در آغوش کشیدن خوشبختی با روانشناسی مثبت‌نگر

به‌گزارش ایسنا، سمیه یزدان‌پناه عنوان کرد: روانشناسی مثبت به عنوان یک رشته جدید از روانشناسی در سال ۱۹۹۸ آغاز شد، که مارتین سلیگمن آن را انتخاب کرد. روانشناسی مثبت‌نگر واکنشی در برابر عملکردهای گذشته است، که تمایل به تمرکز بر بیماری‌های روانی و بروز رفتار ناسازگار و تفکر منفی تاکید دارند. این جنبش با تاکید بر خوشبختی، بهزیستی و مثبت‌گرایی را تشویق می‌کند.

وی ادامه داد: روانشناسی مثبت مربوط به eudaimonia، اصطلاحی از یونان باستان برای زندگی خوب و مفهوم تامل در عواملی است که بیشترین تاثیر را در یک زندگی خوب و پر تحرک دارند.

این کارشناس خاطرنشان کرد: روانشناسان مثبت پیشنهاد کرده‌اند که تعدادی از عوامل ممکن است در خوشبختی و بهزیستی ذهنی موثر باشند که این راه‌ها شامل روابط اجتماعی با همسر، خانواده، دوستان، همکاران و شبکه‌های گسترده‌تر و همچنین عضویت در باشگاه‌های ورزشی، اجتماعی و تمرین‌های مدیتیشن است.

کارشناس ارشد و بازی درمانگر اداره مشاوره و مددکاری معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی استان بوشهر اضافه کرد: تمامی این موارد تاثیر مهمی در کاهش افسردگی، استرس و اضطراب و افزایش خودگویی مثبت و خودکارآمدی به ویژه میان دانش‌آموزان و نوجوانان دارد.

یزدان پناه با اشاره به برخی مطالب کتاب روانشناسی در قرآن اثر دکتر محمد کاویانی و روانشناسی مثبت از دیدگاه اسلام گفت: فضای کلی‌، در آموزه‌های اسلامی مثبت‌انگاری است. صفاتی که برای خداوند شمرده می‌شود، بیشتر مشوق است تا منتقم، بسم‌الله که در ابتدای هر کاری گفته می‌شود، با دو نام «رحمان» و «رحیم» شروع شده که نشانگر نگرش مثبت به زندگی است. خدا نسبت به بندگانش مهربان است، به آنان محبت دارد؛ گناهان‌شان را می‌بخشد و بر آنان رحمت می‌آورد؛ متقین را به طور ویژه دوست دارد؛ حتی کسانی که خطاهای بزرگ انجام داده و در حق خود ظلم کرده باشند، اگر از خداوند طلب عفو و بخشش کنند، خداوند آنان را می‌بخشد.

وی ضمن برشمردن فاکتورهای روانشناسی مثبت در قرآن ادامه داد: خود مثبت شامل خودارزشیابی مثبت (عزت نفس)، خودکارآمدی مثبت (اعتماد به نفس). از خود مثبت با تعبیر «حرمت» خود نیز یاد می‌شود که از دو مولفه‌ی شایستگی و ارزشمندی تشکیل شده است.

این مشاور و مددکار عنوان کرد: هیجان‌های مثبت مربوط به گذشته و حال شامل شادمانی، تفریح، رضامندی، آرامش و هیجان‌های مثبت مربوط به آینده شامل امیدواری، خوش‌بینی، نگاه به آینده و اعتماد است. همچنین روابط و رفتارهای مثبت در خانواده، در بین دوستان، در روابط اجتماعی و عمل صالح ارزیابی می‌شوند.