نویسندگی؛ پیوندِ اندیشه با امید

علیرضا رحیمی، معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان به مناسبت روز نویسنده در یادداشتی عنوان کرد:   نوشتن فقط ثبتِ کلمات روی کاغذ نیست؛ فرآیندی است که با پرسش آغاز می‌شود، با کنکاش ادامه می‌یابد و با شجاعتِ بیان کامل می‌گردد. در جهانِ امروز که اطلاعات در حجم وسیعی تولید می‌شود، نقش نویسنده بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد؛ نویسنده باید معنا را از میان صداها و داده‌ها بیرون کشد و آن را به زبانی تبدیل کند که فهمیده شود و الهام‌بخش باشد.

نگرانی‌هایی درباره‌ اثرِ فناوری‌های نوین از جمله هوش مصنوعی بر عادات مطالعه و نوشتن وجود دارد و این نگرانی بجا است. اما فکر می‌کنم هوش مصنوعی چنانچه در خدمت تحقیق و تسهیل فرایند قرار گیرد، می‌تواند ابزارِ توانمندی برای نویسنده باشد؛ نه جایگزینی برای اندیشه. ارزشِ اصلی نوشته در اصالتِ نگاه، تجربه‌ انسانی و صداقتِ قلم است؛ اموری که ماشین‌ها قادر به تولدِ آن‌ها به‌طور واقعی نیستند.

نویسندگی برای بسیاری، هم سرشار از لذت و هم سرشار از دشواری است. خلقِ اندیشه نیازمند زمان، خواندنِ پیگیر، تمرینِ مداوم و مواجهه با پرسش‌های دشوار است. دولت و جامعه وظیفه دارند فضایی فراهم کنند که نویسندگان به‌ویژه جوانان فرصتِ تمرکز، آموزش و فعالیت مولد داشته باشند؛ حمایت‌های مالی، ظرفیت‌سازیِ نشر، کارگاه‌های داستان‌نویسی و پژوهش و تقویتِ دسترسی آزاد به منابع از جمله راهکارهایی است که می‌تواند انگیزه و ظرفیت تولید را بالا ببرد.

حوزه‌ جوانان، جایی است که نگاه نو و جسورانه بیش از همه به آن نیاز داریم. باید از نوشته‌های جوانان استقبال کنیم، به نظرات‌شان گوش دهیم و به آن‌ها امکانات ابراز و نشر بدهیم. نویسنده‌ جوان امروز می‌تواند فردای جامعه را شکل دهد؛ با روایت‌های تازه، نقدهای سازنده و امیدهایی که در قالب متن منتشر می‌شود.

در پایان، اعتقاد دارم نمی‌توان خانه‌ اندیشه را با دیوارهای مادی محصور کرد. هرچند شرایط اجتماعی و اقتصادی بر تولید آثار تأثیر می‌گذارد، اما اندیشه همیشه راهی برای بروز می‌یابد. وظیفه‌ ماست که شرایط را برای بروزِ این اندیشه‌ها بهتر کنیم: با احترام به قلم، با تقویت فضای نقد و گفتگو  و با اعتماد به نیروی خلاق جوانان این سرزمین.

یادمان باشد قلم، همچنان و همیشه، توتم ما و توتم قبیله ماست!