دستاورد‌‌های‌‌ مهم‌‌ خواجه‌‌ نصیرالدین‌طوسی گام مهمی‌‌ در‌‌ گسترش‌‌ علم‌‌ مهندسی‌‌ شد

بیش ‌‌از‌‌ هفتصد‌‌ سال‌‌ از‌‌ در‌‌گذشت‌‌ دانشمند‌‌ بزرگ‌‌ ایرانی‌‌، خواجه‌‌ نصیرالدین طوسی می‌گذرد، اما‌‌ هنوز‌‌ هم‌‌ دستاورد‌‌های‌‌ علمی‌‌ این‌‌ دانشمند‌‌ ایرانی‌‌ محل‌‌ رجوع‌‌ است. خواجه‌‌ نصیرالدین طوسی از‌‌ بزرگ‌‌ترین‌ ریاضی‌‌دانان‌‌ و‌‌ دانشمندان‌‌ ایرانی‌‌ است که‌‌ پس‌‌ از‌‌ بزرگانی‌‌ مانند‌‌ فارابی، ابوریحان بیرونی، ابوعلی سینا و رازی ظهور کرد، روز پنجم اسفندماه در تقویم رسمی کشور ایران روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی‌‌ و‌‌ روز مهندس‌‌ نام‌‌گذاری‌‌ شده‌‌ است. ‌به مناسبت سالروز بزرگداشت این بزرگمرد تاریخ گفت‌وگویی با دبیر تاریخ مدارس آموزش و پرورش ملارد داشتیم که در ادامه می‌‌ خوانید.

سیده‌افسانه‌‌ سیف‌‌، دبیر‌‌ تاریخ‌‌ مدارس‌‌ ملارد‌‌ در‌‌ گفت ‌‌و‌ گو‌‌ با‌‌ پانا‌‌ بیان کرد: «محمد‌‌ بن‌‌ حسن‌‌ طوسی‌‌ مشهور‌‌ به‌‌ خواجه نصیرالدین طوسی شاعر ، فیلسوف ، متکلم ، فقیه ، دانشمند ، ریاضیدان و منجم ایرانی سده هفتم است که در ۵ اسفند سال ۵۹۷ هجری قمری در توس متولد شد و به القابی مانند نصرالدین، محقق طوسی، استاد البشر و خواجه شهرت دارد. او بیشتر عمر خویش را صرف پیشرفت علمی کشور کرد و از علمای بزرگ ریاضی، نجوم و حکمت ایران در قرن هفتم و نیز وزرا آن عصر است.»

وی در رابطه با اقدامات مهم خواجه نصیرالدین طوسی گفت: «خواجه نصیرالدین طوسی مدتی‌‌ در‌ دستگاه‌‌ اسماعیلیه‌‌ در‌‌ دژ‌‌ الموت‌‌ بود‌‌ و‌ هنگام‌‌ حمله‌‌ هلاکو‌‌خان‌‌ مغول به ایران‌‌ برای‌‌ نجات‌‌ مسلمانان‌‌ از‌‌ خونریزی‌‌ های‌‌ این‌‌ حاکم‌‌ به‌‌ خدمت‌‌ او‌‌ در‌‌ آمد‌‌ و‌‌ با‌‌ تدابیر‌‌ خاصی‌‌ از‌‌ خرابی‌‌های‌‌ شهرها‌‌ و‌‌ کشتار‌‌ دسته‌‌ جمعی‌ مردم به‌‌ دست هلاکوخان جلوگیری‌‌ کرد. از‌‌ دیگر‌‌ خدمات‌‌ این‌‌ دانشمند‌‌ ایرانی‌‌ تشویق‌‌ هلاکوخان به‌‌ ساخت‌‌ رصد‌‌خانه‌ای در شهر مراغه بود.»

این‌‌ دبیر‌‌ تاریخ‌‌ افزود‌‌: «خواجه نصیرالدین طوسی همچنین‌‌ کتابخانه‌‌ بزرگی‌‌ در‌ محل‌‌ رصد‌‌خانه‌‌ مراغه‌‌ احداث‌‌ کرد و‌‌ به‌‌ فرمان‌‌ هلاکوخان ‌بسیاری‌‌ از‌‌ کتاب‌‌ های‌‌ نفیس‌‌ و‌‌ سودمندی‌‌ که‌‌ از‌‌ بغداد‌‌، دمشق‌‌ و‌‌ خراسان‌‌ غارت‌‌ شده‌‌ بود، به‌‌ آن‌‌ انتقال‌‌ یافت‌‌ و‌‌ به‌‌ گفته‌‌ مورخان‌‌ حدود‌‌ ۴۰۰ هزار کتاب‌‌ در‌‌ کتابخانه‌‌ مراغه‌‌ جمع‌‌ آوری‌‌ شد.»

وی‌‌ تصریح‌‌ کرد: «خواجه نصیرالدین طوسی در‌‌ واپسین‌‌ لحظه‌های عمر‌‌ خویش‌‌ و‌‌ هنگامی‌‌ که‌‌ در‌‌ بغداد‌ بود‌‌، به‌‌ شاگردانش‌‌ سفارش‌‌ می‌کند‌ که‌‌ او‌‌ را‌‌ در‌‌ کاظمین‌‌ دفن‌‌ کنند‌‌ و‌‌ در‌ ۱۸ ذی‌الحجه سال ۶۷۲ قمری که برای سامان دادن به امور اوقاف و دانشمندان در بغداد به سر می‌برد درگذشت و بنا به وصیت خود در حرم کاظمین دفن شد.»

خبرنگار : فاطمه نعمتی