آرزو دارم روزی روی صحنه از دنیا بروم

مرجان علوی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی هنری پانا در حاشیه هجدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت درباره حضورش در فیلم سینمایی آن دو گفت: «من ارادت خاصی نسبت به شهدا دارم و همواره برای‌شان جایگاه ویژه‌ای قائل بودم. اگر قرار باشد بین یک اثر مرتبط با دفاع مقدس و یک اثر غیرمرتبط یکی را انتخاب کنم، قطعاً دفاع مقدس را ترجیح می‌دهم.»

وی با اشاره به قصه فیلم افزود: «زمانی که آقای رحمیمی داستان آن‌دو را برایم تعریف کردند، با اینکه به دلیل رفت‌وآمدم به دفتر، تا حدی در جریان نگارش بودم، اما وقتی فهمیدم داستان بر اساس واقعیت است و شخصیت‌های اصلی آن هنوز در قید حیات هستند، بیشتر تحت‌تأثیر قرار گرفتم. نقش من در این فیلم، یک زن جنوبی است که به دلایل پزشکی بچه‌دار نمی‌شود. اگرچه بخشی از سکانس‌هایم حذف شد، اما قصه آن زن و رابطه‌اش با کودک بازمانده از جنگ برایم بسیار احساسی و تأثیرگذار بود.»

وی ادامه داد: «یکی از صحنه‌های دلنشین، جایی بود که کودک را در آغوش می‌گرفتم؛ با اینکه خیلی کوچک بود، به‌محض اینکه او را بغل می‌کردم، آرام می‌شد. برای من این یک معجزه بود.»

علوی در ادامه، درباره نگاهش به بازیگری گفت: «متأسفانه بازیگری در کشور ما هنوز به عنوان یک حرفه شناخته نشده است. نه امنیت شغلی وجود دارد و نه درآمد ثابت. مثلاً خود من در سال گذشته فقط دو کار بازی کردم، یا به دلیل نپسندیدن نقش، یا به خاطر دستمزد پایین، ادامه ندادم. بازیگری یک عشق است، نه صرفاً یک شغل. همیشه گفته‌ام که اگر روزی قرار باشد از دنیا بروم، دوست دارم روی صحنه باشد.»

این بازیگر با گلایه از وضعیت ناعادلانه حرفه‌اش اظهار کرد: «عده‌ای با پول و رانت وارد این عرصه می‌شوند، بدون اینکه حتی آموزش دیده باشند، اما دیده می‌شوند و کار می‌کنند، در حالی که بسیاری از بازیگران باتجربه خانه‌نشین شده‌اند. متأسفانه باندبازی در برخی پروژه‌ها باعث شده برخی چهره‌ها دائماً کار داشته باشند و گروهی دیگر به فراموشی سپرده شوند.»

علوی درباره ویژگی خاص کارگردان آندو نیز گفت: «آقای رحمیمی یکی از معدود کارگردان‌هایی است که نسبت به ایل و لباس بومی خود تعصب و احترام دارد. او برای ساخت این فیلم زحمت زیادی کشید، اما متأسفانه برخی ارگان‌هایی که وعده حمایت داده بودند، در عمل پشت کار را خالی کردند.»

در بخش دیگری از این گفت‌وگو، مرجان علوی درباره وضعیت فعلی سینما نیز انتقاداتی مطرح کرد و گفت: «ژانر اجتماعی در سینمای ما کم‌رنگ شده و همه‌چیز به سمت طنز رفته است. کودک و نوجوان را هم هنوز در یک گروه قرار می‌دهند، در حالی‌که این دو گروه، دنیای متفاوتی دارند.»

وی افزود: «سینما باید دغدغه‌مند باشد. ما پیش از ورود فناوری‌ها مثل موبایل باید فرهنگ استفاده از آن را ایجاد می‌کردیم. حالا هم در سینما، فقط به خنداندن مردم فکر می‌کنند. در حالی‌که باید به محتوا، دغدغه‌ها و مسائل اجتماعی توجه کرد.»

مرجان علوی در پایان گفت: «امیدوارم از کارگردان‌هایی که هنوز دنبال آرمان‌ها هستند، حمایت شود؛ آرمان‌هایی که نسل امروز حتی با آن‌ها آشنا نیست. خواهش می‌کنم تهیه‌کنندگان و کارگردان‌ها فقط به پول فکر نکنند. اسپانسر نباید جای هنرمند را بگیرد. باید قدر هنرمندانی را بدانیم که با دل و جان برای هنر زحمت می‌کشند.»