معاون پرورشی دبیرستان سمیه طالقان در گفت‌وگو با پانا:
دانش‌آموزان دچار فقر نشاط، مطالب درسی را خوب یاد نمی‌گیرند
کرج (پانا) - معاون پرورشی دبیرستان سمیه شهرستان طالقان در خصوص انواع آسیب‌های اجتماعی که دانش‌آموزان با آن سر و کار دارند، گفت داشتن نشاط و روحیه شاد، مهم‌تر از غذا و خواب است و دانش‌آموزانی که دچار فقر نشاط می‌شوند، مطالب درسی را خوب یاد نمی‌گیرند.
معصومه غرقی در گفت‌وگو با پانا درخصوص انواع آسیب‌های اجتماعی که دانش‌آموزان با آن سر و کار دارند، عنوان کرد: «آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان، مجموعه گسترده‌ای است که شایع‌ترین آن‌ها افت تحصیلی، اضطراب، ترس، فرار از خانه و مدرسه، کم‌رویی، کم‌توجهی به درس، بی‌علاقه‌گی به انجام تکالیف درسی، دروغ‌گویی، خشم و پرخاشگری، افسردگی و عدم اعتماد به نفس است.»
وی افزود: «افت تحصیلی که شایع‌ترین آن‌ها است، علت‌های متفاوتی اعم از علل آموزشی، علل فردی، مشکلات خانوادگی، اجتماعی و مشکلات محیطی دارد که هر کدام مجموعه عظیمی را در بر می‌گیرند. برای مثال؛ از علل فردی افت تحصیلی می‌توان به هوش، رابطه بین معلم و دانش‌آموز، میل و انگیزه، آشفتگی‌های عاطفی و هیجانی، بلوغ، نارسایی‌های جسمی و فراموشی اشاره کرد. همچنین اضطراب و استرس علل گوناگونی دارند که در اکثر دانش‌آموزان دیده می‌شود.»
غرقی با بیان اینکه مدرسه نیز از یک روح سرشار برخوردار است و این موضوع به ندرت مورد تایید قرار می‌گیرد و در عوض مدرسه به صورت یک ماشین یا یک کارخانه شناخته شده است، اضافه کرد: «در مدرسه می‌توان دانه جست‌وجوگری و پرسش را در زمین فکر و اندیشه نسل کوچک و کم‌سال کاشت تا این دانه رشد کند، همراه او بزرگ شود و زندگی بزرگسالی او را از زودباوری‌ها، ساده‌اندیشی‌ها، بی‌دقتی‌ها، تقلیدها، پیروی‌ها و باری به هر جهت گذراندن‌ها نجات دهد و در عوض او را انسانی متفکر، منطقی، فکور، اندیشمند، علت‌جو، هدفدار و خواهان حقیقت بار آورد.»
معاون پرورشی دبیرستان سمیه طالقان با بیان اینکه هیچ نسخه‌ای برای توسعه و پرورش مقدس یا یک مدرسه شاد و سرزنده وجود ندارد، خاطرنشان کرد: «به هر حال می‌توانیم شرایطی را به وجود آوریم تا اجازه پرورش روح داده شود و نشاط به وجود آید. روش‌هایی برای فعال کردن مدرسه و کلاس ارائه می‌شود و امید است که این روش‌ها باعث شود شوق و انگیزه بیشتری در دانش‌آموزان به وجود آید و نشاط بیشتری احساس شود.»
این معلم بیان کرد: «برخی از اقداماتی که کارکنان مدارس می‌توانند انجام دهند، عبارتند از تشخیص اهمیت مطالب غیرکلامی، توجه به زیبایی محیط آموزشگاه و کلاس‌های درس، نقل داستان‌هایی درباره مدرسه، برگزاری جشن‌ها و مراسم مذهبی، حقیقت و اعتبار، پرورش و تقویت بیان، پرورش روح دانش‌آموزان، شناسایی علت‌ها به جای توبیخ‌ها که اگر درست انجام شود، خیلی از مسائل و مشکلات دانش‌آموزان حل خواهد شد.»
غرقی با تاکید بر اینکه داشتن نشاط و روحیه شاد برای بشر مهم‌تر از غذا و خواب است، خاطرنشان کرد: «دانش‌آموزانی که فقر نشاط دارند، مطالب درسی را خوب یاد نمی‌گیرند. ملاحظه کرده اید که انسان با چه شور و عشقی به دست‌ساخته خود می‌نگرد؟ خداوند نیز هنگامی که بشر را آفرید با عشق از روح خود در آن دمید و فرمود: «فتبارک ا...احسن الخالقین» و این یکی دیگر از روش‌هایی است که برای فعال کردن کلاس ارائه می شود و تلاشی که دانش‌آموزان برای خلق کارهای جدید و متفاوت از دیگران به کار می‌برند، احساس توانمندی را به آن‌ها القا می‌کند و از این راه به خودباوری می‌رسند.
وی تصریح کرد: «معلم در واقع زمینه‌سازی می‌کند و دانش‌آموزان اندیشه‌ورز، اندیشه خود را به‌صورت کار عملی متجلی می‌کنند. به کمک این روش‌ها کارآیی معلمان برای تفهیم مطالب درسی بیشتر می‌شود. امروزه وظیفه معلم، ایجاد انگیزه یادگیری و تسهیل یادگیری است و به‌طور کلی یادگیری، پدیده‌ای است که خود شخص باید انجام دهد.»
غرقی در رابطه با مهم‌ترین چالشی که دانش‌آموزان را تهدید می‌کند، توصیه کرد: «بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار دانش‌آموز در امتحانات نهایی سال گذشته شرکت کردند که ۸۰ درصد این دانش‌آموزان با میانگین نمره ۱۲ قبول شدند. برخی از کارشناسان آموزشی، افت تحصیلی را پایین بودن کیفیت در آموزش و پرورش می‌دانند اما برخی دیگر جدا از این مساله، ورود دانش‌آموزان به فضای مجازی و سرگرم شدن در شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های اینترنتی را هم بی‌تاثیر بر افت تحصیلی نمی‌دانند.»
معاون پرورشی دبیرستان سمیه شهرستان طالقان افزود: «انگیزه اجتماعی و امید به آینده هم اهمیت زیادی دارد. زمانی بود که دانش‌آموزان صرفا پیشرفت در آینده را علم‌آموزی می‌دانستند و تمام هدفشان درس خواندن بود اما اکنون این نگرش تغییر کرده و دانش‌آموزان درگیر مسائل جانبی هستند و خیلی وقت، صَرف شبکه‌های مجازی می‌کنند و خانواده‌ها به دلیل مشغله زیاد از فرزندان خود غافل هستند و مسئولیت تربیت را بیشتر بر عهده مدرسه و آموزش و پرورش می‌دانند. بنابراین همه آگاهی‌ها را نمی‌توان در مدرسه یاد داد و نیاز به توجه خانواده‌ها هم وجود دارد.»
دانش‌آموز خبرنگار: آیدا داداشی
ارسال دیدگاه