شاهنامه میراث هزارساله زبان و حکمت ایرانی است

غلام‌علی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در آیین اختتامیه هفتمین جشنواره ملی فردوسی، ضمن قدردانی از تلاش‌های سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان برای آشنا ساختن نسل جوان با فردوسی، گفت: شاهنامه کتابی است با بیش از ۶۰ هزار بیت و بیش از هزار سال قدمت در سرایش، که هنوز امروز توسط مردم ایران در قهوه‌خانه‌ها، روستاها و محافل علمی فهمیده و خوانده می‌شود. این واقعیت، نشان‌دهنده ایستایی و پختگی زبان فارسی است که توانسته در طول هزار سال تغییر بنیادین نکند.

شاهنامه؛ فراتر از حماسه و تاریخ

وی ادامه داد:شاهنامه فقط داستان‌های حماسی، جنگ‌ها و پادشاهان نیست؛ بلکه شاهنامه مجموعه‌ای از حکمت نظری، حکمت عملی، اخلاق و دانش است. فردوسی از زبان قهرمانان داستان‌های شاهان، پیام‌های حکیمانه خود را به نسل‌ها منتقل کرده است.

فردوسی و مولانا؛ دو جریان تأثیرگذار در فرهنگ ایرانی

حدادعادل در مقایسه فردوسی و مولانا بیان کرد: مولانا داستان‌های عامیانه مردم را وسیله‌ای برای انتقال مفاهیم عرفانی و معنوی کرده است، در حالی که فردوسی نیز تاریخ و نبردها را به ابزاری برای بیان پیام‌های حکیمانه و تربیتی خود تبدیل کرده است.

شاهنامه؛ جهانی و قابل ترجمه به دیگر زبان‌ها

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و بنیاد سعدی، افزود: شاهنامه نه‌تنها در ایران، بلکه در جهان هم شناخته شده است. کمتر زبان زنده‌ای را می‌توان یافت که شاهنامه به آن ترجمه نشده باشد. پژوهشگران و ایران‌شناسان خارجی نیز به مطالعه و نگارش درباره شاهنامه پرداخته‌اند.

وی  در پایان خطاب به دانش‌آموزان گفت: شاهنامه، میراثی است که شما با مطالعه و فهم آن می‌توانید با حکمت، اخلاق و فرهنگ ایران آشنا شوید. امروز فرصت دارید تا از زبان فردوسی، درس‌های زندگی، انسانیت و خردورزی بیاموزید و این میراث هزارساله را پاس بدارید.