دبیر ادبیات فارسی شهرستان بن تشریح کرد:
چگونه یک دهقان زرتشتی، یار وفادار پیامبر شد؟
بن (پانا) - دبیر ادبیات فارسی شهرستان بن، در گفت‌وگو پانا، به واکاوی ابعاد کمتر شنیده‌شده و عمیق زندگی «سلمان فارسی»، صحابی برجسته و یار وفادار پیامبر اعظم (ص) پرداخت.
اکبری با تأکید بر پیشینه ایرانی این شخصیت والا که نام اصلی‌اش «روزبه» بوده، مسیر حیرت‌انگیز او را از زرتشتی‌گری به سوی کشف حقیقت و پذیرش اسلام تبیین کرد و جایگاه بی‌بدیل او را در محضر رسول اکرم (ص) و در قلب تاریخ اسلام، مورد بررسی قرار داد.
طیبه اکبری در گفتگو با خبرنگار پانا به معرفی نام اصلی سلمان فارسی پرداخت و گفت: «سلمان فارسی که ما او را به این نام می‌شناسیم، در اصل روزبه نام داشته و یکی از دهقانان و کشاورزان ایرانی بوده. اگرچه درباره زادگاه دقیق او اطلاعات کاملی در دسترس نیست اما مسئله حایز اهمیت ایرانی‌تبار بودن او و آغاز زندگی در بستر آیین زرتشتی، دین اجدادی ایرانیان است.»
وی در ادامه به جستجوی حقیقت در زندگی سلمان اشاره کرد و افزود: «سلمان، با وجود ریشه‌های عمیق در آیین زرتشت و حتی کسب علم برای رسیدن به مقام موبد که بالاترین رتبه دینی در آن زمان بود، عطش سیری‌ناپذیری برای کشف حقیقت داشت. این عطش، او را به سفرهای طولانی در سراسر آسیای غربی کشاند؛ سفرهایی که هدفشان گفتگو با پیروان ادیان و گروه‌های مذهبی مختلف بود. این کاوش‌ها در نهایت او را ابتدا به آیین مسیحیت رهنمون شد و سپس، گمشده خود را در اسلام یافت.»
دبیر ادبیات فارسی شهرستان بن، مهاجرت سلمان به یثرب و دیدار او با حضرت محمد (ص) را نقطه عطف زندگی وی خواند و تصریح کرد: «سلمان جزو نخستین ایرانیانی بود که ندای حق اسلام را شنید و با تمام وجود آن را پذیرا شد. این تصمیم، به قیمت طرد شدن از سوی پدر و خانواده‌اش که به شدت به آیین مزکی پایبند بودند، تمام شد. اما این جدایی، سرآغاز یک پیوند ابدی با پیامبر اکرم (ص) بود.»
اکبری به رابطه بی‌نظیر پیامبر (ص) با سلمان پرداخت و گفت: «پیامبر (ص) علاقه ویژه‌ای به سلمان داشتند و او را نه تنها یک صحابی، بلکه جزئی از خانواده خود می‌دانستند. جمله معروف سلمان منا اهل البیت به معنای سلمان از ما اهل بیت است که از زبان ایشان جاری شد، خود گواهی بر این جایگاه رفیع و معنوی است.»
وی همچنین به نقش استراتژیک سلمان در تاریخ اسلام اشاره کرد و افزود: «یکی از مهم‌ترین خدمات سلمان به مسلمانان، پیشنهاد حفر خندق در جنگ احزاب در سال ۶۲۷ میلادی بود. سلمان که از دانش نظامی ساسانیان و تجربه حفر خندق در دفاع از شهرها آگاه بود، این شیوه را به پیامبر (ص) و مسلمانان پیشنهاد داد. این اقدام دفاعی هوشمندانه، مسلمانان را در برابر حملات گسترده قریش و متحدانشان حفظ کرد و پیروزی در این جنگ سرنوشت‌ساز را برای آنان به ارمغان آورد.»
این دبیر ادبیات به ابعاد دیگر شخصیت سلمان نیز اشاره کرد و اظهار داشت: «سلمان نه تنها یک عالم دینی و مشاور نظامی بود، بلکه در عرصه ادبیات نیز دستی بر آتش داشت. گفته می‌شود او نویسنده اثری است که ترجمه ناکاملی از قرآن کریم به زبان فارسی بوده است. این نشان‌دهنده عمق دانش و گستردگی علایق اوست.»
اکبری در پایان به حیات خانوادگی و سال‌های پایانی زندگی سلمان اشاره کرد و گفت: «سلمان با زنی از قبیله کنده به نام غیرزه ازدواج کرد و دارای سه فرزند به نام‌های عبدالله، کثیر و محمد بود. او در سال‌های پایانی عمر خود، به مقام استانداری شهر مدائن در عراق فعلی منصوب شد و سرانجام در سال ۶۵۲ یا ۶۵۳ میلادی در همین شهر وفات یافت و آرامگاه او نیز در مدائن قرار دارد؛ مکانی که امروزه نیز مسجد سلمان فارسی در آنجا به یاد این صحابی بزرگ بنا شده است. سلمان فارسی در نزد تمام مذاهب اسلامی، جایگاه ویژه‌ای دارد و همواره الگویی از ایمان، علم و فداکاری بوده است.»
ارسال دیدگاه