شناگاه های گیلان نیازمند تدبیر برای سالم سازی هستند

به گزارش خبرگزاری پانا،هر ساله با گرم شدن هوا شمار زیادی گردشگر از کنار و گوشه این مرز پرگهر برای گذران تعطیلات و بهره مندی از سواحل و شنا در آب دریا به استان سرسبز گیلان سفر می کنند.

گیلان از چابکسر در شرق تا آستارا در غرب استان حدود 300 کیلومتر نوار ساحلی دارد که به گفته مسئولان پارسال حدود 22 شناگاه یا به عبارتی طرح سالمسازی در این مناطق وجود داشت .

این در حالیست که به گفته کارشناسان؛ سلامت و بهداشت آب دریا و دریاچه با کیفیت آب رودخانه ها و آلاینده های منتهی به آن ارتباط مستقیم دارد و بر اساس تحقیقات صورت گرفته از سوی پژوهشگران؛ بسیاری از این مناطق در استان های مازندران ، گیلان و گلستان دچار آلودگی و برای شنا نامناسب هستند.

نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی گیلان از شش شناگاه موجود در نوار ساحلی دریای خزر در سال 1390 وضعیت آلودگی بعضی از شناگاه های طبیعی سواحل دریای خزر در استان گیلان از نظر شاخص های میکروبی به میزانی است که می تواند برای سلامت شناگران خطری جدی باشد.

پس این باور که وجود نمک در آب دریا و همچنین جاری بودن و حجم زیاد آب آلودگی را از بین می برد، در همه موارد صدق نمی کند.

به گزارش ایرنا، در نزدیکی برخی شناگاه ها، برای تشخیص آلودگی حتی نیاز به چشم غیرمسلح نیست و ورود لوله فاضلاب به دریا کاملا مشهود و بوی بسیار نامطبوع آن به شدت آزاردهنده است.

مکان یابی نامناسب برای ایجاد شناگاه و احداث بسیاری از آنها در نقاط دارای آلودگی بالا همچون مجاورت مجاری فاضلاب، فقدان خدمات بهداشتی مناسب مانند سرویس های بهداشتی و دوش برای استحمام ، نداشتن امکانات مناسب برای استقرار و خدمات رسانی ناجیان غریق و آلودگی سواحل این شناگاه ها به دلیل ورود شمار زیاد مسافر و عدم جمع اوری مناسب پسماندهای حاصله، از مهمترین مشکلات موجود است.

در احداث اغلب طرح ها نه تنها نکاتی نظیر دوری از مصب رودخانه های آلوده و مجاری فاضلاب و استقرار در غرب مصب رودها در نظر گرفته نشده بلکه خود طرح ها نیز از استانداردهای لازم همچون فضای کافی ، رعایت بهداشت آب و ساحل ، داشتن دوش و سرویس بهداشتی محرومند .

در این خصوص حتی هشدار مسئولان بلندپایه دولتی نظیر مدیران ارشد سازمان حفاظت محیط زیست کشور نیز موثر واقع نشد و به جز تعطیلی موقت برخی از این شناگاه ها تغییری در وضعیت به وجود نیامد .

*شناگاه های گیلان، محبوبی که بیمار است

سالمسازی آب دریا و جلوگیری از ورود فاضلابها و آلاینده ها ضرورتی است که وزارت نیرو با احداث شبکه های بهداشتی فاضلاب و تصفیه خانه ها باید آن را در اولویت قرار دهد.

تا زمان تحقق این مهم ، به توصیه کارشناسان با توجه به اینکه آلودگی ها عمدتاً در فاصله نزدیک با مصب رودخانه ها قرار دارند گردشگران از شنا کردن در شناگاه های نزدیک مصب رودخانه ها خودداری کنند.

از سوی دیگر با توجه به این که جهت جریان آب خزر از غرب به شرق است، بهتر است شناگران از شناگاه های واقع در غرب مصب رودخانه ها استفاده کنند.

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار گیلان در نشست ساماندهی سواحل و مناطق گردشگری گیلان که نیمه اردیبهشت ماه جاری و با حضور قائم مقام وزیر کشور در امور اجتماعی و فرهنگی در رشت برگزار شد؛ گفت: پارسال حدود شش میلیون و 500 هزار مسافر از سواحل گیلان استفاده کردند.

ˈمحمد احمدی پورˈ خاطرنشان کرد : برای افزایش طرح های سالم سازی دریا 25 طرح پیشنهاد شده است.

وی با اشاره به حدود 300 کیلومتر نوار ساحلی گیلان افزود : در حدود 50 کیلومتر از سواحل استان، طرح سالم سازی دریا اجرا شده و 158 کیلومتر از سواحل گیلان در نقاط خطرآفرین قرار دارند.

به گفته احمدی پور؛ پارسال دو میلیارد و 900 میلیون تومان از اعتبارات استان گیلان نیز به طرح های سالم سازی دریا اختصاص یافت .

اقدام دولت تدبیر و امید برای افزایش شناگاه ها یا طرح های سالمسازی به منظور تامین امنیت و آسایش گردشگران امیدوارکننده و قابل تقدیر است .

اما در ابتدا انتظار می رود به وضعیت شناگاه ها یا طرحهای سالمسازی موجود به طور جدی توجه و جلوی این تهدید پنهان سلامت مردم گرفته شود .

با توجه به مشترک بودن این مشکل در استان های مازندران ، گیلان و گلستان انتظار می رود نمایندگان آنها در مجلس و استانداران سه استان به طور جدی جلساتی را با وزرای نهادهای مربوطه داشته باشند و ضمن بیان خطرات بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی این مساله در خصوص رسیدگی سریع به این موضوع اقدام کنند .

سازمان حفاظت محیط زیست نیز به طور جدی با نمونه برداری، شناگاه های دارای آلودگی بالا را شناسایی و با نصب تابلو و نظارت از شنای مردم در این نقاط جلوگیری کنند .

سازمان های ذیربط همچون دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی، حفاظت محیط زیست و دیگر دستگاه ها باید نسبت به این مساله با حساسیت جدی تری برخورد کنند و مسوولان نیز سلامت مردم را به رونق گردشگری ارجحیت دهند.

همچنین ضروری است در مناطقی که میزان آلودگی بالاست، تابلوهای هشدار و شنا ممنوع نصب شود.

با توجه به این که شمار طرح ها در حال افزایش است، امید می رود در ایجاد شناگاه های جدید، نکات مهم نظیر موقعیت مکانی و همچنین استانداردهای لازم برای یک شناگاه در نظر گرفته شود .

گردشگری صنعتی دارای اهمیت است اما سلامت مردم از نقطه نظرهای گوناگون اقتصادی ، انسانی و اجتماعی بر آن ارجحیت دارد.