مواظب بیماری خطرناک تب کریمه کنگو باشیم

در این اطلاعیه که نسخه ای از آن آمده است : تب خونریزی دهنده کریمه کنگو از جمله بیماری های مشترک بین انسان و دام است که نشانه مشهودی در دام های آلوده ندارد؛ کسانی که با دام سر و کاردارند، بیشتر در معرض بیماری هستند، مشاغلی مثل کارگران کشتارگاه، قصابان، کشاورزان، چوپانان، دامداران، زنان خانه دار، دامپزشکان، پزشکان و مشاغل وابسته بیمارستانی به ترتیب بیشتر از دیگر رده های شغلی جامعه در معرض خطر هستند.
در این اطلاعیه افزوده شده: معمولا در فصول گرم سال یعنی از میانه بهار تا اواسط پاییز که بیشترین احتمال حضور کنه های ناقل در طبیعت وجود دارد، پرخطر ترین زمان برای ابتلا به این بیماری است و با توجه به احتمال شیوع بیماری تب کریمه کنگو در فصول گرم سال همزمان با فصل فعالیت مخزن این بیماری (کنه ها)، ضروری است شهروندان با پیشگیری از رفتارهای مخاطره آمیز مراقب سلامتی خود باشند.
در این اطلاعیه، رفتارهای مخاطره آمیز به شرح زیر ذکر شده است؛
- از خرید گوشت های بدون مهر دامپزشکی خودداری کنید
- از ذبح دام در خارج از کشتارگاه ها خودداری کنید
- بمنظور رعایت اصول بهداشتی کارگران کشتارگاه از وسایل حفاظت فردی استفاده کنند
- از مصرف گوشت تازه (گوشت خریداری شده باید به مدت حداقل 24 ساعت در یخچال 0 تا 4 درجه سانتی گراد، نگهداری و سپس مصرف شود) خودداری کنید
- از مصرف جگر به صورت تازه (جگر خریداری شده باید به مدت حداقل 48 ساعت در یخچال 0 تا 4 درجه سانتی گراد، نگهداری و سپس مصرف شود) خودداری کنید
- هنگام خرد کردن گوشت در مراکز عرضه و نیز منازل از دستکش استفاده کنید
- منازل و اصطبل‌های روستایی را جهت کاهش جمعیت کنه‌ها سمپاشی کنید
- از جدا و له کردن (کشتن) کنه ها توسط شیردوشان ، دامداران و کودکان خودداری کنید
- از پشم چینی دام ها بدون استفاده از تجهیزات، لوازم ایمنی و حفاظت کننده خودداری کنید
- از استراحت در مراتع و کوهستان ها بدون استفاده از زیرانداز و وسایل ایمن خودداری کنید
به گزارش ایرنا بیماری ویروسی‌ موسوم به تب کریمه کنگو که سازمان بهداشت جهانی آن را رسما تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (Crimean-Congo Hemorrhagic Fever یا CCHF) نامیده، تاکنون در آفریقا، بالکان و تعدادی از کشورهای خاورمیانه و آسیا شیوع داشته است.
طیف گسترده‌ای از حیوانات وحشی و اهلی مانند گاو، گوسفند و بز میزبان ویروس CCHF هستند. بسیاری از پرندگان نسبت به این بیماری مقاوم هستند. بیماری در حیوانات هیچ نشانه آشکاری ندارد؛ ویروس در جریان خون حیواناتی که با نیش کنه آلوده مبتلا می‌شوند، تا حدود یک هفته پس از گزش باقی می‌ماند و این امر به تداوم چرخه انتقال از کنه به حیوان و از حیوان به کنه در گزشی دیگر کمک می‌کند.