نتایج جستجو : فردوسی

  • مشهد(پانا)- آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی در توس، نزدیک مشهد، نه تنها یک بنای یادبود، بلکه گنجینه‌ای است از تاریخ، فرهنگ و زبان فارسی که در کالبد شاهنامه، جاودانه شده است.

  • تهران (پانا) - در دل تاریخ صدایی هست که هرگز خاموش نمی‌شود، این روایت سفری است به ریشه‌های هویت، قدرت و اتحادی که نسل به نسل ادامه دارد و با هم مرور می‌کنیم آنچه ما را ایران کرده‌است.

  • بروجن (پانا) ـ شاهنامه‌خوانان بزرگ و کوچک با خواندن کتاب شاهنامه ،آمده‌اند که ثابت کنند، شاهنامه تا ابد در وجودمان ماندگار است.

  • ملارد (پانا) - دبیر ادبیات مدارس آموزش و پرورش شهرستان ملارد، اهانت زینب موسوی به مقام والای فردوسی و شاهنامه را بی‌حرمتی به میراث فرهنگی و ادبی ایران دانست که خشم ایرانیان را برانگیخته است.

  • مرکزی (پانا) - «ما پیشتازان، فرزندان اندیشه‌ایم نه فالوورها»؛ ما جوانانی هستیم که با تکیه بر میراث فردوسی و بزرگان ادب فارسی در برابر موج ابتذال فرهنگی ایستاده‌ایم و با تأکید بر پاسداشت زبان و هویت ایرانی اعلام می‌کنیم که پیشتاز بودن یعنی ایستادن کنار ارزش‌ها و بلند گفتن: «تا ما هستیم، ایران و زبان پارسی بی‌پناه نمی‌ماند.»

  • بروجن (پانا) - حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر حماسه‌سرای ایرانی با بیانی شاعرانه، در راه سرودن حماسه‌ای بزرگ گامی موثر برداشت.

  • مشهد(پانا)– همزمان با بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، آرامگاه این شاعر بزرگ میزبان دوستداران فرهنگ و ادب فارسی بود. خبرنگار پانا با بازدیدکنندگان به گفت‌وگو نشست تا دیدگاه‌های آنان درباره‌ نقش فردوسی در پاسداری از زبان و هویت ملی را بشنود.

  • مشهد(پانا)- اختتامیه همایش ملی بازشناسی نقش شاهنامه در جهان معاصر بمناسبت بزرگداشت "حکیم ابوالقاسم فرودسی" در هتل پردیسان مشهد  برگزار شد.

  • مشهد (پانا) - مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در آیین بزرگداشت حکیم فردوسی تأکید کرد: مفاخر ملی نباید در قاب بزرگداشت‌ها محصور بمانند، بلکه اندیشه و سیره آنان باید در زندگی روزمره مردم جاری باشد.

  • بیرجند (پانا) - اگر امروز را بنگری، در هیاهوی آهن و دود، در غوغای بازار و هیاهو، در تکاپوی رسانه ها برای دستکاری ادراکِ انسان ها، در تنگنای معنا، جای خالی «صدای خرد» را با همه وجود حس خواهی کرد. حسی که سلسله احساس های ناخوشایند را به دنبال خواهد داشت. به اضافه احساس نیاز به شنیدنِ صدایی که از دل خاکِ خراسان برخاست و در زبانِ پارسی چنان جاری شد که نه تنها زبان را زنده نگاه داشت، که جان را نیز شکوهی دوباره بخشید.