یک معلم تهرانی از نحوه آموزش دانش‌آموزانش به پانا می گوید
درک موقعیت منجر به بهبود روابط معلم و شاگردی در فضای مجازی می شود
تهران (پانا) - بیش از یک ماه از آغاز سال تحصیلی 1399- 1400 می‌گذرد و همچنان ویروس منحوس کرونا دنیا را درگیر خود کرده است و کشور ما نیز به شدت درگیر این بیماری است. از پانزدهم شهریور ماه و همزمان با مدارس سراسر کشور، مدرسه «شاهد شهدای اکباتان» نیز سال تحصیلی خود را آغاز کرد. این مدرسه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی میزبان حضوری دانش‌آموزان بود، اما در ادامه با وخیم تر شدن شیوع کرونا، آنها هم آموزش را به شبکه شاد منتقل کردند.
«ریتا ولی زاده» مدیر این مدرسه بر اساس بخشنامه صادره از وزارت آموزش و پرورش نسبت به کلاس‌بندی و برنامه ریزی متناسب با شرایط کرونایی اقدام کرد و دانش آموزان مدرسه خود را با رعایت پروتکل های بهداشتی روانه کلاس ها کرد. دانش آموزان هر پایه دو روز در هفته و با رعایت فاصله گذاری اجتماعی در کلاس ها حضور پیدا کردند و فراگیری علم و دانش را آغاز کردند.
اما با اوج گیری دوباره این ویروس و شیوع بیماری، مدرسه مذکور ناچار شد ادامه آموزش و پرورشِ دانش‌آموزان را در فضای مجازی پیگیری کند و آموزش، تنها در بستر شبکه شاد برنامه ریزی و توسط معلمان انجام شد.
حال پس از گذشت یک ماه و نیم از فعالیت آموزشی در شبکه شاد، دانش آموزان و دبیران این مدرسه نظر خود را در مورد آموزش مجازی و آنچه در چند روز گذشته اتفاق افتاده، به پانا بیان کردند.
«حنانه ارژنگی» دانش آموز کلاس هشتم گفت: «از نحوه برگزاری کلاس‌ها راضی ام، اما در مورد یادگیری مطالب آموزشی، باید بگویم که دانش آموزان ضعیف قادر به فهم مطالب نخواهند بود. با این حال امکان برنامه ریزی و مطالعه متناسب با نیاز هر دانش آموز و یادگیری نکات جدید و آشنا شدن با سبک نوین و متفاوت آموزش از نکات مثبت این سبک تدریس است.»
وی افزود: «من خواستار آموزش در بستر فضای مجازی دیگری همچون واتس آپ هستم، چون شبکه شاد در ساعت هایی که ترافیک بالا می رود، هنگ می کند و اصلا نمی توان در آن آموزش دید.»
«مهتاب فکور» یکی دیگر از دانش آموزان پایه هشتم، نحوه برگزاری کلاس ها در شبکه شاد را مثبت قلمداد کرد و در مورد یادگیری مطالب گفت: «من مطالب را به خوبی می آموزم و می توانم آنها را مانند آموزش به صورت حضوری متوجه شوم.»
وی پیشنهاد داد: «برای آموزش بهتر، تقویت شبکه شاد و استفاده از قسمت پخش زنده برای تدریس برخی از درس ها بسیار کاربردی و مفید است.»
در ادامه با معلمان این مدرسه نیز گفت و گو کردیم. «عسگری» دبیر دینی دغدغه های خود در خصوص آموزش در شرایط کنونی را اینگونه بیان کرد: «دغدغه من این است که دانش آموزم در آینده با آنچه در کلاس و بصورت حضوری یاد می گیرد، بتواند انسان مفیدی برای جامعه اش باشد.»
وی همچنین بیان کرد: «به علت شیوع ویروس کرونا و اولویت حفظ سلامتی دانش آموزان و معلمان، این نوع آموزش (مجازی) را در پیش گرفتیم، در غیر این صورت آموزش حضوری خیلی بهتر است. عدم حضور شاگردان که موجب عدم ارتباط چشمی و کلامی، در آموزش مجازی می شود، از مشکلات اساسی این نوع تدریس است، رفتارها و کلام، در تدریس مکمل یکدیگرند و این موضوع خیلی مهم است. برای مثال در کلاس حضوری درس دینی، بین کلاس، زمانی را به تغذیه بهشتی اختصاص داده بودیم که بچه ها در آن مدت، خوراکی‌هایی که در قرآن نام برده شده را در کلاس، با ذکر «بسم الله» در ابتدا و «الحمد لله» در انتهای آن، میل می کردند و به صورت عملی، این آداب را به جا می آوردند.»
او افزود: «از این شیوه آموزش راضی نیستم، ولی تا به پایان رسیدن این وضعیت تنها راه آموزش همین است.»
این معلم دینی ادامه داد: «درک موقعیت از جانب همه، رعایت احترام در کلاس، بهبود روابط دوگانه معلم و شاگردان و داشتن کلاسی بانشاط و دور از هرگونه اتلاف وقت، می تواند در روند آموزش موثر باشد.»
*بهار طبری، خبرنگار دانش آموز منطقه۵
ارسال دیدگاه