بیانیه حزب اسلامی کار در مورد احقاق حقوق مردم ساکن مناطق محروم

در متن این بیانیه آمده است: 42 سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد. انقلابی که منجر به برقراری نظام جمهوری اسلامی شده است.انقلابی که بر تحولات اجتماعی، سیاسی ،اقتصادی وبر مبنای تحول فرهنگ واندیشه استوار شده ومی بایست تا همه نقاط ومردم کشور را با اعمال سیاست محرومیت زدایی و اتخاذ سیاست های صحیح به توسعه متوازن و عادلانه و منطقی برساند تا درسایه آن محرومان کشور بتوانند به حقوق حقه خود دست یابند.

لیکن به نظر می‌رسد عدم توجه به کمبودها و نارسایی ها درمناطق محروم مرزی وعدم سرمایه گذاری درآن مناطق و توجه بیشتر و روز افزون دولت و بخش خصوصی به صورت همزمان وهماهنگ به مناطق توسعه یافته و برخوردار موجب شده است تا علاوه برایجاد نارضایتی عمومی در بخش های محروم کشور،ساکنان شریف آن مناطق به راه کارهایی برای امرار معاش روی آورند که با عزت واحترام خودشان ومنافع ملی ایران در تعارض است‌.امروز متاسفانه و با اندوه فراوان باید اقرار کرد که تامین معاش جمع زیادی از مرزنشینان در غرب کشور از طریق کولبری و در شرق و جنوب کشور از طریق قاچاق مواد سوختی و نیزواردات سایرکالا های ساخته شده ازکشورهای خارجی،رقم می خورد.

کولبران زحمتکش وسخت کوش مرزنشین با مشقت و سختی زیاد در مسیر کوهستان های صعب العبور و خطرناک و در فصول سرد سال راه پیموده و با آسیب روحی و جسمی فراوان که نهایتاً موجب بعضی از بیماری‌های جسمی آنان نیز می شود؛کالای قاچاق ساخته شده را به داخل کشور وارد و دردسترس مصرف کنندگان قرار می‌دهند.

اقدامی که علاوه بر به سخره گرفتن مرزبانی کشور و لطمه به تولید وامنیت ملی با عزت،احترام ومنافع ملی نیز درتعارض است و سیاست‌های نظام را در مقابله با واردات بی رویه محصولات خارجی به چالش می کشد.شاید بتوان اساسی ترین عامل چنین شیوه تامین معاشی را در عدم توجه به سرمایه‌گذاری در مناطق محروم و مرزی جستجو کرد.

در مرزهای شرقی کشور که امکان کوله بری کالاها کمتر مشاهده می‌شود به جز موارد اندک واردات چای وبرنج، عمده محصولات برای صادرات غیرقانونی به کشورهای پاکستان وافغانستان فراورده های نفتی است.گازوئیل و نفت و بنزین عمدتاً کالاهایی هستند که از مرزهای شرقی کشورخارج می شوند.

از مدتی پیش در استان‌های بوشهر و هرمزگان نیز شاهد حمل گازوئیل توسط لنج هایی هستیم که از آب‌های خلیج فارس عبور کرده و دارایی های این ملت محروم را به یغما می برند.دولت سیاست‌های حمایتی تولید ازطریق پرداخت یارانه به برخی اقلام مصرفی مانند بنزین وگازوئیل ونفت را موجب این گونه حوادث اعلام می کند این درحالی است که عامل اصلی درحوادث و وقایع ناگوار بوجود آمده عدم وجود شغل مناسب درمناطق توسعه نیافته و مناطق مرزی است که مردم را ناگزیر به این گونه اقدامات برای تامین معاش خود نموده است.

بنابراین اتخاذ سیاست های کارآمد و راهگشا که همزمان مانع خروج نفت و مشتقات آن به صورت قاچاق شود؛باید در دستور کار دولت قرار گیرد و راهبردها بگونه ای تنظیم وتعقیب شوندکه سیاست های تعرفه ای را در مورد کالا های قابل رقابت نقض نکرده و چرخه تولید کشور را از حرکت بازندارند.جلوگیری از واردات بوسیله کولبرها و یا حاملان مواد سوختی و فرآورده های نفتی بدون پرداختن به مسئله معیشت و درآمد مرزنشینان ممکن نیست و درحقیقت دولت می بایست ابتدا به نوعی به سرمایه گذاری درمناطق مذکور پرداخته و سپس کنترل فیزیکی مرزها را در دستورکار خود قرار دهد.