در گفت‌وگو با پانا مطرح شد؛
راهبردهایی برای بازآفرینی نقش انجمن اولیاء و مربیان
پیوند خانه و مدرسه فقط یک «مناسبت تقویمی» نیست
تهران (پانا) - یک کارشناس تعلیم و تربیت با بیان اینکه خانه و مدرسه به‌عنوان دو رکن اصلی پرورش انسان تلقی می‌شوند، گفت: بدون همکاری و گفت‌وگوی مؤثر میان این دو، امکان تربیت نسلی مسئول، خلاق و مشارکت‌پذیر فراهم نخواهد شد.
آرش بابائی همزمان با هفته پیوند انجمن اولیاء و مربیان در گفت‌وگو با پانا با اشاره به اینکه خانواده و مدرسه دو رکن نظام تعلیم و تربیت هستند، اظهار کرد: «هفته پیوند اولیاء و مربیان، فرصتی فراهم کرده تا با نگاهی به وضعیت کنونی انجمن‌های اولیاء و مربیان در مدارس، زمینه‌ای برای بازنگری و بازآفرینی نقش این نهاد ارزشمند فراهم شود. از منظر فلسفه تربیت، خانه و مدرسه به‌عنوان دو رکن اصلی پرورش انسان تلقی می‌شوند و بدون همکاری و گفت‌وگوی مؤثر میان این دو، امکان تربیت نسلی مسئول، خلاق و مشارکت‌پذیر فراهم نخواهد شد.»
این کارشناس آموزش افزود: انجمن اولیاء و مربیان باید جایگاه گفت‌وگوی صمیمی خانه و مدرسه باشد و نباید به نهادی برای دریافت کمک‌های مالی و رفع تکالیف اداری تنزل یابد، زیرا باعث می‌شود تا والدین نیز به‌تدریج، اعتماد و انگیزه خود را برای مشارکت از دست بدهند؛ از سوی دیگر، مدیران و معلمان نیز نباید نگرشی مشارکت‌گریز داشته باشند.
وی تصریح کرد: از همین رو، می‌توان سه چالش عمده، شامل مشکلات ساختاری، فرهنگی و نهادی در وضعیت کنونی انجمن شناسایی نمود. نبود استقلال نهادی و وابستگی تشکیلاتی به ساختار آموزش و پرورش، مانع از تصمیم‌گیری مستقل و مردمی شده. همینطور، ضعف فرهنگ مشارکت در خانواده‌ها و بی‌اعتمادی متقابل میان والدین و مدرسه، مشهود است. از طرفی، اجرای ناقص قوانین بالادستی، نبود ارزیابی مؤثر و محدودشدن انجمن به کارکردهای مالی و اداری، جایگاه ویژه انجمن را تضعیف می‌کند.
راهبردهایی برای بازآفرینی نقش انجمن اولیاء و مربیان
بابائی با اشاره به راهبردهایی برای بازآفرینی انجمن اولیاء و مربیان خاطرنشان کرد: اصلاح اساسنامه و متعاقباً پررنگ‌کردن نقش اولیاء در شورای مدرسه و واگذاری بخشی از اختیار تصمیم‌سازی به والدین، می‌تواند حس تعلق و مسؤلیت‌پذیری آنان را تقویت کند. علاوه بر این، ایجاد فضاهایی همچون «اتاق فکر خانه و مدرسه»، تشکیل کمیته‌های تخصصی اولیاء و بهره‌گیری از ابزارهای ارتباطی مجازی، زمینه اعتمادسازی و تعامل معنادار را فراهم می‌کند.
به گفته این کارشناس، شناسایی مهارت‌های والدین و دعوت از آنان برای نقش‌آفرینی در حوزه‌هایی چون سلامت، مهارت‌آموزی، مشاوره و فعالیت‌های فرهنگی، گام مهمی برای تحقق مشارکت واقعی است ضمن اینکه آموزش مهارت‌های تربیتی، ارتباط مؤثر، سواد رسانه‌ای و شناساندن تحولات نسلی به والدین و همزمان، آموزش تعامل سازنده با اولیاء، مدیران و معلمان، بستر یک همکاری پایدار را فراهم می‌کند.
پیوند خانه و مدرسه فقط یک «مناسبت تقویمی» نیست
این پژوهشگر فلسفه تعلیم و تربیت با بیان اینکه پیوند خانه و مدرسه فقط یک «مناسبت تقویمی» نیست، گفت: «بلکه ضرورتی راهبردی برای تربیت نسلی مشارکت‌جو، آگاه و اخلاق‌مدار است. انجمن اولیاء و مربیان اگر از ساختار تشریفاتی و اداری فراتر رود و به نهادی مدنی، گفت‌وگومحور و مسؤلیت‌پذیر تبدیل شود، می‌تواند نقشی کلیدی در ارتقاء کیفیت تربیت و آموزش در مدارس ایفا کند که این مهم، مستلزم تغییر نگاه، اصلاح ساختار و اراده‌ای ملی برای بازآفرینی مشارکت خانواده در تعلیم و تربیت است.»
ارسال دیدگاه