شهریار، تجلی احساسات؛ ۲۷ شهریور، روز پاسداشت کلام

در آغاز، فرا رسیدن روز ملی شعر و ادب فارسی و سالروز درگذشت استاد شهریار را به همه علاقه‌مندان فرهنگ و ادب ایران‌زمین تبریک و تهنیت عرض می‌کنم. این روز، بهانه‌ای است تا بار دیگر به عمق و زیبایی زبان فارسی بیندیشیم و جایگاه ویژه آن را در هویت ملی خود گرامی بداریم.

استاد شهریار، فراتر از یک شاعر، آینه‌ای بود که توانست احساسات، دغدغه‌ها، عشق‌ها و دلتنگی‌های انسان را با بیانی شیوا و گیرا به شعر درآورد. اشعار او، به‌ویژه آن‌هایی که به مادر، وطن، و یاد ایام می‌پردازد، پیوندی عمیق با روح و جان مخاطبان برقرار می‌کند و گویی سخنگوی ناگفته‌های دل بسیاری از ماست.

زبان فارسی، گنجینه‌ای است پربار از اندیشه و احساس که نسل به نسل منتقل شده است. شهریار با اشعار خود، به‌ویژه اثر ماندگار “حیدربابا سلام”، نشان داد که چگونه می‌توان با حفظ اصالت و در عین حال، نوآوری، پلی میان سنت و مدرنیته زد و کلامی اثرگذار خلق کرد که در دل‌ها بنشیند.

وظیفه ما، به‌ویژه نسل جوان، است که این میراث گران‌بها را بشناسیم، قدر بدانیم و در حفظ و اعتلای آن بکوشیم. پرداختن به ادبیات، تنها به معنای حفظ متون کهن نیست، بلکه سرمایه‌گذاری برای غنی‌سازی فرهنگ و اندیشه جامعه است.

در این روز، شایسته است که با خواندن اشعار شهریار، با شاعران دیگر فارسی‌زبان آشنا شویم و سعی کنیم تا با الهام از آنان، نگاهی عمیق‌تر به پیرامون خود داشته باشیم و احساسات و افکار خود را با زبان شیوا و فاخر بیان کنیم.

شهریار به ما آموخت که کلمات، توانایی شگرفی در بیان حقیقت و زیبایی دارند. بیایید از این فرصت استفاده کنیم تا ضمن یادبود این استاد سخن، پاسدار حرمت زبان و ادب فارسی باشیم و نشان دهیم که فرهنگ غنی ایران، همواره زنده و پویاست.