در گفتوگو با پانا:
امیررضا جهانی: در نقش سقراط مرز میان رویا و واقعیت را به چالش کشیدم
تهران (پانا) - امیررضا جهانی، بازیگر نمایش «سقراط»، با اشاره به ویژگی‌های نقش خود گفت: شخصیت او ترکیبی از خوابگردی وهم‌انگیز و خشونت بی‌رحمانه است؛ شخصیتی مرموز که عدالت و ظلم را در مرز میان رویا و واقعیت به چالش می‌کشد.
امیررضا جهانی، بازیگر نمایش «سقراط» در گفتوگو با پانا درباره ویژگی‌های نقش خود اظهار کرد: «شخصیتی که ایفا می‌کنم ترکیبی از خوابگردی وهم‌انگیز و خشونت بی‌رحمانه است. این شخصیت مرموز، مرز میان رویا و واقعیت و همچنین عدالت و ظلم را به چالش می‌کشد.»
وی درباره تمرین‌های خود برای ورود به این نقش توضیح داد: «برای بخش خوابگردی، تمرین‌های بدن آزاد و تکنیک‌های تنفس عمیق انجام دادم تا حالت خاص خوابگردانه در بدنم شکل بگیرد. برای قسمت جلاد نیز تمرین‌های صداسازی با ته‌گلو، کار با چشم و تمرکز بر نگاه سنگین را به کار گرفتم.»
جهانی با اشاره به دشواری‌های ایفای این نقش افزود: «چالش اصلی پیدا کردن لحن مناسب برای طنز فلسفی بود؛ لحنی که نه کاملاً جدی باشد و نه صرفاً کمدی. باید میان تفکر و شوخی تعادل ایجاد می‌کردم.»
این بازیگر همکاری با کارگردان و گروه را بسیار مؤثر توصیف کرد و گفت: «همکاری‌مان با کارگردان بسیار دقیق و سازنده بود. بارها درباره نیت هر صحنه صحبت کردیم. با بازیگران دیگر هم تمرین اعتماد و واکنش لحظه‌ای داشتیم که باعث شد بازیم طبیعی‌تر و منسجم‌تر شود.»
وی درباره شیوه انتقال طنز فلسفی توضیح داد: «برای بیان دیالوگ‌ها از ریتم خاصی استفاده کردم و با سکوت‌های معنادار، نگاه‌ها و مکث‌ها، معناهای پنهان را به سطح آوردم.»
جهانی درباره نمایش لایه‌های درونی شخصیت خاطرنشان کرد: «از ابزارهایی مانند بازی با چشم، سکوت، تنفس‌های سنگین و تغییرات ریز در بدن استفاده کردم. همچنین با تغییر تن صدا، تلاش کردم حس درونی شخصیت‌ها را نمایان کنم.»
وی پیام اصلی نمایش را این‌گونه بیان کرد: «به نظر من نمایش درباره نسبی بودن حقیقت و خودفریبی انسان‌هاست؛ موضوعی که برای مخاطب امروز، به‌ویژه در جامعه‌ای پر از قضاوت، بسیار قابل لمس و مهم است.»
وی درباره طراحی صحنه و لباس گفت: «طراحی صحنه و لباس تلفیقی بود. من سعی کردم با حرکات بدنی سنتی در کنار حرکت‌های نرم و امروزی، این فضای دوگانه را در اجرا نشان دهم. لباس‌هایم نیز متناسب با حالت راه‌رفتن خوابگردانه طراحی شد.»
امیررضا جهانی به یکی از خاطرات تمرین اشاره کرد و افزود: «یک شب در تمرین، هنگام اجرای صحنه خوابگردی، یکی از بازیگران دیالوگی را به‌اشتباه و البته بداهه گفت. واکنش ناخودآگاه من آن‌قدر واقعی بود که کارگردان گفت: "این همان چیزی است که می‌خواستیم." آن لحظه برایم بسیار خاص و ماندگار شد.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه