میانگین نمرات امتحانات دانش‌آموزان، زنگ خطری برای ایجاد تحول در آموزش
تهران (پانا) - میانگین کشوری نمرات نهایی دانش آموزان، به ما یادآوری می‌کند که سیستم آموزشی نیازمند انقلابی جدید در تمام حوزه‌‌ها است.
این نقشهٔ نمرات، تصویر یک شکست نیست بلکه نقشه راه است و تصویر فرصتی است برای تغییر در رویکرد آموزشی.
در این میان بنظر می‌رسد که پیکان این مشکل به سمت دانش‌آموزان نیست، بلکه مشکل این است که سیستم آموزشی ما سال‌هاست درجا زده و سوال اساسی این است که آیا حاضریم به جای گله کردن، قدمی برداریم؟ حتی اگر آن قدم با تغییر نگاه خودمان شروع شود.
ما در سیستمی گیر کرده‌ایم که نمرهٔ بالا را با موفقیت برابر می‌داند، اما آیا کسی پرسیده این نمره‌ها چه مهارتی به دانش‌آموزان می‌آموزد؟
در این میان فراموش کرده ایم که باحمایت از معلمان به عنوان قهرمانان جبهه تعلیم و تربیت، بروزرسانی محتواهای قدیمی و بسط آموزش‌های نوین، می توانیم آگاهی را گسترش دهیم و نشان دهیم که سرمایه‌گذاری برای آموزش، سرمایه‌گذاری برای فردای ایران است.
این یعنی ما هنوز فرصت داریم؛ اگر، به جای نمره، به یادگیری واقعی فکر کنیم؛ به جای آزمون‌های بیحاصل، مهارت‌های زندگی را آموزش دهیم؛ به جای سرزنش، همدلی و همراهی را پیشه کنیم.
امروز با در دست داشتن این نقشه میانگین نمرات ناامید کننده، می تواند روز شروع باشد اگر، دست به دست دهیم؛ معلم، خانواده و دولت؛ تا تحولی تاریخی در آموزش ایجاد کنیم؛ زیرا همگی بر این عقیده هستیم که این نسل، لیاقت مدرسه‌ای شاد، آموزگارانی باانگیزه و آیندهای روشن را دارد.
بیایید این بار، نه با حسرت، که با امید به این آمار نگاه کنیم.
این عددها، پایان داستان نیستند؛ آن‌ها اولین صفحهٔ فصل جدیدی هستند که می‌توانیم با هم بنویسیم.
خلاقیت و بهبود کیفیت آموزش را وارد سیستم فعلی کنیم و با حمایت از معلم و اعتماد به دانش‌آموزان سهم خود را این مسئولیت همگانی، ایفا کنیم.
به عنوان یک معلم، باور دارم:
امروز با نسلی پرانرژی، کنجکاو و توانمند روبرو هستیم؛ نسلی که می‌تواند بهترین باشد، اگر دستش را بگیریم و فراموش نکنیم که هر دانش‌آموز، گنجی نهفته است؛ هر معلم، سازندهٔ آینده است و هر مدرسه، کارگاه ساختن فردا است.
آموزش بهتر ممکن است؛ کافیست باور کنیم و با اراده جمعی برای حرکت در یک جنبش آموزشی، اقدام کنیم.
ارسال دیدگاه