اربعین، نماد اتحاد زمینیان

باز هم اربعین فرارسید و و صدای قلب صدها هزار عاشق و دلداده در و دیوار زمین و زمان را به تپش وا داشت.
حسین جانم اربعین آمد و باز دلم در هیاهوی زیارت ضریح شش گوشه ات است، از همین راه طولانی بند های وجودم را به شبکه های ضریحت متوسل کرده ام .آقا جانم این روز ها همه کوله بار سفرشان را بسته و راهی جاده های عاشقی شده و همینک برمی گردند.
حال و هوای موکب ها عجیب دلبری می‌کند، اربابم می‌شود من گدا هم بر سر سفره احسانت میهمان باشم؟ چند سالی است حسرت در تمام وجودم غوطه ور شده و قاب عکس گنبد زیبایت بر روی دیوار خانه روح از جانم می‌برد.میشود من هم روزی طعم دلنشین چای عراقی را بچشم؟
اما از حال و هوای اربعین برایم بگو از خستگی که واژه ای گنگ در این راه پر مشقت است. گویی دلبستگان در این راه تمام زیبایی ها را از جمله اتحاد، همدلی، محبت و بخشش را در یک قاب تماشا می‌کنند.
اربعین تندیس پیروزی و آزادگی است که واقعه عاشورا و مکتب عاشورا و عصر انتظار را به رخ جهانیان می‌کشاند.
اربعین یک حماسه است که در آن نسل زینبی در این حماسه دنباله راه زینب کبری(س)هستند، اما در نهایت مقصد لشکریان ظهور در اربعین منتهی به حکومت مهدوی و ظهور قائم آل محمد(ص) است.
بی گمان همه زائران کربلا به نیابت از تمام شهدا و رقیه بنت الحسین در این راه گام بر می‌دارند.
اربعین آمد و اشکم ز بصر می آید/ گوییا زینب محزون ز سفر می‌آید
باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست/کز اسیران ره شام خبر می آید
*دانش آموزخبرنگار