموزی است، به‌طور طبیعی یک انسان سالم مراحل رشد خود را طبق الگوهای نظام تربیتی درست طی کرده باشد. اگر در یک سن خاصی کودک و نوجوان مختصات آن را انجام ندهد یا به‌‎عبارت ساده‌تر نقشی که مربوط به آن سن است،ایفا نشود به‌طور حتم کودک در بزرگسالی دچار مشکل می‌شود. باید توجه داشت استفاده از کودک در مدلینگ می تواند تاثیرات منفی را بر رشد او برجای بگذارد.

امروزه تبلیغات نقش موثری در فروش دارد و از آنجا که کودکان گزینه مناسبی برای انجام این مهم هستند، بنابراین از کودکان برای فروش یا تبلیغ اجناس کودکانه استفاده می‌شود، اما باید در نظر داشت که مدلینگ اگر در شرایطی که کودک رضایت داشته باشد و از کودک نیز استفاده ابزاری صرف نشود، این کار چندان ایراد ندارد ما می توانیم کودکانی را برای مدل داشته باشیم، اما منوط به اینکه کودک آسیب نبیند و انرژی یا خلاقیت کودک در این کار هدر نرود به عبارت ساده تر انرژی کودک مصروف کاری نشود که در آینده برای او فایده ای نداشته باشد، در نتیجه اگر مدلینگ به صورت افراطی نباشد و به کودک آسیب نرساند.

همچنین با نظام رشد کودک تقابلی نداشته باشد و تحت کنترل و علمی باشد نمی تواند به کودک آسیب برساند، اما امروزه مدل شدن کودکان موجب تغییر ظاهر کودکان و انجام آرایش سنگین برای کودک است، به گونه‌ای که چهره کودک تغییر می یابد و او را به یک بزرگسال تبدیل می کنند و این خود می تواند آسیب‌زا باشد، چرا که کودکی که از آن ایفای نقش کودکی انتظار می رود چهره او و توقعاتی که می توان به صورت طبیعی از کودک داشت تغییر می یابد. البته در برخی از موارد والدین برای کسب درآمد، تفریح یا دیده شدن کودک، او را مجبور به انجام این کار می کنند و از آنجا کسب رضایت والدین برای کودک همواره از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار است. از این رو کودک نیز تنها به این دلیل مجبور به انجام مدلینگ می شود.

این در حالی است که مدلینگ می تواند تاثیرات منفی را بر روند رشد یا حتی آینده کودک بر جای بگذارد، چرا که در برخی از موارد به چهره کودک که یک چهره لطیف و معصومی است، یک نگاه تفریحی داریم و در پی تغییر دادن آن هستیم. به عنوان مثال در تولد و جشن ها کودک را به شکل یک عروسی در می آورند و آرایش زیادی روی کودک انجام می دهند، این مهم در ابتدا یک بدآموزی برای کودکان دیگر دارد و یک جنبه شخصی برای خود کودک به همراه دارد. لازم به ذکر است که از دوران کودکی باید افراد چهره طبیعی خود را قبول کنند، حال اگر از ابتدا کودک با آرایش باشد شاید به طور طبیعی کودک از این روند خرسند شود که البته علت این امر در تایید اطرافیان یا خانواده است. هر چند این مهم اثر روانی موقتی خوشایندی را بر کودک به‌جای می گذارد، اما کودک دچار تعارض می شود، چون نمی‌تواند در آن سن تفاوت چهره واقعی خود و چهره تصنعی را تشخیص دهد و در برخی از موارد احتمال دارد که کودکان به شدت گرایش پیدا می کند که آرایش کردن ادامه داشته باشد و حتی با پافشاری و گریه می‌خواهد به هر طریقی شده آرایش را انجام دهد. این کودک دچار تعارض است و وارد یک وادی مصنوعی می شود و با چهره و متعلقات خود هماهنگی و تفاهم ندارد و در نهایت دچار تناقص شخصیتی می شود،

به‎‌طور طبیعی این کودکان با توجه به ساختار فکری که در این خانواده ها حاکم است که فرزند در سنین پایین آرایش می کنند و چهره او را تغییر می دهند و آنچه که عارضه اجتناب ناپذیر این مساله است، نارضایتی این کودکان از چهره و ظاهر خود در بزرگسالی است.

آرایش برای کودک بیماری به همراه دارد

بنا به بررسی های به عمل آمده کودکانی که از دوران کودکی آرایش می کنند افزایش بروز بیماری های جسمی یا روانی در آنها بسیار بیشتر از دیگران خواهد بود به گونه ای که در بیشتر موارد به هنگام بزرگسالی دیگر از چهره خود رضایت ندارند یا اینکه این احساس را دارند که دارای چهره تکراری هستند، مقبول دوستان یا اطرافیان خود نیستند یا اینکه بدون آرایش به هیچ وجه در جمع حاضر نمی شوند. از این رو به انجام عمل های زیبایی متعدد روی می‌آورند. این در حالی است که باید در نظر داشت که داشتن چهره های تصنعی و آرایش های غلیظ خود می تواند نارضایتی از خود و افسردگی داشته باشد.

از سوی دیگر باید خاطر نشان کرد که آرایش کردن در دوران کودکی می تواند به الگوی رفتاری تبدیل شود و یک عادت اشتباه را در کودک به وجود می‌آورد، اما در این مجال باید به عارضه های جسمانی استفاده از لوازم آرایش در کودکان نیز اشاره کرد، چرا که لوازم آرایشی و به خصوص آن دسته که دارای قیمت های نازل هستند، غیر استاندارد هستند و به طور کلی لوازم آرایشی برای بزرگسالان تهیه شده است و استفاده آن برای کودکان هیچ گاه توصیه نمی شود، چرا کودکان از حساسیت های پوستی و بدنی بالایی برخوردار هستند. از این‌رو استفاده از لوازم آرایشی می تواند آثار منفی را بر سلامت پوست، مو و جسم آنها بر جای بگذارد که البته در برخی از موارد می تواند جبران ناپذیر نیز باشد.

بنابراین می توان گفت آرایش کردن کودکان به جسم و روح آنها صدمات جبران ناپذیری را وارد می سازد. در برخی از مواقع دیده شده است که کودکان را در مراسم عروسی و تولد به شکل عروس در می آورند، این مهم اگر در مراسم نزدیکان کودک باشد و تنها برای یکبار اتفاق بیفتد و برای تنوع و البته بدون آرایش باشد، شاید خیلی به کودک آسیب نزند، اما در برخی از مواقع دیده شده است که والدین از دوران کودکی تم و محتوای عروس شدن را در ذهن کودک به‌وجود می آورند. در حالی که کودک در آن سن تحلیل دقیقی نخواهد داشت، اما در این میان نباید از وجهه اجتماعی آرایش کودکان به راحتی عبور کرد، چرا که زمانی که کودک همسالان خود را با آرایش می بیند و از آنجا که رنگ برای کودک از جذابیت بالایی برخوردار است. اگر کودکان در کودکی مقتضی سن خود را نداشته باشد و بچه نتواند نیازهای سن خود را تامین کند، این بچه در دوران بزرگسالی احساس کهتری خواهد داشت و این موارد باعث می شود که عزت نفس و رضایت از خود را در دوران بزرگسالی نخواهد داشت.

منبع: آرمان

* روانشناس