در گفت‌وگو با پانا عنوان شد؛

حسنوند: «هنر انقلاب اسلامی» پست مدرن است و جهان نمی‌داند

تهران (پانا) - محمدکاظم حسنوند معتقد است باید عرضه آثار هنری انقلابی ابتدا در ایران و سپس در جهان فراهم شود سپس آثار هنری عرضه شوند که این کار، جزء مسئولیت‌های مسئولان فرهنگی هنری همچون سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است.

کد مطلب: ۱۳۶۳۹۷۹
لینک کوتاه کپی شد
حسنوند: «هنر انقلاب اسلامی» پست مدرن است و جهان نمی‌داند

محمدکاظم حسنوند هنرمند نقاش و پژوهشگری که مدرک دکترای آفرینش‌های هنری از دانشگاه ولن‌گنگ استرالیا دارد، در گفت‌وگو با پانا درباره هنر و هنرمند انقلابی بیان کرد: «همیشه در مطالب نظری هنر، هنر انقلابی و انقلاب هنری را دو مقوله جدا می‌دانند. یک نفر، هنرمند انقلابی به لحاظ طرح سبک و سیاق جدید است که بیشتر روی خلاقیت نظر دارد و یک نفر دیگر، هنرمند انقلابی از لحاظ بعد محتوایی است. در ایران در مقاطع مختلف و در غرب نیز چنین هنرمندانی بوده‌اند؛ برای مثال «گویا» نقاشی انقلابی محسوب می‌شود و از لحاظ فرهنگی جامعه خودش را دگرگون می‌کند.»

وی گفت: «در ایران هنر انقلابی در اثر ظهور انقلاب اسلامی به وجود آمد؛ البته از قبل هم زمینه‌هایی داشت اما به لحاظ اینکه انفجاری ایجاد کند و حرکتی عظیم پدید آید، قطعاً به دلیل ظهور انقلاب اسلامی است و این انقلاب با شعارهای منحصربفردش، به اعتقاد بسیاری از اندیشمندان جهان آن را پست مدرن می‌دانند و خیلی از فلاسفه پست مدرن به دلیل سبک و سیاق این جریان هنری، آن را پست مدرن قلمداد می‌کنند و از این بابت بسیار عالی است.»

هنر انقلاب اسلامی پست مدرن است و جهان نمی‌داند!

حسنوند بیان کرد: «به لحاظ تاریخی، اگر حساب کنید بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، یکسری آثار هنری در حیطه نقاشی، گرافیک، عکاسی و حتی سینما خلق شد که حتی در کتب تاریخی عیناً مثل هنر پست مدرنیست‌ها است اما هیچ جای جهان چنین چیزی را نمی‌گویند! بنابراین ما پست مدرن کار می‌کنیم به دلیل پست مدرنیستی انقلاب‌مان و از این بابت جلو هستیم ولی بازگو نمی‌شود. حتی خود خالقان آثار نیز شناختی نسبت به این موضوع ندارند، نمی‌دانند یا خودسانسوری می‌کنند.»

این پژوهشگر و هنرمند تصریح کرد: «ما این پتانسیل را داریم و اگر این موارد را مطرح کنیم، جهان ما را قبول خواهد کرد. جالب است که جهان هنرهای تجسمی ما و هنرمندان انقلابی ما را نمی‌شناسد که اگر بشناسد با آغوش باز می‌پذیرد. من خودم در خارج از ایران تحصیل کرده‌ام و انجا هم محتوای انقلابی و اسلامی را به کار برده‌ایم و کسی مخالفت نکرده است.»

وی با اشاره به نقش منتقد هنری در این جریان، بیان کرد: «در ایران نیز به دلیل اینکه منتقد منصف و متخصص نداریم، هنرمندان هم می‌بُرد و می‌دوزد در صورتی که منتقد است که باید اصلاح‌گر باشد یا تشویق کند. این جریان سبب شده که هر کسی بتازد؛ هم مدیران هنری و هم هنرمندان. باید منتقد هنری آموزش داده شوند تا به هنر اصیل و فاخر سمت و سو دهند و هنرمند هم اتفاقاً نیازمند چنین منتقدانی است.»
حسنوند در پایان گفت: «باید ادبیات عرضه آثار هنری ابتد ادر ایران و سپس در جهان فراهم شود سپس آثار هنری عرضه شوند که این کار، جزء مسئولیت‌های مسئولان فرهنگی هنری همچون سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است. کار سازمانی نظیر فرهنگ و ارتباطات اسلامی این است که آثار هنری انقلابی را در جهان عرضه کنند که این کار انجام نمی‌شود یا در حد انتظار صورت نمی‌گیرد و این خلأ وجود دارد.»

حسنوند در پایان گفت: «باید عرضه آثار هنری انقلابی ابتدا در ایران و سپس در جهان فراهم شود سپس آثار هنری عرضه شوند که این کار، جزء مسئولیت‌های مسئولان فرهنگی هنری همچون سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است. کار سازمانی نظیر فرهنگ و ارتباطات اسلامی این است که آثار هنری انقلابی را در جهان عرضه کنند که این کار انجام نمی‌شود یا در حد انتظار صورت نمی‌گیرد و این خلأ وجود دارد.»

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار