ریحانه قاسمی*

پانا، گامی به اجتماع

شیراز(پانا)_اواخر سال هشتم تحصیلی بودم که اطلاعیه برگزاری دوره های آموزش خبرنگاری پانا از آموزش و پرورش به مدرسه فرستاده شد. اول به شوق مطرح شدن پا در این عرصه گذاشتم ولی هرچه بیشتر گذشت خودم را در عمق تغییرات بیشتری دیدم.

کد مطلب: ۹۴۷۰۴۳
لینک کوتاه کپی شد

بعد از دوره ی آموزشی، دیگر راه برای نشان دادن توانایی هایم باز شده بود. حالا بر عهده خودم بود که چطور از پس آموخته هایم بر بیایم.

مدتی که گذشت، با تنظیم خبری به صورت تمرینی، به دفتر کار پانا رفتم. دفتری که دوستی و رقابت در کنار هم پا برجا بودند.

برای بار اول دست به قلم شده بودم و با دقت زیاد و امید و هدف های زیاد کنار مسول خبرگزاری پانا حاضر شده بودم.

وقتی از نوشته ام تعریف کرد و زیر خبرم برای تشویق و تایید کارم نوشت بسیار عالی، انگاری که برق 3 فاز به من وصل کرده بودند و امیدم چند برابر شد.

هروزی که در محیط کار قرار میگرفتم فرصتی بود برای اثبات توانایی هایم، فرصتی برای یادگیری و اصلاح اشتباهاتم. چند ماهی که گذشت دیگر از اشتباهات خبری نبود و همه آنها در قالب تجربه هایم در پشت سرم بودند. یادگرفتم چگونه اجتماعی باشم، چگونه جسارت و ادب را همراه هم در رفتارم بیاورم.

وقتی اسم خودم در آخر خبرهای منتشر شده در سایت میدیدم، شوق وجودم را فرا می‌گرفت برای هرکسی که بگویید خبرم را می‌فرستادم.

دنیای خبر و خبر نویسی خیلی متفاوت بود. آنقدر متفاوت که بتواند من را از دیگران متفاوت کند و دیگر یک دانش آموز معمولی از بین 600 دانش آموز در مدرسه نباشم. بطوری که صدایم کنند:( خانم خبرنگار)

خبرنگار شدن سخت نبود فقط کافی بود موج علاقه را در خودت ببینی. به جرات میگم که تغیر، تعلیم و دوستی رازی نهفته در خبرگزاری پانا است.

از بعد از شروع فعالیتم در خبرگزاری پانا و مسلط شدنم به حرفه خبرنگاری، دوسداشتم پانا را همه بشناسند. نه تنها هم سن و سال های خودم بلکه هرجایی که فرصتش پیش می امد از پانا میگفتم .

از این منحصر به فرد بودنش که خبرنگارانش همه دانش اموز هستند و اولین تجربه کاریشان خود پانا بوده است.

وقتی متوجه شدم که بعد از فارغ التحصیلی از مدرسه باید با کار در پانا خداحافظی کنم، دغدغه ام این شده بود که انقدر تلاش کنم تا اسم ریحانه قاسمی در ارشیو پانا ماندنی باشد .

در کنار همه ی علاقه ای که به خانم ترابی ،مسول خبرگزاری پانا داشتم و روحیه هایی که از اقای جوکار، دبیرسرویس عکس خبرگزاری پانا می گرفتم، همراهی و تشویق خانواده ام یکی از مهمترین دلایل پیشرفتم بود.

خب بنظر من که سازمان دانش اموزی یک فرصت طلایی در اختیار دانش اموزان قرار داده که باید با استقبال قدر دان این ظرفیت که در دسترس همه است باشیم.

برگ خاطراتم را که ورق میزنم، میبینم که این من همان من سابق نیست. رشدم در خانواده پانا باعث شناخت بیشتر خودم شد تا متوجه استعداد ها و توانایی هایم شوم.

پانا ،تجربه ای شیرین در ذهن همه ی نوجوانان خبرنگار است.

*دانش آموز خبرنگار پایه هشتم خبرگزاری پانا

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار