جهانگیر الماسی: آموزشگاه‌ها هنری بر اساس چارچوب خشک ۶۰ سال قبل فعالیت می کنند

جهانگیر الماسی در گفت و گو با خبرنگار پانا با اشاره به وضع موجود آموزشگاه‌های هنری گفت: متاسفانه در نهادهای مسئول بر آموزشگاه های هنری برنامه و استراژی و هدف مشخصی وجود ندارد و غریب به یقین است در ایران بسیاری از مسئولان مشاورین مناسبی ندارند. این آموزشگاه ها چه آنهایی که زیرنظروزارت ارشاد و چه آنهایی که زیر نظر وزارت علوم و دیگر نهاد های وابسته هستند بر اساس الگوهایی که به صورت خام و فقط در شکل و ظاهر از کشورهای دیگر می‌گیرند بنیان نهاده شده‌اند و به خاطر اینکه دروس ترجمه‌شده است و آن هم اکثرا مبتنی بر تعاریف پنجاه، شصت سال پیش است.

وی خاطر نشان کرد: امروزه در جهان در بسیاری از علوم رویکردها، تعاریف و شیوه‌ها تغییر کرده است؛ به خصوص در علوم انسانی که تغییرات سالانه ماهیت بعضی موارد را تغییر می‌دهد، روزگاری بر اساس آموزه‌های رئالیست کارکرد آموزشی مناسبی در جوامعی که میل به عدالت داشته‌اند وجود داشت؛ حال این تعاریف دچار تغییر و تحول شده و برای مثال با فروپاشی نظام اتحاد جماهیر شوروی شکل ظواهر و نوع ارتباط عوض شده است.

این بازیگردر ادامه سخنان خود تصریح کرد: زمانی که استرینبرگ کتاب معروف اشباح را نوشت خیلی‌ها مسخره‌اش کردند یا آن را احمقانه خواندند اما بعد از ده، پانزده سال از مرگ استرینبرگ این کتاب برجسته‌ترین هنر نمایشی و ادبی قرن بیستم شد. این یعنی تغییرات الزامی است و رویکردها و نگاه‌ها عوض می‌شود ولی ما از یک چارچوب خشک ترجمه‌شده از دنیای غرب در حوزه های تخصصی مثل بازیگری، کارگردانی و حتی تعریف فیلم از آن استفاده می‌کنیم.

الماسی در بخش دیگری از سخنان خود یادآور شد: الان بعد از صد و چند سال هنوز مشخص نیست که فیلم یعنی چه. کسی مثل آقای کیارستمی با مکتبی که خودشان بنیاد نهادند فیلمی را به اسم ۱۰ می‌سازند که یک پلان است و مورد استقبال بسیاری از منتقدان و علاقه مندان واقع می‌شود اما امروز شما نمی توانید بگویید که تعریف تکنیک روی این اثر چیست. ما در آموزشگاه ها ما بر اساس آموزه های آقای هیچکاک هنوز درباره تکنیک صحبت می‌کنیم..

وی خاطر نشان کرد: در دنیای هنر یک جاهایی مضمون و معرفت درونی آثار مهم است یک جاهایی نیز ساختار و مهندسی و فرهنگی که منتقل می‌شود مهم است و هیچوقت مفهوم فیلم در آثار قابل توضیح نیست.

ای کاش حاتمی‌کیا مانند گذشته اش باقی می ماند

این کارگردان سینما در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه معرفت باید جایگزین نظارت شود، اظهار کرد: باید مسئولانی که عهده‌دار وظایفی هستند، دارای معرفت و درک معنوی در موضوع‌های مختلف باشند. آنان باید آزاداندیش باشند و به دیگران حق اظهار نظر و حضور دهند، امروز متاسفانه می‌بینیم امثال حاتمی‌کیا که در فیلم‌های اولیه‌اش اخلاق، انسانیت و معرفت دینی و باورهای انسانی موج می‌زد مجبور می‌شود برای اینکه ساحتش باقی بماند اکشنی را وارد سینما کند که برای سینمای آمریکا و فرهنگ سرمایه‌داری و غربی است. در واقع او را وادار به این امر می کنند.

وی ادامه داد: البته فیلم آخر حاتمی‌کیا، «به وقت شام»، بارقه‌هایی از اصول تربیتی و آموزشی سینمای ایران را دارد و هنوز هم در فیلم‌های او استمرار یک راه را می‌بینیم ولی در شکل و ظاهرش تغییراتی راه یافته است. کاش حاتمی کیا به همان شکل مهاجر و دیدبان باقی می‌ماند.