مدینه شد غرق سوگ و ماتم

متن دلنوشته خبرنگار پانا به مناسبت به مناسبت رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) به شرح ذیل است:

«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیمِ»

مرداد، تقویم دلم را ورق می‌زند به روزی که آسمان مدینه هم رخت عزا پوشید. ۲۸ صفر است و بانگ “وا محمدا” و “وا حسنا” در هم آمیخته. چگونه تاب آورد این خاک، این همه داغ را؟ داغ پیامبری که تمام هستی‌اش، یک‌صدا، فریاد توحید و مهربانی بود و داغ امامی که صبرش، پهنای تمام هستی را دربر می‌گرفت. امروز، نه فقط یک روز از سال، که فصلی از حزن و اندوه است که بر دل‌های عاشقان سنگینی می‌کند.

از مدینه بوی غربت می‌آید. گویی هنوز صدای ناله فاطمه (س) در کوچه‌های بنی‌هاشم می‌پیچد و چشمان علی (ع) از اشک لبریز است. پیامبری که تمام عمرش را وقف هدایت بشر کرد، حال سفر می‌کند. سفر او، نه پایان راه، که آغاز مسیر عاشقی برای میلیون‌ها دل است. اما جای خالی‌اش، آن حضور پرمهر و نفس مسیحایی‌اش، چگونه پر شود؟ و اما حسن… کریم اهل بیت! چه مظلومیتی در نام تو نهفته است. در روزی که جدت به ملکوت پر کشید، تو هنوز کودکی بودی؛ اما چرخ روزگار چه بیرحم بود که تو را نیز به غربت کشاند. غریب‌تر از تو کیست که در خانه خود نیز از یاران خویش، زخم زبان شنیدی و از دشمن، سم جفا؟ آه، ای امام تنهایی‌ها! قلبم از اندوه شهادتت می‌فشارد.

امروز، دل‌های ما همچون شمعی در برابر طوفان حوادث تاریخ، می‌لرزد. رحلت پیامبر، ستون خیمه اسلام را فرو ریخت و شهادت امام حسن، قلب شیعه را در ماتم وادار به سکوت کرد. این دو واقعه، نه تنها برای اهل بیت، که برای تمام آزادگان جهان، مصیبتی عظیم است. چقدر جای خالیتان در این دنیای پر از آشوب احساس می‌شود، ای طلایه‌داران هدایت و ای ستارگان آسمان امامت! یاد و خاطره‌تان، ای رسول خوبی‌ها و ای امام مظلومیت، تا ابد در دل‌های ما زنده است. این دلنوشته، تقدیمی کوچک از دل پردرد من به پیشگاه شماست، به امید آنکه شفاعتتان شامل حالمان شود.