در گفت‌وگو با پانا:
تصویرگری کتاب کودک هنوز در ایران «مهجور» است
تهران (پانا) - پیمان رحیمی‌زاده، تصویرگر باسابقه کتاب کودک، با اشاره به نبود قانون کپی‌رایت در ایران تأکید می‌کند که تصویرگری با وجود نقشی مهم در جذب مخاطب، همچنان جایگاه شایسته‌ای ندارد. او معتقد است تنها در صورت حمایت واقعی، نسل آینده تصویرگران می‌تواند بدون دغدغه‌های مالی به خلق اثر بپردازد.
تصویرگری کتاب کودک، هنری کمتر دیده‌شده اما بسیار تأثیرگذار در علاقه‌مند کردن کودکان به مطالعه است. پیمان رحیمی‌زاده، که بیش از دو دهه در این عرصه فعالیت داشته، در گفت‌وگو با پانا از مسیر ورود خود به دنیای تصویرگری، مشکلات حرفه‌ای و آرزوهایش برای آینده این هنر سخن گفت.
پیمان رحیمی‌زاده درباره شروع فعالیتش گفت: «در هنرستان رشته هنرهای تجسمی خواندم و بعد در دانشگاه رشته گرافیک را انتخاب کردم. بعدها کارشناسی ارشد تصویرسازی گرفتم. از سال ۱۳۸۰ به‌صورت حرفه‌ای وارد این حوزه شدم و نخستین کتابم با عنوان جنگل دوست‌داشتنی از انتشارات پیام آزادی منتشر شد. قبل از آن برای مجلات کار می‌کردم اما کتاب برایم ماندگارتر بود و همین موضوع باعث خوشحالی‌ام شد.»
وی درباره روند کارش توضیح داد: «نویسنده متن را می‌نویسد و من به‌عنوان تصویرگر، داستان را می‌خوانم و بخش‌های مهم را اپیزودبندی می‌کنم. تلاش می‌کنم ضمن وفاداری به متن، تخیلات خودم را هم وارد کار کنم تا اثر هم تکمیل‌کننده داستان باشد و هم حس بازیگوشی و طنز را در مخاطب ایجاد کند.»
رحیمی‌زاده افزود: «آزادی عمل تا جایی خوب است که وفاداری به متن از بین نرود. ابزار برای من محدودیتی ندارد؛ از هر وسیله‌ای که به هدف نزدیکم کند استفاده می‌کنم، اما شخصیت‌سازی همیشه برایم اهمیت بیشتری داشته است.»
این تصویرگر با اشاره به بازخورد کودکان گفت: «سال‌ها پیش برای کتابی از انتشارات منادی تربیت جلسه‌ای با بچه‌ها داشتیم. نظرات‌شان برایم بسیار جالب بود و نشان داد کودکان و نوجوانان به همه جزئیات توجه می‌کنند، فقط میزانش فرق دارد.»
وی تأکید کرد: «تصویرگری نه‌تنها در کتاب کودک، بلکه حتی در ژانر بزرگسال مثل کمیک هم نقش مهمی در جذابیت کتاب دارد. با این حال، هنوز پس از بیش از ۲۰ سال، تصویرگری در ایران مهجور مانده است. یکی از دلایلش رعایت نکردن قانون کپی‌رایت است. نویسنده برای هر چاپ دستمزد دریافت می‌کند اما تصویرگر فقط یک بار در ابتدای کار. در حالی که در دنیا حقوق تصویرگر با هر بار چاپ کتاب پرداخت می‌شود.»
رحیمی‌زاده توصیه‌ای هم برای تصویرگران جوان داشت: «بهتر است ابتدا از کار در مجلات شروع کنند و تجربه کسب کنند، بعد سراغ تصویرگری کتاب بروند.»
وی در پایان گفت: «امیدوارم نسل‌های بعدی بتوانند حرفه‌ای و بدون دغدغه مالی در این حوزه فعالیت کنند. چون از من گذشته، اما آرزو دارم آن‌ها با خیال راحت و تمرکز کامل روی شغل اصلی‌شان کار کنند. البته فکر می‌کنم این آرزو کمی محال باشد.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه