کارگردان نمایش «داش‌آکُل» در گفت‌وگو با پانا:
حامد شیخی: اهمیت دنبال‌کردن تئاتر در آموزش‌وپرورش می‌تواند فرای اهمیت کتب درسی باشد
تکلیف سالن‌های خصوصی تئاتر زودتر باید روشن شود/ آموزش‌وپرورش باید با مقولۀ تئاتر ارتباط مستقیم داشته باشد/ تأیید متون نمایشی پیش از رزرو سالن اجرا می‌تواند جلوی بسیاری از آسیب‌ها را بگیرد
تهران (پانا) - نویسنده و کارگردان نمایش «داش‌آکل» با بیان این نکته که آموزش‌وپرورش باید با مقولۀ تئاتر ارتباط مستقیم داشته باشد، گفت «اهمیت دنبال کردن تئاتر در آموزش‌وپرورش فرای اهمیت آن در کتب درسی است.»
حامد شیخی، نویسنده و کارگردان نمایش «داش‌آکُل»، در گفت‌وگو با پانا، با بیان این که گروه تولید این اثر نمایشی، گروهی متشکل از دوستان و همکاران قدیمی او هستند و در کنار آن، از هنرجویان خویش در دوره‌های مختلف برای به روی صحنه آوردن این اثر استفاده کرده است، گفت: «همۀ این عوامل در کنار هم قرار گرفتند و در چند پروژۀ مختلف نمایشی در کنار من که در گروه به کارگردانی می‌پرداختم، در جایگاه بازیگر حضور داشته‌اند و در کنار برخی از افرادی که برای نخستین بار به روی صحنۀ تئاتر می‌آیند، افرادی هم‌چون «امین اکبری‌نسب» نیز که از همکاران قدیمی بنده بوده است در این اثر نمایشی به روی صحنه رفته و به ایفای نقش می‌پردازند.»
داستان «داش‌آکُل» برگرفته از زندگی شخصیت‌های و اقعی است/واقعیت «داش‌آکُل» را به تصویر کشیدم
وی که از سال 1376 فعالیت در حوزۀ تئاتر را آغاز کرده است و در سال 1380 نیز وارد رشتۀ تئاتر در دانشگاه شده است، با اشاره به این امر که داستان این نمایش، برگرفته از زندگی شخصیت‌هایی است که در واقعیت حضور داشته‌اند و بازیگران نیز بر اساس همین داستان انتخاب شده‌اند و در نهایت در انتخاب بازیگر به آنان رسیده است و این تیم را در کنار تیم پشت‌صحنه که در چندین اثر مختلف در کنار او حضور داشته‌اند، قرار داده است، افزود: «بیشترین نکته‌ای که در این اثر برای من مهم بود، فضاسازی بود و این امر، بدان معناست که من همان‌گونه که زمانی که یک فیلم، مانند فیلم «داش‌آکُل» را می‌بینم، یک فضا برای من ایجاد می‌شود و ظهری غم‌انگیز را می‌بینم، همن فضا را باید روی صحنه ایجاد کنم و در این نمایش، من تلاش کردم از نور و دکور استفاده کنم، اما این نکته را نیز نباید فراموش کرد که دکور این اثر، دکوری واحد بوده است و فضاهای مختلف در این نمایش با نورپردازی‌های مختلف ایجاد شده است.»
شیخی که از سال 1385، با نمایش «لیلی تا لیلی»، اثر دکتر «محمدرضا شهبازی» به صورت حرفه‌ای وارد تئاتر شده است، در بخشی دیگر از این گفتگو، با اشاره به این نکته که کسانی که با قصۀ «داش‌آکُل» از پیش آشنا هستند و به دیدن این نمایش می‌آیند، در این اثر با اصل قصه مواجه می‌شوند، ادامه داد: «مخاطب در این اثر نمایشی به خوبی می‌بیند که قصۀ «داش‌آکُل»، آن چیزی نبوده است که قبلاً شنیده‌اند، در فیلم دیده‌اند یا چیزی نبوده است که «صادق هدایت» آن را تعریف کرده است، بلکه واقعیت قصه، چیز دیگری بوده است که در این نمایش به تصویر کشیده شده است و من، در مقام نویسنده و کارگردان، می‌دانم که این نوع روایت از قصه، برای مخاطب بسیار جذاب است.»
شیخی که در سال 1399 به تأسیس گروه هنری تندیس پرداخته است و در این گروه مشغول به کارگردانی آثار نمایشی شده است، فضاسازی نوستالوژیک و خاطره‌انگیز این اثر نمایشی را از مهم‌ترین ویژگی‌های آن برشمرده و بر همین اساس، اضافه کرد: «من در مقام نویسنده و کارگردان، به خوبی می‌دانم که این فضا برای مخاطب یادآور گذشتۀ آن‌ها، پدران و پدربزرگ‌های آن‌ها و قصه‌هایی است که از این نسل‌ها سینه‌به‌سینه برای آنان نقل شده است و به همین دلیل، باید گفت که این اثر، مطمئناً برای مخاطب جذاب خواهد بود.»
با تعطیلی سالن‌های نمایش در شرایط کرونا مبارزه کردیم
وی که تا به امروز، در تولید 20 نمایش در کنار گروه هنری «تندیس» فعالیت کرده است، وجود شرایط «کرونا» را یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد انگیزه در تشکیل گروه و ادامۀ فعالیت هنری خویش برشمرده و با تأکید بر این امر که هرگز نباید سالن‌های تئاتر را خالی گذاشت، اظهار داشت: «متأسفانه در دوران شیوع بیماری کرونا، شاهد این نکته بودیم که برخی از افراد و دست‌اندرکاران تولید تئاتر، سالن‌های تئاتر را خالی گذاشتند و همین امر موجب شد که تئاتر، در آستانۀ نابودی، تعطیلی و در مسیر حرکت به سوی پلت‌فُرم‌های مختلف قرار بگیرد، اما ما در این مسیر ایستادیم، با این روند مبارزه کردیم و خداوند را شاکریم که در این مسیر موفق بوده‌ایم و در همین دوران کرونا، توانستیم بیش از 20 اثر نمایشی را به روی صحنه ببریم.»
شیخی که سیزدهمین متن نگاشته‌شدۀ خویش را با عنوان «داش‌آکُل» در جایگاه کارگردان به روی صحنه رفته است، با تأکید بر این امر که در روند تولید نمایش، همچنان به مسیر خود ادامه می‌دهد تا سالن‌های اجرای نمایش در کشور خالی نماند، تصریح کرد: «نباید این نکته را فراموش کرد که در چنین شرایطی، در ابتدای راه، برای کشاندن مخاطب نمایش به سالن‌های تئاتر با سختی مواجه بودیم، اما خداوند متعال را سپاسگزارم که در چنین شرایطی، توانستیم مخاطب را به سالن‌های تئاتر بکشانیم و آن‌ها را به دیدن نمایش دعوت کنیم.»
سالن‌های نمایش گروه‌های نمایشی را در تبلیغات یاری کنند
شیخی که در پروژه‌های تصویری و فیلمهای متعددی چون «قاتل اهلی» و «بادیگارد» نیز حضور داشته است، با تأکید بر این امر که امروز، همۀ اهالی تئاتر یک‌تنه جلو می‌روند و در این مسیر، نیاز به حمایت‌های بیشتری دارند، خاطر نشان کرد: «سالن‌های نمایش، باید گروه‌های تولید کنندۀ آثار نمایشی را همراهی کنند و سالنی که می‌پذیرد یک گروه در آن به اجرای یک اثر نمایشی بپردازد و هزینه‌ای را بابت کرایۀ روزانۀ سالن دریافت می‌کند، می‌بایست خودش نیز در کنار گروه، گروه تولید اثر را در بحث تبلیغات همراهی کند.»
مدیر آموزشگاه بازیگری «مسعود کیمیایی»، ضمن ابراز تأسف از این امر که در برخی از موارد دیده می‌شود که شهرداری‌ها با گذاشتن «نیوجرسی» مانع از ادامۀ فعالیت سالن‌های تئاتر می‌شوند، از شهرداری‌ها خواست که سالن‌های نمایش را در مسیر پیش‌بُرد فرهنگ در این مملکت یاری کنند، تأکید کرد: «من از نهادهایی مانند شهرداری‌ها می‌خواهم که اجازه بدهند کار نمایش دیده شود و باید خطاب به برخی از مسئولین گفت که ما در حال انجام یک کار فرهنگی هستیم و مطلقاً دست به کار غیرفرهنگی نمی‌زنیم که این‌قدر جلوی تئاتر و جلوی دیده‌شدن تئاتر را می‌گیرند.»
تکلیف سالن‌های خصوصی تئاتر زودتر باید روشن شود
وی که در فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» به ایفای نقش پرداخته است، ضمن درخواست از اداره‌کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جهت حمایت بیشتر از تئاتر، با بیان این که امروز، تکلیف سالن‌های خصوصی باید به وضوح روشن شود، یادآور شد: «یا می‌بایست در مسیری قدم برداریم که سالن‌های خصوصی، مطلقاً از بین بروند و یا اگر قرار است که این سالن‌ها نیز، مانند دیگر سالن‌های تئاتر به فعالیت خویش ادامه دهند، این قدر سنگ جلوی پای آنان نیاندازند و جلوی آن را نگیرند.»
بازیگر فیلمهای سینمایی «موقعیت مهدی» و «سه بیگانه»، ضمن ابراز تأسف از این امر که امروز در سالنی به اجرای نمایش می‌پردازد که درب‌های اصلی آن، به هنگام اجرای نمایش بسته می‌شود و تماشاگران می‌بایست از یک در کوچک وارد سالن اجرا نمایش شوند، گفت: «این امر، برای تئاتر و برای فرهنگ خطرناک است و این در حالی است که ما، اندکی پیش در سالن نمایش «سپند» بر روی صحنه به اجرای نمایش می‌پرداختیم و به دلیل این که راه اصلی ورودی سالن، با یک بلوک و نیوجرسی مسدود بود، تماشاگران مجبور بودند که از یک مسیر بسیار تنگ رفت‌وآمد کنند و بسیاری از افراد، حتی متوجه نمی شدند که در این سالن، تئاتر اجرا می‌شود.»
آموزش‌وپرورش باید با مقولۀ تئاتر ارتباط مستقیم داشته باشد
شیخی که در فیلمهای تلویزیونی مانند «شیشه‌های غبار گرفته» و «مصلوب» حضور داشته است، در همین راستا با خطاب قرار دادن شهردار تهران، از او خواست که به این اتفاق فرهنگی کمک کند و بر همین اساس، ادامه داد: «امروز، آموزش‌وپرورش، می‌بایست ارتباط مستقیم با مقولۀ تئاتر داشته باشد و باید تئاترها را دنبال کند، با گروه‌های تئاتری در ارتباط باشد، با آن‌ها تماس مستقیم برقرار کند و دانش‌آموزان را حتماً به دیدن تئاتر ببرد.»
اهمیت دنبال کردن تئاتر در آموزش‌وپرورش فرای اهمیت کتب درسی است
این بازیگر که در سریال‌های متعددی هم‌چون «سال‌های مشروطه» و «آسمان من» به نقش‌آفرینی پرداخته است، با تأکید بر این امر که در اجرای نمایش «قصۀ قرن» با انبوهی از نظرات مثبت معلمان مواجه شده است و همواره این نکته را از معلمان تاریخ شنیده است که می‌گفته‌اند کاری که بناست ما در چندین جلسۀ درس تاریخ انجام بدهیم، شما تنها با به روی صحنه بردن یک اثر نمایشی انجام داده‌اید، اضافه کرد: «امروز در نمایشی مانند نمایش «قصۀ قرن»، دیده می‌شود که دانش‌آموز در یک قصه تاریخ را دنبال می‌کند و من، از همین روی، از مسئولین آموزش‌وپرورش می‌خواهم که دانش‌آموزان را به دیدن تئاتر ببرند، چرا که دنبال کردن این موضوع برای آموزش‌وپرورش، می‌تواند اهمیتی فرای آموزش کتب درسی داشته باشد.»
وی که بازی در سریال‌های «تبریز در مه» و «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» را در کارنامۀ هنری خویش ثبت کرده است، با تأکید بر این امر که امروز، آموزش‌وپرورش می‌تواند با برقرار کردن ارتباط با مراکز فروش بلیط تئاتر و گروه‌های تولید نمایش، به مشارکت در تولید آثار نمایشی بپردازد، اظهار داشت: «یکی از دلایلی که امروز، من تلفن تماس خویش را در فضای مجازی با مخاطبانم به اشتراک گذاشته‌ام، این است که از سوی مدارس و ادارات مختلف، با ما تماس بگیرند و با تخفیف‌های ویژه بتوانند به دیدن نمایش‌های ما بنشینند، چرا که هدف ما، سود مالی نیست، بلکه قصد داریم تا برشی از تاریخ را با طراحی و اجرای خاص ما به تماشا بنشینند و اعتقاد داریم که آموزش‌وپرورش، می‌تواند تئاتر را همراهی کند، همان‌گونه که تئاتر می‌تواند آموزش‌وپرورش را همراهی کند.»
شیخی که در سریال‌های «معمای شاه» و «دختر گمشده» به ایفای نقش پرداخته است، ضمن ابراز خرسندی از این امر که در نمایش‌های پیشین او، تعداد بسیار زیادی از مدارس به دیدن نمایش آمده‌اند و استقبال خوبی را از اثر نمایشی رقم زده‌اند، تصریح کرد: «من اعتقاد دارم که در نمایشی مانند نمایش «داش‌آکُل» نیز چنین اتفاقاتی باید رخ بدهد و مدارس مختلف می‌بایست دانش‌آموزان را با ترغیب به دیدن چنین نمایشی، با آداب و رسوم دورۀ «احمدشاه قاجار» آشنا کند و این نکته، به نظر من مفید است و به خوبی دیده‌ایم که این امر، در چندین نمایش اتفاق افتاده است و رخدادهای مطلوبی را در حوزۀ هنرهای نمایشی رقم زده است.»
تأیید متون نمایشی پیش از رزرو سالن اجرا می‌تواند جلوی بسیاری از آسیب‌ها را بگیرد
بازیگر سریال «کشیک قلب»، با تأکید بر این امر که امروز، در برخی از موارد دیده می‌شود که برخی از گروه‌های نمایشی با سالن‌ها به منظور اجرا قرارداد منعقد می‌کنند و پس از این مرحله، متون نمایش خویش را برای بازخوانی ارسال می‌کنند، خاطر نشان کرد: «در این زمان، بازخوان وزارت فرهنگ‌وارشاد ناچار است که این متن را حتماً قبول کند که اثر نمایشی به اجرا برسد و در نهایت، سالن و گروه متضرر نشوند و این در حالی است که می‌توان، این برنامه را به گونه‌ای دیگر پیش برد و در ابتدای راه، گروه تولید می‌بایست متن را به مرکز هنرهای نمایشی ارسال کند و زمانی که متن از سوی مرکز مورد تأیید قرار گرفت، به دنبال رزرو سالن برود و به نظر من، این امر بسیار بهتر است و می‌تواند جلوی بسیاری از ضررهای ناشی از گام گذاشتن در مسیر غلط را بگیرد.»
وی که در آخرین فعالیت هنری خویش در سریال «آتش در گلستان» به ایفای نقش پرداخته است، با تأکید بر این امر که امروز، گروه‌های تولید نمایش، نیازمند حمایت بیشتری از سوی شهرداری‌ها هستند و شهرداری‌ها باید به گونه‌ای رفتار کنند که مانع اجرای تئاتر بر روی صحنه نشوند، تأکید کرد: «امروز این عشق است که ما را در مسیر تئاتر، محکم نگاه داشته است و علاقه به ذات هنری تئاتر، در هنرمندان این عرصه موجب شده است که آنان تلاش کنند که در مسیر هنرمند بودن حرکت کنند و این رسالت، در ذات تئاتر وجود دارد که فرد هنرمند، می‌بایست از آن پیروی کند و آن را به خوبی انجام دهد.»
ارسال دیدگاه